Slachtoffer van mensenhandel of niet, Manaseh Ishiaku scoort nu ook voor Club Brugge. ‘Toen ik in Nigeria nog op school zat, heb ik gezworen dat ik het zou maken in het voetbal én een blanke vrouw zou huwen.’

Zijn afscheidswoorden zijn veelbetekenend. “En vergeet niet : Bart De Bruyne is a liar and a cheater !” Manaseh Ishiaku voegt ze met een even veelbetekenende blik bij de handdruk. Een door iedereen geprezen schat van een jongen, maar van Bart De Bruyne, uitgerekend de man die hem naar België bracht en dus op weg zette naar een succesvolle voetbalcarrière, moet hij niets meer weten. “Nu ik mijn situatie hier verbeterde, wil hij geld van mij, maar hij verdient het niet”, vertelt de nieuwe Nigeriaanse spits van Club Brugge. “Ik weet wat hij en zijn mannen met mij deden en ik weet nog zeer goed hoe het voelde toen ik aan de grond zat.

“Weet je dat toen ik voor ik naar België kwam in hun voetbalschool in Lagos een contract tekende, ik niet eens een exemplaar ervan kreeg ? Bart De Bruyne heeft mij ook nooit gezegd dat je achttien jaar moest zijn om hier bij een profclub te kunnen aansluiten. Ik was maar zeventien toen. Ik trainde bij Roeselare met de eerste ploeg en speelde met de tweede. Op een dag nam Bart mijn paspoort. Hij zou mijn visum van drie maanden verlengen, zodat ik kon blijven. Toen hij het mij teruggaf, zag ik dat het niet verlengd was. Maar hij verzekerde mij dat alles in orde was. Een paar weken later nam hij mij mee naar het huis van Roger Havegeer, de vroegere voorzitter van Roeselare. Ze wilden mij een contract geven. Ze namen een wit blad en schreven het bedrag erop dat ik zou krijgen. Ik zei : ‘Bart, dat is toch geen officieel contract. ‘ Hij beweerde van wel. ‘Andere spelers krijgen er ook zo één. ‘ Ik vroeg drie dagen bedenktijd, ik belde naar Nigeria, maar ik had geen keuze : ik moest het accepteren. ‘Later zal je meer krijgen.’ Toen ik begon te spelen begonnen de problemen. Bleek dat ik illegaal in België verbleef.”

Hoeveel verdiende je ?

Manaseh Ishiaku : “Ik denk iets van een 30.000 oude Belgische frank.”

Klopt het dat er in je contract stond dat je tien procent van je loon aan de school in Lagos moest afdragen, en dertig procent van eventuele transfersommen die je zou opbrengen ?

“Ja. Zij wisten dat wij naar Europa wilden en wij tekenden het contract zonder echt te weten wat erin stond. Er werd je niet eens de tijd gegund om alles nauwkeurig te lezen.”

Bart De Bruyne zegt : “Iedereen verdiende ondertussen geld aan hem, behalve wij die erin investeerden.”

“Investeerden ?”

Vliegtuigticket, appartement, eten, een fiets…

“Waar is die fiets nu ? Ik heb hem niet, hoor ( lacht). Weet je dat ik iedere maand Omo ( Omo Monday, andere jonge Nigeriaan, nvdr) moest betalen, omdat hij geen contract had. Kan je je dat inbeelden, met het salaris dat ik maar had ? Van mijn 30.000 frank moest ik er altijd nog 10.000 weggeven. Ze claimen nu geld van mij, maar volgens mij is het onmogelijk dat ze iets krijgen. Ik kijk uit naar het einde van de zaak, maar ik denk dat ze mij geld verschuldigd zijn na alles wat ze mij aandeden.

“Laat ons zeggen dat ze niet op de goede manier in mij investeerden. Een jaar later bestond die school overigens niet meer. Daar is geen Bart De Bruyne meer en ook geen James Storme meer. Daar is niemand meer. Het was een voetbalschool met mensen die je niet kon vertrouwen. Ik hoor dat er van alles fout is gelopen. Niet correct !

