Veel jonge talentvolle Belgen verlaten de Jupiler Pro League om in de Europese topcompetities hun kans te wagen. Wie is rond de jaarwisseling het meest succesvol over de landsgrenzen? Een eigenzinnige lijst van twintig.

T homas Vermaelen haalde het net niet, omdat de aanvoerder van de Rode Duivels een achillespeesblessure opliep tijdens de interland tegen Turkije op 7 september en sindsdien niet meer in actie kwam voor Arsenal, tot wanhoop van manager Arsène Wenger. Maar welke Belgische profs die hun salaris opstrijken in meer lucratieve competities dan de Jupiler Pro League, lieten de afgelopen zes maanden het meest van zich spreken, in hun eigen kampioenschap en/of Europees? Sport/Voetbalmagazine onderzocht het en kwam uit bij volgende namen.

1. Vincent Kompany (Manchester City)

21 competitiewedstrijden, 0 goals – 3 Europa Leagueduels, 0 goalsTrainer Roberto Mancini: “Ik ben tevreden over zijn rendement, want we spelen sterke wedstrijden door een heel scherpe concentratie. Mijn verwachting is dat iedereen blijft in januari. Ook Kompany. Naar Inter? Neen, dat denk ik niet. Ik hoorde trouwens nog niks van die interesse.”

Outstanding, zo worden zijn prestaties de afgelopen maanden gecatalogeerd bij het sterrengezelschap van Manchester City. Centraal in de verdediging beperkt Kompany zich tegenwoordig tot het correct uitvoeren van zijn defensieve taken en laat hij zich niet langer verleiden tot persoonlijke nummertjes om zijn uitgebreide technische kwaliteiten te laten bewonderen. Het vaderschap zorgde ervoor dat de jongen man werd. Draagt geregeld eens de aanvoerdersband, wat veel zegt over zijn huidige status binnen het elftal. Geniet veel respect van zijn ploegmaats en werd een sleutelfiguur. Werd door de supporters in oktober uitgeroepen tot speler van de maand, hetgeen alleen maar zijn goede reputatie bij de eigen fans bevestigde. Zij loofden vooral zijn constante prestaties, zijn defensieve betrouwbaarheid en het feit dat hij de verpersoonlijking is van het volledig vernieuwde City.

2. Eden Hazard (Lille)

17 competitiewedstrijden, 2 goals – 6 Europa Leagueduels, 0 goalsAnalist Christophe Dugarry, voormalig Frans international: “Hij doet me denken aan Cristiano Ronaldo, zeker met zijn versnelling. Hazard lijkt klaar voor een mooie loopbaan.”

Een brok creativiteit, die opvalt door zijn dribbelvaardigheid, vinnigheid en snelheid. De Franse sportkrant L’Equipe riep de bijna 20-jarige Rode Duivel vorige week nog uit tot beste linkerflankaanvaller in de Ligue 1. Ze berekenden onder andere dat Hazard het meest efficiënt is in zijn duels en acties. De jonge Waal was ook al goed voor vier assists. De buitenspeler werd al twee keer op rij verkozen tot beste jongere en rijgt dit seizoen, na een matige start, de sterke prestaties aan elkaar. Staat niet voor niets met Lille op kop in de Franse competitie.

Al heel volwassen voor zijn leeftijd, want werd pas vader. Bij de nationale ploeg eisten zowel Leekens als Wilmots meer regelmaat.

3. Nicolas Lombaerts (Zenit Sint-Petersburg)

26 competitiewedstrijden, 3 goals – 3 CL-duels, 0 goals – 4 Europa Leagueduels, 0 goals Dick Advocaat, ex-trainer en oud-bondscoach: “Een heel intelligente jongen én voetballer, met een heel sterk kopspel. Zowel defensief als offensief. Echt uitzonderlijk.”

No-nonsenseverdediger die zelden teleurstelt, dat weet nu ook de Italiaanse coach Luciano Spalletti sinds enige tijd. Certitude en sterkhouder centraal in de verdediging, ook na een zware blessure, meestal aan de zijde van de meer ervaren Portugezen Fernando Meira (32) of Bruno Alves (29). Kreeg afgelopen zomer een contractverlenging tot 2015 bij de topclub. Liet zich al ontvallen dat hij alleen voor een club uit de Premier League de Russische competitie wil verlaten. Behaalde zijn tweede opeenvolgende titel, maar Zenit stelde teleur in de play-offs voor de CL. De uitschakeling tegen Auxerre kwam hard aan, waardoor de Europa League een nieuw doel vormt. Een leidersfiguur.

