Tijdens een voorbereiding vol hindernissen probeerde Jean-François de Sart zijn troepen fit te krijgen voor het EK voor beloften dat volgend weekend in Nederland van start gaat. Zondag wacht de Belgen een openingswedstrijd om van te smullen : tegen het Portugal van godenkind Nani. ‘Het doel is de halve finale.’
Niet toevallig de halve finale, want die is goed voor een ticket naar de Olympische Spelen, volgend jaar in Peking. Daar droomden ze vorige week allemaal luidop van, de jonge Duivels, afgezonderd in hotel Donny in De Panne. Althans de halve ploeg, want de bondscoach zag zijn voorbereiding op het toernooi zwaar de mist in gaan door allerhande problemen.
Maar vooraleer daar op in te pikken, gaan we eerst de zaken nog even ingewikkeld maken. Het zou kunnen dat zelfs een derde plaats in de groep van vier nog uitzicht biedt op Peking. Dan moet in de andere groep (die van België bestaat uit Nederland, Portugal en Israël, de andere uit Tsjechië, Servië, Engeland en Italië) Engeland wel doorstoten naar de halve finale. In dat geval plaatsen de Engelsen zich niet voor Peking, want daar reist Groot-Brittannië als geheel naartoe en niet Engeland apart. Dan beslist een play off-duel tussen de nummers drie uit elke groep over het vierde olympische ticket.
Vlotjes verliep de voorbereiding op de wedstrijden in Groningen en Heerenveen (de andere groep speelt in Arnhem en Nijmegen) niet. Zo’n EK komt op het einde van een lang seizoen en dus zijn bij de meeste jongeren de batterijen leeg. Zeker nu de tijden zo zijn dat quasi alle beloften bijna altijd titularis zijn bij hun team. JeanvionYulu-Matondo bijvoorbeeld mocht in de bekerfinale drie minuutjes voor tijd doelpuntenmaker Manasseh Ishiaku komen vervangen en dat was voldoende voor een spierscheur van drie centimeter. Weg EK voor de Brugse spits, die zich vorige dinsdag nog wel in het spelershotel meldde, maar alleen voor een doktersbezoek en wat handtekeningen voor de fans. Vincent Kompany meldde zich niet, die haakte voordien al af. En ook Moussa Dembele haalde het tornooi niet. Opgebrand na haast twee jaar onafgebroken spelen. Dembele haspelde vorig seizoen de eindronde om het behoud met Willem II af en werd de laatste maanden bij AZ door Louis Van Gaal allerminst gespaard in de jacht op een trofee. Helemaal op, compleet overbelast, gaf hij verstek voor de A-ploeg en het EK. Een streep door de rekening van de beloftentrainer, die graag een type als Dembele naar Nederland had meegenomen. Misschien niet de grootste doelpuntenmaker, maar sterk aan de bal en vooral iemand met veel rust. In een tornooi met drie wedstrijden op een week kan zoiets van pas komen.
De meeste beloften zijn moe. Aanvoerder Maarten Martens, die uitrekende dat hij dit seizoen al aan zestig wedstrijden zit, sukkelt met de achillespees, Stijn DeSmet met overbelastingletsels allerhande. De Sart benadrukte dinsdag dan ook herhaaldelijk dat hij voor het toernooi geen vast elftal in gedachten heeft en met zijn staf vooral wilde proberen om iedereen op een aanvaardbaar fysiek niveau te krijgen. De beloften rekenen daarbij op de expertise van Mario Innaurato, de gewezen assistent van Marc Wilmots bij STVV. Hij maakte indruk op de bondsmensen met zijn professionele aanpak.
Helaas voor hem stuurden niet alleen blessures – verdediger Sepp De Roover (Sparta) was vorige week de hele tijd out met een hersenschudding – alles in het honderd. Ook René Vandereycken deed dat. In theorie valt hem niks kwalijk te nemen, zolang de A-ploeg een waterkans behoudt op deelname aan het grote EK, moet hij de besten nemen. En als die ook nog behoren tot de beloftenselectie, zoals Vermaelen, Vertonghen, De Mul, Fellaini of Haroun, dan is dat zo. Maar ook zijn probleem was vorige week dat er te veel afzeggers waren. En dus ging hij nog wat meer volk halen bij de beloften want, zo besefte De Sart dinsdag heel goed : “Op dit moment is geen enkele andere prof meer beschikbaar, die zijn met vakantie.” En zo zag de beloftencoach zijn gelederen nog meer uitgedund, na het promoveren van LoganBailly, zijn doelman, en Nicolas Lombaerts. De Sart weigerde zijn collega met de vinger te wijzen, maar constateerde toch dit : “Het probleem zit bij die wedstrijd in Finland. Ook Portugal heeft een speler of drie, vier die én voor de A-ploeg is opgeroepen én voor het EK. Alleen spelen zij geen A-interland meer op woensdag en zijn de spelers dus vroeger beschikbaar. Bij ons ligt de fout in het samenstellen van de kalender. Op donderdag pas zijn de jongens die met de A-ploeg mee zijn naar Finland weer thuis. Vrijdag vertrekken we naar Nederland, zondag is er de eerste match. We hebben dus één training om dingen op mekaar af te stemmen…”
Minder blauw en zwart
In theorie had De Sart de aanloop naar het EK nochtans mooi gepland, met eerst een stage en een oefenwedstrijd in en tegen Marokko – een hele sterke ploeg op jeugdniveau. Die stage én de match vielen mee, Marokko wil na de problemen die het onlangs in Nederland met supportersgeweld kende, de contacten met het rustigere België zelfs intensifiëren, op alle niveaus. Na die stage volgde een voorbereiding aan zee, in De Panne. Met door alle problemen helaas maar een halve kern. De Sart reageerde lachend : “Achteraf bekeken had ik beter mijn stage ook in Spa gepland, net als René. Kon ik tenminste met mijn spelers ’s avonds wat babbelen…” Om voor het oefenwedstrijdje van vorige zondag tegen Luxemburg nog aan genoeg volk te raken, moest hij zelfs twee niet-geselecteerden ( Buyssens en Cordaro) uit vakantie houden. Zij mochten, samen met Lamah, overigens ook al mee naar Marokko.
