Na hun exploot op Roland Garros wordt van het duo Xavier Malisse – Olivier Rochus heel wat verwacht op het heilige gras van Wimbledon. Maar is dat wel realistisch ?
We wisten het al een tijdje : geen Justine Henin en Kim Clijsters op Wimbledon dit jaar. Daarmee dompelen de twee leading ladies van het Belgische tennis ons land in een situatie die we al drie jaar niet meer meemaakten. Voor de eerste maal in enkele jaren zal er ditmaal meer media-aandacht uitgaan naar de Belgische mannen. Door de onverwachte winst van Xavier Malisse en Olivier Rochus in Roland Garros werd het dubbelspel uit de schaduw van het enkeltennis gehaald. De nieuwsgierigheid naar de prestaties van de Belgen in Wimbledon kreeg er een heel andere pigment door : wat zullen Rochus en Malisse kunnen tonen op het heilige gras van de All England Club ?
Eén ding is zeker : de snellere ondergrond zal het dit duo zeker niet makkelijker maken om te presteren. Hun gebrek aan automatismen in dit vierspel zal meer tot uiting komen. Ook Steven Martens, die de twee copains bij het Daviscupteam onder zijn hoede heeft, weet dat zijn poulains voor een zwaardere opgave staan dan in de Franse Open. “Hun onverwachte zege in Parijs werd mogelijk gemaakt door de tragere gravelcourts”, verklaart Martens. “Doordat de bal afgeremd wordt bij het botsen, kunnen ze enkele onvolmaaktheden in hun spel camoufleren.”
Nochtans is Steven Martens van mening dat zowel Malisse als de jongste Rochus bepaalde facetten in hun spel bezitten die hen ook in Wimbledon moeten redden. “De sterke punten van Olivier zijn de uitstekende servicereturns – dat kan in Wimbledon een zeer belangrijk wapen zijn – en zijn regelmaat op de baseline. Al is dat laatste op gras veel minder van tel, aangezien je amper lange rally’s hebt. Xavier moet eerder rekenen op zijn goede service, zeker op snelle ondergrond kan die veel schade aanrichten. Een ander punt dat we niet mogen onderschatten : door hun zeer ongewone dubbelspel slagen ze erin om hun perfect ingespeelde dubbeltegenstanders te destabiliseren.”
Dus waarom zouden we dan niet een klein beetje mogen dromen ? Zelfs al zal er van een verrassingseffect ditmaal geen sprake meer zijn. Iedereen kent de kwaliteiten van het duo Malisse-Rochus ondertussen en zodoende wordt er een verwachtingspatroon geschapen. En afgunst. Heel wat vaste dubbelploegen zullen de Belgen eens willen tonen hoe je dubbeltennis volgens het boekje hoort te spelen. Dat wil zeggen : snelle balwisselingen en onvervaard oprukken naar het net. Vooral dat laatste is toch een aspect waar het Belgische duo, hoe getalenteerd ze ook zijn, zich niet honderd procent comfortabel bij voelt.
Zowel Malisse als Rochus voelen zich meer op het gemak als ze achteraan op het terrein kunnen blijven. Ook al staat de Kortrijkzaan te boek als een aanvallende speler, vooral te danken aan zijn forehand. En Rochus ? Die komt enkel naar het net om de hand van de tegenstander te schudden na de match. Wanneer Rochus en Malisse samen spelen, teren ze bijna louter op hun feeling. Hun verstandhouding, gecombineerd met de wil om zichzelf en het publiek te amuseren, zorgt voor een cocktail die genoeg bleek om Parijs in de palmen.
“De mensen moeten begrijpen dat hun krachttoer op Roland Garros voornamelijk toe te schrijven valt aan een perfecte samenloop van omstandigheden”, tempert Philippe Dehaes, de coach van Malisse, al meteen de verwachtingen op een nieuw dubbelsucces. “Olivier was al vlug uitgeschakeld in het enkel en de meisjes (Kim en Justine) waren er niet meer, waardoor de media-aandacht plotseling volledig uitging naar het dubbel. Daarenboven bleek de finale in het damesenkelspel niet veel soeps en een pak mensen bleef dan maar zitten om een iets pikanter duel tussen Frankrijk en België bij te wonen. Kortom, al die elementen zorgden ervoor dat het Belgische publiek meer dan ooit interesse toonde voor het dubbeltennis. Voor Malisse en Rochus was dat dubbelen echter nooit een prioriteit in hun carrière. Het blijft gewoon een kers op de taart.”
