KV Turnhout brak radicaal met zijn woelige verleden. ‘In ons vijfjarenplan is een rampscenario voorzien,’ zegt voorzitter Joos Horsten, ‘voor het geval we toch toevallig in eerste klasse zouden verzeilen.’

Vroeger dan verwacht kroonde KV Turnhout zich tien dagen geleden tot kampioen in vierde klasse C. Met dertien punten voorsprong op Hoogstraten VV, waarop het in december nog vijf punten achter had gelegen. Dat Turnhout niet in vierde klasse thuishoort, had eerder al AA Gent ervaren, dat in november zonder pardon uit de beker werd gekegeld door de Kempenaren.

Minder dan twee jaar geleden stond Turnhout met een ervaren ploeg nog op een zucht van eerste klasse. In een fonkelnieuw modern stadion, klonk het ambitieus, zou een topclub verrijzen. De eerste berichten over spelers die staakten wegens achterstallige betalingen werden dan ook niet ernstig genomen. Allemaal de schuld van de pers en de bond die Turnhout kapot wilden, schreeuwden verontwaardigde bestuurslui. Tot Turnhout geen licentie kreeg en ook nog eens failliet ging in januari 2002. Eén dag na de vereffening nam een nieuwe vzw de club voor 600.000 euro over en veranderde de naam van FC in KV Turnhout. Dat was meer dan een cosmetische operatie, blijkt uit het huidige organigram : geen enkele van de vier stichters van de nieuwe vzw heeft een verleden in het voetbal. Alleen de voormalige jeugdvoorzitter werd onderweg weer mee aan boord genomen. Verder geen spoor van de oude bestuursploeg.

Die radicale breuk met het verleden was een bewuste zet, geeft huidig voorzitter ad-interim Joos Horsten aan. Jarenlang was hij enkel supporter van Turnhout en vader van jeugdspelers : zijn zoon verdedigt er het doel. In een vorig leven werkte Horsten als ingenieur voor Jansen Farmaceutica en Solvay. Voor Jansen zette hij overal ter wereld nieuwe vestigingen op; China werd zijn uitverkoren terrein. Tegenwoordig runt hij een eigen adviesbureau ten dienste van wie de Chinese markt wil verkennen, maar voetbalactiviteiten horen daar niet bij.

“Ik werd gevraagd”, ontkent Horsten ambities in de richting van het voorzitterschap te hebben gehad. “Ik had gezworen twee dingen nooit te doen : in het bestuur van een sportclub zitten en in de politiek gaan. Aan die tweede belofte hou ik me nog altijd strikt ( grijnst).”

Droomt u al van eerste klasse ?

Joos Horsten : Neen. Turnhout is een clubke in een provinciestadje. Wij willen terug naar waar KV thuishoort : een regionale topclub zijn. Het eerste doel was om er weer een geloofwaardige club van te maken. Met sportieve ambitie, maar vooral met een gezond financieel beleid en een zo groot mogelijke controle en openheid. Bedoeling was dat we helemaal van nul herbegonnen volgens de regels van het spel. We wisten dat we dit eerste jaar met verlies zouden draaien : we hadden een tekort van 150.000 euro voorzien. Door een nóg zuiniger beleid en de bekersuccessen zal het uiteindelijk maar 75.000 euro bedragen. Vanaf het derde seizoen willen we break even draaien.

Waarom bent u aan de overname begonnen ?

Omdat wij benaderd werden door de bedrijfswereld en de stad, die het spijtig vonden dat de voetbalclub zou verdwijnen. Afgezien van wat vage scenario’s met zogenaamde buitenlandse investeerders was de club op sterven na dood. Zonder overname zou de club het seizoen nooit uitgespeeld hebben.

Turnhout was één van de minst geloofwaardige clubs in het nationale voetbal geworden. Het kwam enkel nog negatief in het nieuws. Een club weer gezond maken kan alleen door een volledige breuk met het verleden. Onze overnamevoorwaarden waren : de vroegere vzw moest vrijwillig de boeken neerleggen, er moest een volledig nieuw bestuur komen na collectief ontslag van het vorige bestuur, en, ten derde, er zou niet nagetrapt worden naar elkaar. U zult mij dus geen uitspraken horen doen over het vorige bestuur, behalve dan dat hun beleidsvisie waarschijnlijk niet de juiste was. Wij besturen het voetbal enkel om het spelletje. Niemand van ons heeft andere belangen.