In de definitieve selectie voor het EK vallen ondanks alle problemen toch wel een paar zaken op. Eén : Steven Defour, toch een vaandeldrager van de nieuwe generatie in wording, werd niet opgeroepen. Defour, stilaan vaste waarde bij de A’s, speelde nooit voor de beloften en De Sart wil de groep die de kwalificatie afdwong, straks de kans geven om verder te schitteren. Bovendien kan ook Defour, op wiens positie met Blondel en Martens wel wat alternatieven zijn, rust en vakantie gebruiken na een intensief jaar. Overigens hield om dezelfde reden niemand – ook al wil men het niet met zoveel woorden gezegd hebben – echt rekening met een aantreden van Vincent Kompany, die maakte ook nooit deel uit van de beloftekern.
Wel aanwezig – opvallend – is Anthony Vanden Borre, die De Sart uit een dal wil helpen. Dat viel op : de nieuwe Fiorentina-aanwinst werd op training geregeld geloofd, geprezen, op de schouder geklopt, af en toe wat bemoederd, zelfs. In de hoop dat hij de meerwaarde is die hij op papier kan zijn. In Marokko bleek hij fysiek een ferme achterstand te hebben, maar daaraan werd dus gewerkt. De Sart : “Anthony was één van de jongste Belgische A-internationals ooit, dat is een teken van talent. Alleen is men daardoor vergeten dat de jongen nu nog steeds maar 19,5 is. Hij heeft altijd tussen volwassenen geleefd en zit nu weer met jongens van zijn leeftijd. Dat zal hem ook helpen.”
Ander opvallend gegeven : zowat een jaar geleden was de beloftenploeg nogal blauw-zwart getint, maar ook hier heeft het magere seizoen van de bekerwinnaar sporen nagelaten. Glen Verbauwhede, die de campagne begon als titularis in doel, viel af als vierde man. In de hiërarchie zette men hem terug naar de derde plaats, maar omdat de gewoonte van het huis – althans, dat is de officiële uitleg, op de achtergrond speelde ook wel het uitbundige karakter van de West-Vlaming – is om als derde keeper een jonge doelman mee te nemen die ook nog voor de volgende lichting inzetbaar is, mocht Frank Boeckx (STVV) zijn valiezen pakken.
Ook geen GüntherVanaudenaerde of Jason Vandelannoite meer in de kern voor Nederland, in het verleden toch ook vaste waarden. Speelden te weinig op niveau de laatste tijd volgens de scoutingsrapporten en zetten daarmee zichzelf buitenspel. Misschien zelfs niet alleen bij de beloften. En ondanks een gebrek aan fitte spitsen – De Sart heeft er maar vier meer beschikbaar – ook geen Dieter Van Tornhout (ex-Brugge, nu Roda) meer. Alleen Jonathan Blondel overleefde de cut, aan de Bruggelingen om zich te herpakken.
Het tekent de relatieve weelde waarover de Belgen beschikken. Een afwerker pur sang telt de ploeg niet, al hoopt men dat het Cercle-duo De Sutter-De Smet straks makkelijk het doel treft. Neen, de sterkte van het team ligt alweer in het collectieve en in de continuïteit. De Sart : “De voorbereiding verloopt met hindernissen, maar een groep hoef ik niet meer te smeden. De meeste jongens kennen mij en mekaar al twee, drie jaar. De collectiviteit is onze sterkte. Portugal zal misschien individueel meer tonen, maar wij kunnen daar een sterk collectief tegenover plaatsen. En waar we dan uitkomen…”
In Peking ? Afspraak op zondag 10 juni om 20.45 in Groningen voor België-Portugal, op 13 juni om 18.15 in Heerenveen voor België-Israël (dat Frankrijk in de barrages uitschakelde) en op zaterdag 16 juni voor de klassieker Nederland-België om 20.45, opnieuw in Heerenveen. S
door Peter T’Kint