4. Jan Vertonghen (Ajax)

17 competitiewedstrijden, 3 goals – 9 CL-duels, 1 goalEx-coach Martin Jol: “Het is terecht dat Arsenal hem wil. Er waren lang twijfels of hij snel genoeg was, maar die zijn allang weg. Jan is zo slim dat hij pas weggaat als hij helemaal klaar is voor de top.”

Een vaste waarde, die bijzonder veelzijdig blijkt, want inzetbaar als centrale verdediger, linksback, controlerende middenvelder of linksmidden. Geniet veel aanzien, want fungeert als aanvoerder wanneer de Uruguayaanse scoremachine Luis Suárez niet aan de aftrap verschijnt. Zijn snelle ontwikkeling ontgaat ook de Europese topclubs niet, want ondanks een overeenkomst tot 2013 wordt zijn naam al in verband gebracht met vooral Arsenal, Chelsea en AC Milan. Nuchtere persoon, die als voetballer opvalt door zijn goed overzicht, heel gemakkelijk ballen recupereert en kan uitpakken met een goede lange bal. Beschikt over een stevig en goed gericht afstandsschot.

5. Nacer Chadli (FC Twente)

17 competitiewedstrijden, 4 goals – 6 CL-duels, 3 goalsEx-trainer John van den Brom, voormalig Nederlands international: “Ik vond het geweldig hoe hij tegen Inter met Maicon als tegenstander gewoon zijn ding deed. Hij heeft lak aan reputaties en kent geen angst. Het belangrijkst is dat Nacer nu constant leert presteren.”

FC Twente lijkt de ideale club voor deze Marokkaanse Belg, die een stormachtige evolutie doormaakt. Speelde vorig seizoen immers nog voor tweedeklasser AGOVV uit Apeldoorn, nadat hij een gedeelte van zijn jeugdopleiding bij Standard beleefde maar daar met een onvoldoende werd doorgestuurd. Als linkerspits draait hij niet alleen moeiteloos mee in de theaters van de Eredivisie, ook in de Champions League leverde deze dribbelaar al zijn visitekaartje af. Boezemvriend Dries Mertens noemt hem steevast de kleine Cristiano Ronaldo, omwille van het feit dat hij altijd met de borst vooruit voetbalt en opvalt door zijn snelheid plus behendigheid met de bal aan de voet. Heeft scorend vermogen, passeert buitenom net zo gemakkelijk als binnendoor en daardoor gaat er altijd dreiging van hem uit.

6. Simon Mignolet (Sunderland)

12 competitiewedstrijden, 0 goals – Geen Europese duelsTrainer Steve Bruce: ” Big Si is een uitstekende doelman. In een ideale wereld zouden we hem niet meteen voor de leeuwen gooien, maar hij is een heerlijke speler met een goede mentaliteit. Ik was niet bang.”

Toen de amper 21-jarige Limburgse doelman afgelopen zomer van STVV naar het noorden van Engeland vertrok en niet inging op de belangstelling van PSV, leek er de belofteinternational alleen maar een invallersrol te wachten in de Premier League. Maar Mignolet maakte indruk op training. Toen de Schotse international Craig Gordon uitviel met een gebroken pols werd er dan ook niet naar een vervanger gezocht. Stelde tot nu toe nooit teleur, mopperde niet wanneer hij opnieuw naar de bank verzeilde, maar beleeft alles bijzonder realistisch en geniet voluit van zijn speelkansen. Evenaarde een clubrecord door driemaal op rij de nul te houden en in totaal al te kunnen uitpakken met zes clean sheets, goed voor de helft van zijn aantal gespeeld competitiematchen.