Ik ben voorzitter geworden omdat te veel mensen me zegden dat het onmogelijk was deze club te redden. Dan wordt het voor mij een uitdaging. Ik heb geen zakelijke belangen heb in de regio, ik ben geen projectontwikkelaar. Ik ben totaal onafhankelijk.

Hoeveel lijken zijn er het voorbije jaar uit de kast gevallen ?

Geen. Omdat wij vooraf ons huiswerk goed hadden gemaakt. Dat betekent : niet alles geloven wat de verkopers je vertellen en alles laten checken door revisoren.

Meteen na de overname werd Turnhout naar bevordering teruggezet.

Dat hebben we aangevochten bij de bond. Omdat we met die extra degradatie twee keer gestraft werden voor éénzelfde feit. Met een zéér nipte meerderheid werd ons lot in beroep echter bevestigd. Op de terugweg naar huis hebben we dan beslist niet in evocatie te gaan en ons lot te aanvaarden. Het was tijd om schoon schip te maken en definitief een streep te trekken onder het verleden. Er was zo al genoeg frustratie in Turnhout. Vergeet niet dat wij de langste lijst hebben van supporters met een stadionverbod : 23 !

Door kampioen te worden in derde, waar we toen zaten, of via de eindronde te promoveren hadden we die bijkomende degradatie nog kunnen afwenden, maar uiteindelijk eindigden we als tweede, achter Zulte-Waregem, en in de eindronde schakelde KV Oostende ons uit. Daardoor zakten we toch naar vierde. Soms is het beter één stap achteruit te zetten om er twee vooruit te kunnen doen.

Opmerkelijk is dat u verder bent gegaan met dezelfde spelers en dezelfde trainer.

Een club saneren is niet moeilijk. Maar een club financieel gezond maken met behoud van sportieve ambities, is zeer moeilijk, want dat kost veel geld. We hebben de vereffenaar onmiddellijk laten weten dat we de club wilden overnemen met alle activa, met inbegrip van de bestaande niet-amateurcontracten van 22 spelers die al vier maanden niet betaald waren. Na degradatie gaven we aan de jongere spelers contracten voor drie jaar, aan de ouderen, zoals Bruno Versavel en Alain Van Lint, voor twee jaar. Om financiële redenen lieten we vijf basisspelers gaan, waaronder drie uit een niet-EU-land. Wij vonden dat spelers uit de eigen regio een valabel alternatief bieden. In het kampioenselftal staan zes jongens uit de eigen jeugd. Acht spelers die voor de beker op Anderlecht speelden, voetbalden nog met Turnhout in tweede klasse.

Waarom hielden jullie Bruno Versavel ?

Omdat hij door zijn sportieve prestaties en zijn voorbeeldfunctie naar jonge spelers een meerwaarde heeft. Als een paar sponsors toehappen omdat Bruno hier nog zit, betaalt hij zichzelf in feite terug.

Veel clubs gaan kapot omdat ze de contracten na een degradatie niet meer kunnen betalen.

Wij bouwden bij de overname een clausule in dat er bij degradatie over het premiesysteem onderhandeld kon worden, niet over de vaste kosten. Dat was een dure oplossing, maar het garandeerde wel stabiliteit op korte termijn : wij moeten nu niet gaan onderhandelen met spelers die einde contract zijn. Dat het ons meer zou kosten, wisten we van tevoren. Bij de overname moesten we drie problemen oplossen : de contracten doorbetalen, de bondsschulden betalen, en werken aan de verhuis naar een nieuw stadion.

Zonder voetbalervaring moet u toch flink geschrokken zijn van hoe het er in het voetbal aan toe gaat.

Een paar weken geleden wilden wij een paar spelers benaderen voor een transfer. Dus belde ik vooraf de voorzitters van hun clubs op om dat te melden. Die vielen bijna van hun stoel : waarom belt u daarvoor naar mij ? Onze naïviteit en onwetendheid bieden enorme voordelen. Wij kunnen iedereen, inclusief de spelers, zeggen : het kan wel zijn dat het vroeger anders ging, maar nu niet meer. Iedereen, spelers én trainer, wilde dat Frank Leen kwam. Oké, maar dan moesten ze samen zoveel procent inleveren. Hadden ze hem ineens niet meer nodig. Waarom, bijvoorbeeld, zouden wij een extra kampioenspremie betalen ? De onderhandelingen daarover hebben geen twee minuten geduurd. De spelers konden zo’n extra premie krijgen, op voorwaarde dat wij hetzelfde bedrag van hun gewone premies mochten afhouden als ze géén kampioen werden. Plots hoefde ook die premie niet meer zo nodig ( grijnst).