“Weet je, ik heb Bart gebeld toen bleek dat ik illegaal in het land was : ‘Bart, ze willen mij het land uitzetten.’ Weet je wat hij antwoordde ? ‘ Okay, no problem. ‘ Want hij wist al : ‘Je zal gaan en dan terugkeren.’ Ik dacht : wat zegt die ? !

“Ze gaven helemaal niet meer om mij op dat moment. Uiteindelijk ben ik via een jongen die altijd kwam kijken, Mathijs Samyn, en zijn moeder, Katrien Vanderper, bij makelaar Jean-Claude Lagaisse terechtgekomen. Hij zei : ‘Ik wil me dat aantrekken, maar het zal in het nieuws komen. Geeft dat niet ?’ Ik zei : ‘Neen, als ik maar te weten kom wat er allemaal gaande is.’ Met Jean-Claude zijn we naar Jean-Marie De Decker getrokken, die Solange ( Cluydts, van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen, nvdr) inschakelde. Want voor we het wisten stond de politie van Roeselare daar. Ze zegden : ‘Je verblijft hier illegaal. We nemen je mee en brengen je vandaag nog naar Zaventem.’ De club wou van ons af, de retourtickets waren er al. Uiteindelijk maakte Solange een document op waardoor ik kon blijven en de zaak te gronde onderzocht kon worden. Tot vorig jaar woonde ik bij de familie van Mathijs.”

Hoe heb je die periode beleefd ?

“Ik kon mij niet meer concentreren op het voetbal, ik kon mezelf niet meer zijn. Ik kon niet meer slapen, niet meer eten, niet meer spreken. ’s Nachts werd ik wakker om te bidden. Ik dacht : moet ik nu terug naar mijn familie, opnieuw beginnen, terug naar school gaan misschien ? Ik was helemaal niet goed meer bij mijn zinnen. Ik dacht ook : wat moet ik mijn ouders en vrienden vertellen ? Want voor wie naar Europa vertrekt, is het om zijn droom te realiseren. Maar stel dat ik had moeten terugkeren : wat hadden ze niet van mij gedacht ? ! Dat was een enorme kwelling.

“Ik wou blijven, ook omdat ik dacht dat ik het goed had gedaan in die enkele maanden bij Roeselare en omdat ik wist dat de mensen dat gezien hadden. Er waren scouts toen ik met de reserven speelde en er was interesse, maar ik zat vast in hun handen. Ik kon mijn eigen keuzes niet maken.”

Volgens Bart De Bruyne ben je geen 22, maar 26 jaar.

“( lacht) Ik denk dat hij jaloers is. Hij heeft mij daar vroeger alleszins nooit iets over gezegd. Alleen toen bleek dat ik te jong was, zei hij : ‘We kunnen via de ambassade regelen dat je ouder bent en kunt spelen’. Hij is een man die ik niet meer kan vertrouwen. Ik wist niet dat hij geen Fifa-licentie had en ook niet onder leiding van een Fifa-agent stond. Anders zou ik nooit een contract getekend hebben met hem. Hij is een leugenaar en een bedrieger. Ten tijde van de problemen zei hij ooit op televisie dat ik hem een kerstkaart had gestuurd. Ik ken niet eens zijn adres ! Nu ik tekende voor Brugge wil hij geld van mij, wil hij wéér van mij profiteren. Mocht hij naar Nigeria gaan, naar de streek waar ik vandaan kom, dan denk ik niet dat hij nog levend terugkeert. Ik ben bekend nu, iedereen kent mijn verleden en weet wat hij mij heeft aangedaan.”

Zelf je kracht ooit al eens destructief gebruikt ?

