De vraag die iedereen zich stelt en die in elk interview terug zal komen is : komt het nog goed tussen jou en Marc Degryse ?

Jan Ceulemans : “Mwa, ik heb gezegd dat het hoofdstuk-Club Brugge voor mij afgesloten is. Dus daar kom ik niet meer op terug.”

Toen we je broer interviewden naar aanleiding van je vijftigste verjaardag zei hij dat je volgens hem wel moest afgezien hebben van die periode bij Club Brugge, maar dat hij eigenlijk niet wist hoezeer. Als je eigen broer met wie je vaak contact hebt niet weet hoe jij je voelt, wie weet dat dan eigenlijk wel ?

“Dat is ook niet belangrijk ( lacht). Wat is er nu belangrijk aan weten hoe ik mij gevoeld heb ? Dat zijn zaken die je moet verwerken en dat is het.”

Maar mensen kunnen vanuit dat gevoel wel beter begrijpen wat je later nog doet of zegt.

“Dat is misschien voor ulle belangrijk, maar niet voor mij. Voor mij is het belangrijkste dat het voorbij is, verwerkt is en dat het leven verder gaat.”

Hoe heeft je gezin die periode meegemaakt ?

“In het begin is dat wat aanpassen. Ontgoocheling. Je krijgt een kans en je krijgt ze dan niet meer of je bent, zoals gijle dan zegt, mislukt. Dat is even slikken. Als die kans wegvalt, doet dat pijn. Ook voor de rest van de familie. Maar ook bij hen slijt dat.”

“Als mijn vrouw niet zei : we gaan eens naar daar of daar, ging ik met de fiets rijden of naar de fitness. Ritten van honderd kilometer, je stopt eens onderweg… Ik maakte daar een namiddag van. Ik reed ook heel veel alleen. Je kop vrijmaken van andere zaken.”

Dan gaat er veel door je hoofd.

“Ja. De ene vindt dat ongelooflijk vervelend en een ander voelt er zich beter bij. Ik voelde me daar goed bij. Een pintje drinken, wat bijpraten met de vrienden. Zo kom je na een aantal maanden weer bij je positieven. Je ziet dat steeds meer ex-voetballers en voetballers de weg vinden naar het fietsen. Dat is ongelooflijk plezant als je zo met een aantal vrienden weg bent. Als je het graag doet uiteraard. Franky ( Van der Elst, nvdr), hoor ik, is nu ook mee geweest met Gert Verheyen, Willy Wellens, ik denk Degryse ook, en zo…”

Ah, Marc Degryse ook ?

“Ik veronderstel dat.”

Je kan samen eens gaan fietsen.

“Ja, ja.”

En dan ?

“Ik zal die nog wel eens tegenkomen. We zullen wel zien wanneer dat ooit gaat komen.”

Dus het komt goed.

“Mensen komen elkaar soms nog tegen, bomen niet. Ik zal hem op een of andere manier nog wel eens tegen het lijf lopen, denk ik.”