Dannie D’Hondt gaat aan de slag als reclame-adviseur. Zijn avonden brengt hij door bij eersteprovincialer KSV Temse.

Zondag ontvangt Dannie D’Hondt met de Oost-Vlaamse eersteprovincialer KSV Temse FC Merelbeke. Begin vorig seizoen trok hij een streep onder zijn spelersloopbaan en werd hij keepertrainer bij SK Beveren, als assistent van Emilio Ferrera. “Op een dag las ik dat Beveren nog een keeper zocht. Ik kende Ferrera niet, maar heb zijn telefoonnummer gevraagd en hem gebeld. Eigenlijk zocht hij een keepertrainer, iemand die nog wat mee zou trainen.”

De situatie met de doelmannen in Beveren was warrig. ” Vande Putte en Fouhami zouden vertrekken, uiteindelijk trokken ze Bodart aan. In afwachting moest ik Deckers klaarstomen voor de competitiestart. Later lapte ik Meul op, naar wie ze anderhalf jaar niet hadden omgekeken. Ik ben hem thuis gaan halen. Omdat hij overdag werkte, trainde hij ’s avonds in zijn eentje in zijn tuin.”

Bijna belandde hij er zelf nog onder de lat. ” Jean-Marc Guillou had Ferrera buiten gezet omdat hij zelf graag het hoofdtrainerschap naar zich toe trok. Dan kon hij namelijk zelf bepalen hoeveel Ivorianen er zouden spelen. In zijn overeenkomst staat immers dat als er een Ivoriaan doorbreekt, Guillou zestig procent van de opbrengst krijgt en de club veertig procent. Maar omdat de spelers hem in die functie niet aanvaardden, is hij geen trainer gebleven. Op een vrijdag riep hij mij bij zich : ‘Jij bent hier momenteel de beste keeper, zondag moet jij spelen tegen Lommel’. Maar ik wilde geen afgang riskeren, wilde op zijn minst een week of drie deftig meetrainen. Maar Guillou zei : ‘Als je zondag niet speelt, mag je ook als keepertrainer vertrekken’. Beveren betaalde mijn contract wél perfect uit.”

Eind vorig seizoen kreeg hij op een dag telefoon van Ferrera. Die zou ’s anderdaags tekenen bij Lierse en wilde D’Hondt dan graag voorstellen als zijn assistent-trainer. “Maar uiteindelijk kozen ze met Patrick Deman voor een oplossing uit eigen huis.”

Bij eersteprovincialer Temse kon hij aan de slag als keepertrainer en jeugdcoördinator. “Toen het niet meer ging met hun trainer, vroegen ze me begin oktober of ik wilde overnemen. Ik heb carte blanche, we hebben acht goeie oefenvelden, een prachtig hoofdveld, nieuwe kleedkamers, degelijke spelers. Dit is een goeie leerschool. Ook al zie ik mezelf niet meteen als hoofdtrainer in eerste klasse aan de slag gaan. Het liefst ga ik door op een lager niveau in combinatie met een job overdag, of als assistent-keepertrainer bij een club in een hogere afdeling.”

Zijn laatste wedstrijd op hoog niveau was de kampioenswedstrijd met NAC in de Nederlandse eerste divisie. “Tegen RBC, een mooi afscheid in een vol stadion. Ik was daar heel graag, maar als je niet altijd speelt, wringt dat. Jean-Marie Pfaff vroeg me bij Turnhout in tweede klasse. Een goed contract kon ik daar krijgen, maar mijn omgeving overtuigde me om nog meer te vragen en daar is het op afgesprongen. Zes maanden later vroeg Westerlo mij, toen Deelkens. geblesseerd uitviel. Zij wilden een ervaren keeper voor het geval Bourdon het niet zou maken. Maar die jongen deed het prima. Daarna kwam er geen club meer, tot Beveren dus.”

Hij heeft geen spijt dat hij niet vroeger naar het buitenland trok. “Op een dag belt een Nederlandse makelaar me of ik zin heb om Champions League te spelen met Tbilissi. Die hebben uitstekende voetballers, maar geen afwerkers en keepers. Was ik niet ooit al jeugdinternationaal geweest in België, dan had ik serieus overwogen op hun vraag om me te laten naturaliseren en met de nationale ploeg van Georgië te keepen. Ik was er goed thuis, al moet je meer dan één stap terug kunnen zetten qua levensstandaard – naar het niveau van België in de jaren dertig. Ofwel ben je er rijk, ofwel een bedelaar, een middenklasse bestaat er niet. Ik heb er veel geld gegeven aan bedelaars. Ik had er een poetsvrouw die twee keer per week kwam, maar die ook al niet door de club betaald werd. Maar op mijn verjaardag bracht zij wel een zelfgebakken taart mee, waar ze met de prijs van de ingrediënten normaal een week eten voor haar gezin had kunnen van kopen.

“Uiteindelijk ging ik er weg omdat ik na vier maanden nog niet betaald was. De eerste Georgische woorden die ik leerde, waren de vertaling voor ‘geld morgen’. Dat hoorde ik iedere dag. Zij hadden met het afsluiten van een lening zwaar geïnvesteerd om de Champions League te halen, maar omdat dat net niet lukte, konden ze die lening niet terugbetalen. Op 4 november had ik nog net genoeg geld over voor twee vliegtuigtickets naar België.

“Ik had wel eerder naar het buitenland gewild, maar daarvoor kende ik de juiste mensen niet. Ik heb mijn zaken altijd zelf behartigd, in België heb je niemand nodig. Als je naar het buitenland wil wél, maar je weet niet altijd wie of hoe. In de middenmoot in België is niet zoveel geld te verdienen. En dan heb ik nog een deel verloren : slecht geïnvesteerd, in de verkeerde personen. Ik ben te goedgelovig geweest, maar ik heb er wel mijn lessen uit getrokken.”

Deze week gaat Dannie D’Hondt met een bediendencontract aan de slag als reclame-adviseur voor Groep Plus. Daarnaast brengt hij alle avonden door op Temse, waar hij naast het hoofdtrainerschap ook jeugdcoördinator is. De kledingzaak waarin hij investeerde, bouwt hij af. “De laatste jaren woog mijn privé-leven zwaar door op de richting die mijn carrière uitging.” Aarzelend : “Vaak weten de mensen niet wat er, buiten het veld, in het hoofd en het leven van een voetballer gebeurt. Je privé-leven bepaalt voor een stuk je prestaties, méér dan je als sporter vaak zelf durft toe te geven. Achteraf bekeken had ik beter een paar keer gezegd wat er naast het veld aan de hand was, maar op zo’n moment denk je : ik ben sterk genoeg. Bij Lokeren was ik een persoonlijkheid. In de sport mag je je niet zwak tonen, of je wordt afgemaakt. Maar om te presteren moet je ook naast het veld goed in je vel zitten. Dat was bij mij niet altijd het geval.”

door Geert Foutré

‘Ik zou serieus overwogen hebben om me te laten naturaliseren tot Georgiër.’