7. Toby Alderweireld (Ajax)

12 competitiewedstrijden, 0 goals – 8 CL-duels, 2 goalsAnalist en ex-ploegmaat Kenneth Perez: “Dat André Ooijer als een soort mentor werd gehaald, dat begrijp ik nog. Maar dat hij op een bepaald moment de voorkeur kreeg boven een sterke verdediger als Toby Alderweireld, die altijd uitstekend presteert, dat snapte ik niet van Martin Jol.”

Slaagde er goed in om de knop om te draaien, nadat deze polyvalente verdediger – hij kan zowel rechts als centraal worden ingezet – op een bepaald moment zijn basisplaats verloor aan de meer ervaren Ooijer en Oleguer. Martin Jol vond dat hij krachtiger en meedogenlozer moest worden in de duels. Leerde in die mindere periode het meest en werd er mentaal sterker van. Sinds de aanstelling van de Nederlandse ex-international Frank de Boer, trouwens zelf ook een oud-verdediger, als nieuwe coach begin december kreeg Alderweireld een vaste stek toebedeeld in de Ajaxbasiself. Bracht zijn ploeg naar de Europa League dankzij een treffer bij AC Milan. In zijn vreugde schreeuwde de Antwerpenaar alle frustraties weg. Ligt nog onder contract tot 2014 in Amsterdam. Staat garant voor een goede opbouw, al voetballend.

8. Kevin Mirallas (Olympiacos Piraeus)

14 competitiewedstrijden, 8 goals – 3 Europa Leagueduels, 0 goals Chris Van Puyvelde, ex-assistent-coach

Olympiacos: “Ik ken zijn mentale kwaliteiten niet, maar hij moet sterk staan. Hij is snel en heeft een dribbel. Daar houden de Grieken wel van. Eén geslaagde dribbel en het stadion staat in brand.”

Geen enkel doelpunt in 23 duels had de jonge Rode Duivel gemaakt voor de Franse middenmoter Saint-Etienne, die hem voor een seizoen verhuurde aan de Griekse topclub Olympiacos Piraeus. In de havenstad tankte de Luikenaar de afgelopen maanden vertrouwen. De 23-jarige spits kreeg vleugels, hervond zijn torinstinct en ontpopt zich in de aanval tot een sterkhouder van de 37-voudige kampioen. Met zijn voorlopige doelpuntentotaal staat hij samen met Benjamin Onwuachi (Kavala, ex-Standard) tweede in de topschutterslijst, op vijf eenheden van de Franse woelwater Djibril Cissé van Panathinaikos. Vorige week werd de aankoopoptie, ter waarde van 2,5 miljoen euro, gelicht.

9. Timmy Simons (FC Nürnberg)

17 competitiewedstrijden, 0 goals – Geen Europese duelsTrainer Dieter Hecking: “Voor de belangrijke positie van controlerende middenvelder zochten we naar iemand met persoonlijkheid en ervaring. Timmy genoot bij PSV, als aanvoerder, veel respect.”

In een jonge ploeg (gemiddelde leeftijd in zijn laatste Bundesligaconfrontatie tegen Hannover 96 slechts 24,7 jaar) slaagt Simons erin om rust te brengen wanneer de chaos in het spel dreigt toe te slaan. Hij is de rots in de branding, beleeft er als het ware zijn tweede jeugd, miste nog geen enkele minuut en raakte onder Georges Leekens ook opnieuw bij de Rode Duivels. FC Nürnberg, door veel kenners vooraf ingeschat als degradatiekandidaat, valt op door zijn stabiele verdediging en de speelvreugde die wordt uitgedragen door grote talenten als Ilkay Gündogan en Julian Schieber.

10. Marouane Fellaini (Everton)

13 competitiewedstrijden, 0 goals – Geen Europese duelsTrainer David Moyes: “Mijn team moet Fellaini meer helpen, want hij is onze motor. Zijn werkkracht is fenomenaal. Niet alleen op het veld, maar ook ernaast. Ik ken geen enkele speler die zo hard snakte naar een terugkeer als hij na zijn blessure. Wat een passie!”