“Ik maak nooit problemen. Zelfs niet in Nigeria, waar je op straat ziet vechten. Iedereen die mij kent, weet dat ik geen slechte jongen ben. Ik hou van mensen en ben vriendelijk tegen iedereen. Maar wat er in het verleden met mij is gebeurd, zal geen tweede keer gebeuren. Als je mij… Een geit bijt ook niet, maar als je ze met de rug tegen de muur zet, zal ze wel bijten. Als je mij te veel duwt, kan je ook van mij krijgen wat je verdient. En ik moet eerlijk bekennen : in Nigeria zou ik Bart De Bruyne een pak slaag geven. In België kan je ervoor gestraft worden, vernam ik. Ik respecteer de regels. Maar in Nigeria is het anders. Als je daar de politie belt, luidt het : sla terug. Maar normaal ben ik altijd vriendelijk, omdat anderen dan ook vriendelijk zijn tegen mij.”

Altijd op zoek naar liefde, ter verlichting van je massief lichaam ?

“( lacht) Ik denk dat je gelijk hebt.”

Te braaf, vernamen we in La Louvière.

“Op het veld moet ik mijn vriendelijkheid afleggen.”

Haast iedereen die in het verleden met jou werkte, getuigt : hij is geen echte killer. Maar de eerste drie ballen die je bij Club raakte, zaten binnen. Eén in de oefenmatch tegen Nürnberg, twee voor de beker tegen Olympic Charleroi. Ben je wel een killer ?

“Op dat soort vragen antwoord ik altijd hetzelfde : ik doe mijn best. Vorig seizoen speelde ik niet veel, maar ik had dan ook veel problemen.”

Waarom brak je toen met je manager Jean-Claude Lagaisse ?

“Hij heeft veel voor mij gedaan en ik ben zeer gelukkig geweest bij hem, maar de problemen zijn begonnen toen ik Kelly leerde kennen. Mijn vriendin. Katrien ( Vanderper, moeder van Mathijs, gezin waar hij sinds de problemen woonde, nvdr) accepteerde dat niet. Ze was jaloers, ze wou mij niet loslaten en vertelde slechte dingen over Kelly. Dan belde Kelly mij wenend dat ze verweten was geweest voor hoer. Katrien kwam zelfs naar de training in La Louvière om met Ariël Jacobs en de secretaris te spreken. Als ik met Jean-Claude praatte, was het : ‘Katrien zegt dit.’ Praatte ik met Katrien, dan was het : ‘Het is Jean-Claude die dat zegt.’ Altijd problemen met elkaar en iedere keer over mijn vriendin. Ik moest breken met mijn verleden om vrij te kunnen zijn in mijn hoofd en mij weer op het voetbal te kunnen concentreren. Er is nu alleen nog mezelf en mijn nieuwe makelaar ( Mark Talbut, nvdr). Ik ben tot nu toe tevreden over die man.

“Dit seizoen gaf Albert Cartier mij heel veel vertrouwen en kansen. De geboorte van mijn dochter speelde ook een belangrijke rol én de komst van mijn moeder, die ik vier jaar niet had gezien. Toen ik haar in Zaventem zag, ben ik in tranen uitgebarsten. Zo gelukkig was ik.”

Het spel van Club Brugge lijkt geknipt voor jou : vorige week kopte je tegen Olympic Charleroi twee ‘crosses’ binnen. Veel meer heeft Trond Sollied niet nodig om zijn extase te beleven, schijnt het.

“De trainers zegden mij dat ik de ploeg veel kan bijbrengen. Hier wordt er aanvallender, sneller en agressiever gevoetbald. Ik denk dat ik er nog meer progressie kan maken en gemakkelijker zal scoren.”

Nu je aan de top speelt, goed verdient en met een Mercedes rijdt : voel je je nog wel slachtoffer van mensenhandel ?

“Dat ben ik geweest : ze brachten mij hier om van mij te profiteren en toen bleek dat het niet kon, moesten ze niets meer van mij weten. Maar nu is alles oké. Mijn transfer naar La Louvière loste veel problemen op. Nu, in Brugge, ben ik echt gelukkig.”

Wat is er van de drie andere jonge Nigerianen geworden die in de zomer van 2001 met jou in Roeselare neerstreken.

“Eén had problemen met de knie en is snel teruggekeerd, een tweede is later via Bart De Bruyne in Griekenland terechtgekomen en zou nu in Duitsland spelen, en de derde, Omo Monday, speelde voor AA Gent en Deinze en zit nu in Ninove.”