Schoven de bedrijven aan om geld in het nieuwe project te steken ?

We hebben een gedetailleerd businessplan over vijf jaar : vinden de sponsors dat we hun centen niet goed beheren, kunnen ze ons daar na de afgesproken termijn op afrekenen. De overname is gelukt met de hulp van drie strategische partners, naast 22 business-seathouders die elk 5000 euro investeerden. Dat aantal willen we graag optrekken tot dertig. Onze slogan was : Watco helpt puin ruimen bij KV Turnhout. Naast Watco-afvalverwerking zijn er brouwerij Corsendonk en Taxandria Invest : een Nederlandse bouwpromotor die de gronden van het Villapark kocht van de vroegere voorzitter.

Hoe zit dat eigenlijk met die gronden ?

Zeven jaar geleden zag Turnhout maar één manier om uit de schulden te geraken : de gronden verkopen aan een bouwpromotor. Plots had de club heel veel financiële middelen, waarmee ze een droom wilde realiseren die ik niet realistisch vind : een topclub voor eerste klasse uitbouwen in Turnhout. De opbrengsten van de grond zijn vervolgens zeer snel opgebruikt. Boermans ( ex-voorzitter, nvdr) wilde van de stad eerst een bouwvergunning om het stadion en het bijhorende project te realiseren, maar de stad wilde eerst de formele belofte dat het stadion er zou komen. Patstelling dus. Toen vervolgens de licentie geweigerd werd, was dat grootscheepse project niet meer interessant. Wat ik nooit heb gesnapt, is hoe men over twaalf miljoen oude frank is gestruikeld terwijl het toch ging om een project van één miljárd frank. Boermans wilde de gronden verkopen en Taxandria kocht ze. Wij zijn dat bedrijf meteen duidelijk gaan maken dat één van de gevolgen het verdwijnen van de club zou zijn. Ons voorstel was om de club op een deftige manier te helpen te overleven tot de nieuwe locatie klaar was.

Turnhout speelt nog één seizoen in het Villapark en verhuist daarna naar het stadspark.

Al jaren had de stad het plan om een bestaand voetbalveld met atletiekpiste en een half afgewerkte tribune in het stadspark uit te bouwen tot een multifunctioneel stadion, waar ook aan atletiek en korfbal wordt gedaan. Wij gaan daar in mee : vorige week is de bouwvergunning in het schepencollege goedgekeurd. Het einddoel is een stadion met drieduizend plaatsen dat wij de komende vijf jaar één keer hopen uit te verkopen.

Pardon ?

De hoogste recette die Turnhout de laatste jaren boekte, was van 2800 betalende toeschouwers voor de derby tegen Geel. De tweede hoogste recette kwam van de 2400 kijkers tegen AA Gent. Daarmee kregen we het stadion, waar nog achtduizend man binnen mogen, niet eens half gevuld. Drieduizend plaatsen is dus niet te weinig.

Het project in het stadspark kost 1,83 miljoen euro. De stad brengt 770.000 euro in, op voorwaarde dat wij onze wedstrijden op zaterdagavond spelen, de capaciteit van drieduizend plaatsen niet overschrijden en zelf de rest van het bedrag mee betalen. U mag weten hoeveel dat kost – wij publiceren onze jaarcijfers, hoewel we dat als vzw niet moeten doen : bij de reddingsoperatie hebben we 400.000 euro opzij gezet met het oog op de verhuis. De rest zullen we financieren met een banklening.

Wat was er gebeurd als jullie niet waren gepromoveerd?

We rekenden op de promotie, maar het móést niet. Vierde klasse is een verdomd aantrekkelijke reeks, vol derby’s. Met gemiddeld 1200 toeschouwers haalden we het dubbele van vorig jaar. Als het in derde gezellig is, willen wij daar best even blijven. Meedoen voor de titel hoeft niet.

De volgende stap is eerste klasse. Dan moet u profspelers aantrekken.

Nooit ! In negentig jaar heeft Turnhout twee jaar eerste klasse gehaald. De kans dat zich dat nog eens voordoet, is uitermate klein. In ons vijfjarenplan is een rampscenario voorzien voor het geval we toch toevallig in eerste klasse zouden verzeilen. Maar ik ga er niet van uit dat dit gebeurt.

door Geert Foutré

‘Als het in derde klasse gezellig is, willen wij daar best even blijven.’