Vaak hebben sportieve rivaliteiten een sociale weerklank: een rijke wijk tegen een arme, een club van de aristocratie tegen een volksclub, of een plattelandsploeg tegen een ploeg van ’t stad. In de meeste gevallen is het wel zo dat het sociale aspect met de jaren wat naar de achtergrond verzeilt. Maar niet altijd! Niet bijvoorbeeld in de Rhônevallei, waar er een beruchte derby wordt uitgevochten tussen twee steden die zestig kilometer van elkaar liggen: Lyon en Saint-Etienne. De recente gebeurtenissen hebben aangetoond dat deze derby nog niets aan explosiviteit heeft ingeboet.

De clichés zijn dan ook hardnekkig in dat deel van Frankrijk. Aan de ene kant heb je het Lyon van de bourgeoisie, aan de andere kant het Saint-Etienne van de werklui. Zo keek men decennialang tegen de derby tussen OL en ASSE aan. De dominantie van les Verts in de jaren zeventig was noch min noch meer een revanche van de kleine arbeiders op de burgerij. Maar sindsdien zag Saint-Etienne zijn overwinningen even snel in aantal afnemen als zijn fabrieken. Het discrete Lyon daarentegen begon de wereld te veroveren, net zoals Olympique dat deed onder het voorzitterschap van Jean-Michel Aulas. Veel heeft dat aan de beleving niet veranderd: de derby is nu de strijd van de arrogantie in de almachtige metropool (Lyon) versus de miserie van een stad in crisis (Saint-Etienne), waar de werkloosheid hand over hand toeneemt. Het oorspronkelijke beeld is wat bijgesteld, maar de klassenstrijd blijft.

Dat is de achtergrond. Op sportief vlak is het zelden een gelijke strijd. Ieder heeft zijn eigen periode gehad: Saint-Etienne domineerde de jaren zeventig, Lyon het eerste decennium van deze eeuw. Ondanks die wisselende dominantie heeft het de derby nooit ontbroken aan pit en anekdotes. In 1967 wist Jean Snella, de trainer van Lyon, te winnen met een erg defensieve tactiek. Hij gaf toe ‘lacarotte‘ gespeeld te hebben (als een angsthaas, letterlijk ‘een wortel’). Bij de terugwedstrijd in het Stade Geoffroy-Guichard van Saint-Etienne gooiden de supporters met… wortelen. Een ervan raakte Georges Bereta, spits van de thuisploeg, die niet aarzelde om hem op te peuzelen.

In een recenter verleden was het vaak Lyonvoorzitter Aulas die het vuur aan de lont stak. In 2010 verkondigde hij: “Champions League, dat is iets wat les Stéphanois alleen op PlayStation spelen.” Toen Lyon in Saint-Etienne moest voetballen, raakte een supporter van ASSE tot bij Aulas en hij bood hem een… PlayStation aan. Voor Aulas de schrik van zijn leven, want hij vreesde dat het een bom was. “Ik dacht dat het ding zou ontploffen, net zoals les Stéphanois vanavond…”, zei hij alweer gevat na de wedstrijd, die Lyon met zware 1-4-cijfers had gewonnen. Maar dit seizoen hoeven de fans van les Verts maar naar het klassement te wijzen om wraak te nemen op Aulas: Saint-Etienne staat immers vóór Lyon!

DOOR STÉPHANE VANDE VELDE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content