Net als zijn werkgever beleeft ook de fysiek sterke middenvelder een wisselvallige eerste seizoenshelft. Fellaini, die blijft imponeren door zijn weelderige haardos, miste door blessures en schorsingen meer wedstrijden dan hem lief was. Maar anderzijds bewees de Luikenaar in de toppers tegen Manchester United (3-3), Chelsea (1-1) en Manchester City (1-2) zijn toegevoegde waarde, door gemakkelijk te infiltreren en op basis van zijn kracht plus gestalte voor constant gevaar te zorgen. Blijft zeker een van de sterkhouders bij de Toffees, maar komt nog al te vaak negatief in het nieuws. Incasseerde bijvoorbeeld een rode kaart in het competitieduel tegen Bolton Wanderers, terwijl net voor de eindejaarsperiode zijn advocaten dienden te verhinderen dat er gênante beelden van de Rode Duivel zouden verschijnen in sensatiekrant The Sun. Werd door de club eind november wel op missie gestuurd naar Thailand, om daar als enige speler de sponsordeal met brouwer Chang Beer – de grootste uit de clubgeschiedenis – meer uitstraling te geven.

11. Daniel Van Buyten (Bayern München)

13 competitiewedstrijden, 1 goal – 4 CL-duels, 0 goalsTrainer Louis van Gaal: “Iedere mens maakt individuele fouten, ook Van Buyten, maar ik zie geen problemen voor onze centrale verdediging. Het leven gaat gewoon verder.”

Kreeg veel en lang het vertrouwen van zijn coach, maar een opeenvolging van fouten – waardoor de Waal in de Duitse sensatiepers de bijnaam Von Blunder meekreeg – zorgden ervoor dat de Rode Duivel sinds begin december naar de invallersbank verhuisde en zijn ster tanende lijkt. Voor de Duitse pers blijft de 32-jarige Van Buyten een raadsel: een atletische en kopbalsterke centrale verdediger, heel professioneel en bijzonder gevaarlijk bij stilstaande fasen, maar mentaal erg broos. Werd begin augustus vader van een dochter ( Lou-Ann), wat voor licht in de duisternis zorgde gezien de zorgwekkende gezondheidstoestand van zijn pa Francis. Er wordt ondertussen sterk getwijfeld aan zijn toekomst bij de Duitse topclub, want na het vertrek van Martín Demichelis (Málaga) wordt er centraal achterin gerekend op Holger Badstuber, Breno en Anatoly Tymoshchuk.

12. Dries Mertens (FC Utrecht)

15 competitieduels, 4 goals – 6 Europa Leagueduels, 1 goalAnalist Pierre van Hooijdonk, gewezen Nederlands international: “Hij is klein, maar heel intelligent en heeft snelle voetjes. Ik vind Mertens de gevaarlijkste speler van zijn team, iemand met echt uitzonderlijke kwaliteiten.”

Beleefde vorig seizoen een droomdebuut in de Eredivisie met 34 wedstrijden en 6 treffers, wat betekende dat hij de afgelopen maanden diende te bevestigen. De vinnige pocketmiddenvelder had echter geen last van de druk en mag 2010 beschouwen als zijn jaar van de doorbraak. In Nederland is hij al een sensatie, maar ook Europa leerde hem kennen, zeker na zijn imponerende partij tegen het Italiaanse Napoli. Werd spelbepalend, strooit met assists (zeven) en kreeg duidelijk een nieuwe status aangemeten. De Leuvenaar is bijzonder zelfkritisch en wil graag nog belangrijker worden voor het team.

13. Moussa Dembélé (Fulham)

10 competitiewedstrijden, 2 goals – Geen Europese duels

Trainer Mark Hughes: “We willen Moussa de nodige tijd geven om terug te keren. Ik hoop dat hij snel weer fit is. Hij kan uit het niets voor gevaar zorgen. Dat geeft ons dat ietsje extra in de zone van de waarheid. Dat missen we de laatste wedstrijden.”

Vertrok afgelopen zomer van het financieel noodlijdende AZ naar Fulham, met de bedoeling om de ploeg uit Londen opnieuw aan Europees voetbal te helpen. Voldeed vanaf het begin voetballend aan de verwachtingen, ondanks de hogere snelheid van uitvoering in de Premier League, want de Rode Duivel verzekerde zich probleemloos van een basisplaats. Dembélé verzilverde zijn goede prestaties met twee doelpunten tegen Wolverhampton Wanderers. De spits – die meer in een teruggetrokken positie speelt – kende echter pech toen hij eind september uitviel tegen Stoke City met een enkelverrekking. De genezing verliep veel moeizamer dan voorzien, waardoor de nuchtere Antwerpenaar de afgelopen maanden vanaf de zijlijn lijdzaam moest toezien hoe zijn ploeg – ook door de zware blessure van spitsbroeder Bobby Zamora – fel wegzakt in het klassement. Pas in de loop van januari weer klaar voor de dienst.

