AA Gent kan niet zonder zijn topfitte targetman Laurent Depoitre. Toch leek het pantser van de tank de afgelopen weken scheurtjes te vertonen. Tegen KRC Genk hervonden de Buffalo’s hun collectieve kracht en kampioensniveau.

Het leek wel de vraag van 1 miljoen euro. Wat scheelde er de laatste weken exact met Laurent Depoitre? De 27-jarige Henegouwer geldt als de fysiek meest krachtige pivot van de Jupiler Pro League, die bij startsnelheidssprints – de eerste vijf tot tien meter – sneller bleek dan lichtvoetige pocketvoetballers als Moses Simon of Brecht Dejaegere, en zelfs bij de sprongtesten zich de eerste van de klas toont. Eenmaal hij op volle snelheid is, valt de eenmalige Rode Duivel bijzonder moeilijk af te stoppen. Een zeldzame combinatie van power met gestalte en explosiviteit, balvastheid en strijdlust.

Van september tot december kreeg AA Gent en vooral Depoitre in de CL de bevestiging dat ze op dat hoge niveau konden meedraaien. Lyon, Zenit en Valencia maakten kennis met de targetman, die met plezier de duels aanging, hard wroette en ook goed uitweek naar de hoeken van het speelveld om de opkomende middenvelders ruimte te geven centraal. De ploeg kwam in een roes terecht, werd bekroond met een onverhoopte tweede plaats in de groep en een achtstefinaleticket tegen het Duitse VfL Wolfsburg. Illustratief voor deze hoogconjunctuur was de manier waarop Depoitre tegen Zenit Nicolas Lombaerts van zich afhield en met het hoofd de voorzet van Moses Simon overhoeks binnenkopte.

Alleen in OHL werd Depoitre gespaard door Hein Vanhaezebrouck. Vanop de bank zag hij zijn doublure Kalifa Coulibaly scoren, maar geraakte hij zelf tijdens zijn speeltijd van 16 minuten geblesseerd aan de enkel. Met een inspuiting werd hij toch klaargestoomd voor de CL-partij tegen Valencia begin november. De weken erna bleek dat de fysieke gevolgen toch groter waren dan gedacht. Niettemin werd de eerste seizoenshelft met een tevreden gevoel afgesloten.

Vanaf begin februari, in de periode van het dubbele 1-0-verlies tegen Club Brugge (in de Croky Cup en de reguliere competitie), kwamen de eerste kwaaltjes bovendrijven. Vooral de hamstring speelde op, waardoor Depoitre trainingen – waar hij het vooral van moet hebben – gedwongen diende over te slaan, terwijl AA Gent ook collectief minder draaide. Duidelijk werd dat het regime van elke drie dagen een wedstrijd zijn sporen naliet. Bij de kampioen wilden ze daarover liever niet zeuren en probeerden ze hem, met een aangepast regime, telkens klaar te stomen.

Depoitre liep eind februari een scheurtje op in de aanhechting van zijn buikspieren. Bewust werd er niet echt openlijk over gecommuniceerd, om het zelfvertrouwen van back-up Coulibaly niet aan te tasten én geen individueel geval uit te lichten, omdat bij de kampioen altijd wordt uitgegaan van de collectieve blokvorming. Alleen betekende het wel dat Depoitre maar liefst zes weken nagenoeg geen groepstrainingen kon meedoen.

Op de openingsspeeldag van play-off 1 moest hij daardoor tegen Zulte Waregem snel opgelapt worden, maar hij kwam bijzonder bleek voor de dag. Bovendien liep hij een erg ongelegen komende contractuur op. Pas op de vierde speeldag, thuis tegen Anderlecht, werd de tank – door de blessure van Kalifa Coulibaly, wiens uithoudingsvermogen niet zo groot is – na amper twee groepssessies opnieuw voor de leeuwen gegooid. Op Genk maakte hij het eerste doelpunt met het hoofd op aangeven van Thomas Matton, na een prachtige collectieve aanval, en lokte hij in het slot een penalty uit. De vormdip lijkt voorbij.

Depoitre keek met veel ambitie en motivatie uit naar PO1, om een transfer – op zijn leeftijd qua financiële jackpot een kwestie van nu of nooit – en een EK-selectie af te dwingen. Opnieuw kampioen worden en individueel nog eens pieken, dat was de bedoeling. De laatste maal dat Depoitre aan de onderhandelingstafel zat met algemeen manager Michel Louwagie – die zijn nek uitstak en hem vanuit het niets ophaalde bij KV Oostende en samen met Gunther Schepens zijn stem doordrukte – dateert al van september en oktober. De onderhandelingen liggen sindsdien stil, want AA Gent betaalt principieel niet meer dan 750.000 euro jaarloon als plafond, zonder Europese en klassementspremies. Louwagie wil hem geen salaris van meer dan 1 miljoen euro geven, omdat het dan zijn club pijn zou doen. Alleen volgde nog geen opwaardering, zoals de afgelopen maanden bij de sterkhouders Sven Kums, Danijel Milicevic en Matz Sels wél het geval was. De intentie bestond, maar de speler aanvaardde het eerste voorstel niet en bleef ook bij Eendracht Aalst en KV Oostende nooit langer dan twee seizoenen. Een aanwijzing?

Walter Mortelmans, samen met Thomas Troch de makelaar van Depoitre, reageerde enkel voor de thuiswedstrijd tegen VfL Wolfsburg eenmalig in de pers toen gewag werd gemaakt van veertien Engelse scouts. ‘Uiteraard is dit een belangrijke wedstrijd’, zo luidde het kort en krachtig, in het besef dat die ploegen ook naar jongere talenten als Julian Draxler (22) en Maximilian Arnold (21) kwamen kijken. Hun bureau ISM onderhoudt wat contacten, maar denkt verder dan het einde van de play-offs. Een transfer in juli of augustus wordt overwogen, afhankelijk van de plaats waar AA Gent straks eindigt en welke transfers gebeuren om hun ambities te tonen. Depoitre ligt nog tot 2017 onder contract en komt straks in een comfortabele positie terecht. Bij AA Gent is hij vrijwel onaantastbaar als diepste spits en zorgde Vanhaezebrouck voor de positieve transformatie. Een stevig dilemma.

DOOR FREDERIC VANHEULE – FOTO BELGAIMAGE

‘Ik heb een beetje druk en stress nodig. Hoe belangrijker de match, hoe beter ik presteer. Hopelijk gaat dat ook op in de Champions League. HUMO, 15 SEPTEMBER 2015

‘Het is zeker dat ik niet snel uit mijn evenwicht zal worden gehaald door een transfer, een nieuw contract of de Belgische nationale ploeg. Alles op zijn tijd. AA Gent is een club met een reputatie. We praten, rustig en zen. Ik laat me zeker niet opjagen.’ L’EQUIPE, 9 DECEMBER 2015

‘Een buitenlands avontuur interesseert me, dat ontken ik niet. Ik zou graag eens in een club in een hoger aangeschreven kampioenschap willen evolueren. Om eerlijk te zijn, het klopt dat de Premier League past bij mijn speelstijl. Maar de Bundesliga trekt me ook aan. Ik sluit geen enkele deur. Ik leef van dag tot dag.’ L’EQUIPE, 9 DECEMBER 2015

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content