Moet je Bart De Bruyne hoe dan ook toch niet een heel klein beetje dankbaar zijn dat hij je naar België bracht ? Hij zegt : “Wij haalden hem uit de brousse en de armoede.” Zat je zonder Bart De Bruyne, Maurice Cooreman, James Storme en Roger Havegeer nu nog altijd in Kaduna ?

“Dat geloof ik niet, dat ik zonder hen nooit in Europa zou zijn geraakt. Ik zal je eens iets vertellen : toen ik nog op school zat heb ik God, mijn moeder en mijn vader gezworen dat ik het zou maken én een blanke vrouw zou huwen. Ik voelde toen al diep in mij dat ik in Europa zou leven. België is nu mijn tweede thuis. Ik denk niet dat ik nog terugkeer naar Nigeria, tenzij om vrienden en familie te bezoeken of om voor de nationale ploeg te spelen.

“Ik ben de jongste van negen kinderen thuis en ben altijd gek geweest van voetbal. Mijn moeder wou niet dat ik voetbalde, ze wou dat ik studeerde. Maar ik luisterde niet. Ze wou geen bal kopen, maar ik kreeg er een van mijn tante. Het was sterker dan mezelf, die drang om te voetballen. Ik wou en zou het maken. Ik zag ook veel spelers van Kaduna naar grote clubs vertrekken en bekend worden : Amokachi, Babayaro, Babangida, Lawal. Ik wou dat dus ook.

“Toen Saidu Abass, scout van de nieuwe voetbalschool in Lagos, mij in Kaduna ontdekte, wou ik meteen met hem mee. Maar mijn moeder wou dat ik eerst mijn school afmaakte. Zo is het ook gebeurd. Toen ik klaar was met school, ben ik vertrokken. Ik was niet te houden ! Vijf, zes maanden later zat ik in België.”

Kom je uit de armoede ?

“Neen. In Nigeria zijn er rijken, mensen die géén geld hebben en een categorie ertussen waar mijn familie toe behoort. Mijn vader was soldaat, mijn moeder politieagente. Ze zijn gescheiden en nu beiden met pensioen. Momenteel wordt er in Kaduna gevochten tussen moslims en christenen, maar ik denk dat mijn familie buiten gevaar is. Het was er oké, maar ik denk niet dat ik daar nog kan leven.”

Als voetballer maak je het, maar met een blanke vrouw ben je wel nog altijd niet getrouwd.

“Ik zal Kelly een voorstel doen ( lacht).”

Daarvoor openen we graag onze kolommen : ga je gang !

“( lacht. ) Ik moet er nog eens over nadenken. Ik wil het op een speciale manier doen, want ze houdt echt van mij en ik van haar. Ik wil haar niet verliezen, ik wil dat ze de moeder is van mijn kinderen. Ze verdient het. Ik weet hoe we ons gevoeld hebben en hoe we voor elkaar gevochten hebben. Ik ben trots op haar.”

Een Belgische huwen kan ook de kortste weg naar naturalisatie zijn. Word je Belg ?

“Niet noodzakelijk. Misschien kan het interessant zijn om Belg te worden als ik naar Engeland wil, maar ik denk niet dat het goed is to rush things. Beter is dingen te plannen. Laat ons beginnen met een goed huwelijk ( lacht).

“Ik ben momenteel zeer gelukkig. Mijn droom is aan het uitkomen, denk ik. Toen mijn moeder hier op bezoek was, vertelde ze mij dat ze niet vergeten was wat ik haar destijds had gezegd dat ik het zou maken in het voetbal en een blanke vrouw zou huwen. Ze zei : ‘Ik geloofde je niet.’ Ze dacht : hij is jong, hij maakt een grapje. Maar ik wist dat het mogelijk was. Ik denk dat mijn moeder trots is op mij nu.”

door Christian Vandenabeele

‘Hier houd ik mij aan de regels, maar in Nigeria zou Bart De Bruyne van mij een pak slaag krijgen.’

‘De politie zei : Je verblijft hier illegaal. We nemen je mee en brengen je naar Zaventem.’