14. Björn Vleminckx (NEC)

18 competitiewedstrijden, 13 goals – Geen Europese duelsSpitsentrainer Patrick Kluivert, voormalig Nederlands international: “Hij weet zelf niet eens hoe goed hij wel is. Björn blijkt een ruwe diamant, waar je nog een paar kantjes aan kunt bijschaven. Alleen voor de doelman moet hij nog wat beter de rust bewaren.”

Sterke centrumspits, die in Nederland zijn naam en faam als goaltjesdief waarmaakt na een moeizaam debuutseizoen. Staat na de heenronde op kop in het topschuttersklassement, waarmee hij heel wat volgers verbaast. Profiteert momenteel optimaal van de Deense draaischijf Lasse Schöne, die zorgt voor de juiste aanvoer. Ook de specifieke trainingsarbeid met specialisten als Jack de Gier (ex-Lierse) en Kluivert levert vruchten op, want de eerste aanname verbeterde opmerkelijk en de Waaslander scoort gemakkelijker uit de draai. Werd tactisch, technisch én mentaal sterker, ook al omdat trainer Wiljan Vloet heel streng is als leermeester en erin slaagt hem op de juiste manier te prikkelen. Toont zich de ideale ploegspeler en boekt veel progressie.

15. Gaby Mudingayi (Bologna)

13 competitiewedstrijden, 1 goal – Geen Europese duels Alberto Malesani: ” Gaby is de afsluitdijk van mijn ploeg, want hij werpt zich op als dam.”

In een ploeg die uitsluitend werd samengesteld om het behoud zo snel mogelijk veilig te stellen, fungeert de oud-speler van AA Gent samen met doelman Emiliano Viviano en aanvaller Marco Di Vaio als leider en hoeksteen. De supporters zijn overgelukkig, want ze gaven sterke blijken van hun ongenoegen (via radio- en tv-uitzendingen, de officiële clubwebsite en blogs) toen bekend raakte dat het vorige bestuur de verdedigende middenvelder wilde versluizen naar Napoli.

Ondanks het feit dat de spelers veelal laattijdig werden betaald, staat Mudingayi symbool voor zijn hardnekkigheid en verbetenheid, hetgeen de Italianen duiden in de term grinta. De gewezen Rode Duivel is een vechterstype, gaat van de eerste tot de laatste minuut voorop in de strijd en geldt als referentiepunt voor de ploeg. Zijn vurig temperament leidde wel tot zes gele en een rode kaart, maar alles gebeurde in het kader van het teambelang. Het nieuwe bestuur wil graag met Mudingayi doorgaan. De Congolese Belg kreeg al de garantie om als steunpilaar te dienen van het vernieuwde Bologna.

16. Jean-François Gillet (AS Bari)

16 competitiewedstrijden, 0 goals – Geen Europese duelsLegendarische doelman, oud-international en ex-Italiaans bondscoach Dino Zoff: ” Gillet is een van de drie tot vier beste keepers van de Serie A. Ik heb er geen verklaring voor waarom hij niet de stap naar een topclub kan zetten.”

Het blijft onvoorstelbaar dat de goalie van de laatste uit het klassement van de Italiaanse competitie weinig of niks te verwijten valt. Toch geldt dat voor de Luikenaar, die dit seizoen geen enkele tegengoal op zijn geweten heeft. De Rode Duivel verloor niks van zijn snelheid, wat hem ook de bijnaam il gatto (de kat) opleverde. Zijn nadeel blijft dat de verdediging voor hem niet meer zo solide oogt als vorig seizoen, zeker na het vertrek van Leonardo Bonucci en Andrea Ranocchia. Het respect voor Gillet als aanvoerder is bijzonder groot, want hij fungeert als verbindingsman tussen de club, de ploeg en de supporters. Zijn inzet en engagement zijn heel groot.