Dezelfde nuchterheid horen we bij Julien Hoferlin, de persoonlijke trainer van Olivier. ” Oli en Xav zullen nooit meer een grandslamtoernooi winnen”, zegt Hoferlin onomwonden. “In Parijs hebben ze iets fenomenaals neergezet omdat ze het maximum haalden uit hun vriendschap en wederzijdse solidariteit. In combinatie met hun specifieke tenniskwaliteiten, zoals het retourneren van de service en de passeershots.” Met Wimbledon op de agenda, blazen Dehaes en Hoferlin eens diep uit. Ze beseffen dat het een veel lastiger opdracht wordt. “Want op gras zullen ze ballen moeten terughalen die veel lager komen, doordat de ballen amper opspringen bij de bots. Op een harde ondergrond is het makkelijker om kracht op de bal te zetten omdat je door de hoge opbots harder ín de bal kan slaan. De tegenstanders gaan op gras ook veel vlugger naar voren stormen en een muur optrekken aan het net. Je hebt geen andere keuze dan zo snel mogelijk proberen je plaats aan het net in te nemen. De balwisselingen kort houden is de boodschap.”
De mentor van Xavier Malisse toont zich iets optimistischer over de aanpassing van het Belgische duo aan de grasterreinen. “Xavier voelt zich iets beter op snelle ondergrond, hij houdt niet zo van lange rally’s. Met zijn stevige opslag en sterk geslicete forehand moet hij op het snelle gras nog makkelijker zijn opponent uit verband kunnen spelen. Het wordt heel moeilijk om Xavier te breaken op gras. Voor Olivier zie ik zijn lengte (1,65 m) als voordeel. Dankzij zijn mobiliteit en lage zwaartepunt moet hij in staat zijn veel ballen terug te halen. Daartegenover staat zijn service, die is minder sterk.”
Naast de aanpassingsmoeilijkheden kampt Malisse al geruime tijd met rugklachten. Malisse voelt zich nog steeds niet honderd procent fit, waardoor hij zijn inspanningen op Engelse bodem wellicht zal beperken. Dehaes : “In Nottingham kon Xavier niet deelnemen aan het dubbelspel, waardoor Olivier noodgedwongen een duo vormde met Gilles Elseneer. Na zijn uitschakeling in het enkel vertrokken we meteen naar Londen om er de rug te laten behandelen. De tijd dringt en in feite weten we nog altijd niet waar we staan. We gaan in ieder geval geen onberekende risico’s nemen.”
Nog twee andere aspecten moeten in acht genomen worden bij het opmaken van de winstkansen van de Belgen. In tegenstelling tot Roland Garros wordt in het dubbelspel op Wimbledon naar vijf sets gespeeld. Zelfs al moet je maar eenmaal om de vier games opslaan, betekent dat een meerlast voor het lichaam. Ten tweede vereist het reglement van de All England Club dat je je al drie weken voor de start van het toernooi moet inschrijven. En veranderingen zijn niet toegestaan. In geval van een forfait van Malisse mag Rochus dus geen vervanger zoeken en wordt het duo geschrapt van de tabellen.
Na Wimbledon zal het Belgische duo niet meer in actie komen tot (misschien) de US Open. “De US Open wordt de eerste test na vijf weken geen dubbelspel gespeeld te hebben”, bevestigt Dehaes. “Eerst moet Xavier hersteld zijn van die rugblessure. Maar hij is dol op New York en zijn betonterreinen. Hij presteert er al enkele jaren zeer sterk en zijn motivatie om weer bij de top van het mannentennis te behoren is enorm.”
In november vinden we Malisse en Rochus ook terug op de Masters in Houston. Hoferlin : “De Masters verenigen de beste zeven duo’s (België staat negende) en één willekeurig duo dat een grandslamtoernooi wist te winnen. Ongelooflijk als je bedenkt dat Xavier en Olivier voor de Australian Open van dit jaar nooit hadden samengespeeld. Bovendien betekent deelname aan de Masters een mooi appeltje voor de dorst. Het zou de ideale afsluiter zijn van een nu al geslaagd jaar !”
door Florient Etienne
‘Olivier en Xavier winnen nooit meer een Grand Slam’ (Julien Hoferlin)