17. Filip Daems (Borussia Mönchengladbach)

17 competitiewedstrijden, 1 goal – Geen Europese duelsTrainer Michael Frontzeck: ” Filip is mijn verlengstuk op het terrein, honderd procent prof. Hij straalt alleen al door zijn persoon soevereiniteit uit.”

Aanvoerder zijn van de hekkensluiter in de Duitse competitie en als centrale verdediger moeten vaststellen dat je team 47 tegendoelpunten slikt in amper zeventien duels, het is geen pretje. Toch werd er nooit getwijfeld aan de kwaliteiten van de oud-Liersespeler, die veel respect geniet. Midden oktober verlengde de linksvoetige verdediger zelfs zijn overeenkomst tot 2013. Daems wordt geroemd omwille van zijn constante prestaties, rust aan de bal en routine. In tegenstelling tot de vorige jaren – hij vertoeft al bij Gladbach sinds 2005 – beperkte hij zijn blessures. Is een van de achttien spelers die in de heenronde de volle 1530 minuten op het veld stonden.

18. Jonas Ivens (FC Groningen)

19 competitiewedstrijden, 1 goal – Geen Europese duelsTrainer Pieter Huistra: “Hij werd op korte tijd een belangrijke pion. Niet enkel verdedigend, maar ook op stilstaande fases is hij een wapen. We werken nu vooral aan zijn uitvoetballen. Jonas moet brutaler worden aan de bal.”

In het rotsblok dat de Trots uit het Noorden momenteel is, mag de centrale verdediger – die afgelopen zomer werd weggehaald bij YR KV Mechelen – zich een van de zes spelers noemen die altijd worden opgesteld. Een serieuze referentie voor de nuchtere Ivens, die in weekblad VI werd uitgeroepen tot een stille Vlaamse Reus. De 26-jarige laatstejaarsstudent handelsingenieur aan de universiteit van Antwerpen is op het veld echter een vechterstype, stevig in de duels en een echte winnaar. Kan zich vastbijten in een tegenstander, gaat voorop in de strijd en wordt verbaal stevig begeleid door de Zweed Andreas Granqvist. Een openbaring.

19. Radja Nainggolan (Cagliari)

17 competitiewedstrijden, 1 goal – Geen Europese duelsEx-trainer Pierpaolo Bisoli: ” Daniele Conti zal zich bij zijn terugkeer goed moeten voelen. Het is niet omdat hij aanvoerder is dat hij zomaar de plaats van Nainggolan zal innemen.”

Groeide uit tot een vaste waarde en wordt aangezien als dé revelatie van de eerste seizoenshelft. De jeugdinternational werd vorige zomer overgenomen van tweedeklasser Piacenza en betrokken in een ruiloperatie met de Wit-Rus Mikhail Sivakov. Profiteerde vanaf de tweede speeldag echter optimaal van het geblesseerd uitvallen van controlerende middenvelder Daniele Conti. De Antwerpenaar, zoon van een Indonesische vader, valt op door zijn energieke speelstijl. Hij is een speler die veel ballen recupereert en weinig slechte passes verstuurt. Bisoli vond dat hij altijd moest spelen en beschouwde hem als een vaste kracht in de basiself.

20. Logan Bailly (Borussia Mönchengladbach)

9 competitiewedstrijden, 0 goals – Geen Europese duelsTrainer Michael Frontzeck: “We bespraken zijn situatie. Zo veel tegengoals in korte tijd knagen aan een doelman, ook wanneer hij niet alleen verantwoordelijk is. Hij moet dat verwerken. We zullen hem daarbij helpen.”

Maar liefst 27 tegentreffers in negen Bundesligaconfrontaties werden de Luikse goalie fataal. Bailly is en blijft een spectaculaire doelman, die graag veel risico’s neemt. Maar wat aanvankelijk begon met een gedwongen pauze van een week net voor het bekerduel tegen Bayer Leverkusen (wat resulteerde in een 1-1 na 120 minuten en 5-4-verlies na strafschoppen) werd al snel uitgebreid door een plaats op de invallersbank de hele heenronde, als doublure voor de meer ervaren Christopher Heimeroth.

DOOR NICOLAS RIBAUDO EN FRÉDÉRIC VANHEULE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content