Na Standard, KV Kortrijk en Racing Genk is KV Mechelen de vierde eersteklasser waar Christian Benteke, amper 19, op zoek gaat naar doelpunten. Manager Eris Kismet geeft tekst en uitleg. ‘Beter op het veld bij Mechelen dan op de bank bij Standard’.

Christian Benteke, amper 19, op zoek gaat naar doelpunten. Manager Eris Kismet geeft tekst en uitleg. ‘Beter op het veld bij Mechelen dan op de bank bij Standard.’

De Turks-Belgische spelersmakelaar Eris Kismet kent Christian Benteke al van zijn elfde: “Vroeger was ik sportanimator en leraar Engels-Nederlands in Luik”, vertelt Kismet. “In Droixhe, een Luikse wijk waar ook Mehdi Carcela vandaan komt, organiseerde ik voor de jongeren regelmatig voetbaltoernooitjes. In die tijd leerde ik Christian en zijn jongere broer kennen. Hij komt uit een heel gelovig en warm gezin, dat veel belang hecht aan een goede opvoeding, met de nadruk op respect.”

Vanuit zijn rol als sportanimator raakte Kismet nauw betrokken bij de begeleiding van verschillende jonge voetballers. Zijn job als leerkracht werd na een tijdje ingeruild voor de titel van erkende FIFA-spelersmakelaar. Onder meer Sinan Bolat en Sébastien Pocognoli zitten in Kismets portefeuille. De vijftalige spelersagent (Engels, Nederlands, Frans, Spaans en Turks) doet het verhaal van de nog prille, maar bewogen voetbalcarrière van zijn pupil Benteke.

Te weinig respect bij Genk

“Aanvankelijk speelde Christian bij de jeugd van J.S. Pierreuse, een vierdeprovincialer waar ik zelf ook speelde”, zo steekt Kismet van wal. “Veel sportieve prestaties zijn er niet, het is een club die vooral werk verricht op sociaal vlak. Pas op zijn dertiende stapt Benteke over naar de nationale jeugdreeksen van Standard. Hij amuseerde er zich enorm, maar de punten op school waren niet al te best”, legt de makelaar uit. “Voor zijn ouders was het belangrijk dat Christian wat minder tijd aan het voetbal zou besteden. Net voor hij zestien werd, hebben ze dan beslist om hem in Genk te laten voetballen, op mijn aanraden. In Genk waren er minder trainingen en alleen maar ’s avonds.”

Van de overstap naar Genk heeft Benteke nooit spijt gehad, aldus Kismet. “Hij heeft er veel geleerd van Ronny Van Geneugden, die toen jeugdcoördinator en beloftecoach was. Er was in Genk een mooi perspectief voor Christian. In het voorjaar van 2008 mocht hij een paar keer invallen met de eerste ploeg en versierde hij drie basisplaatsen. Ironisch genoeg zijn pas daarna de problemen begonnen, toen Genk hem een profcontract aanbood.

“Christian was op dat moment goed genoeg om bepaalde andere spelers op de bank te houden”, weet Kismet. “Hij was jeugdinternational en zijn potentieel was duidelijk. We verwachtten dan ook een dito contractvoorstel. Wat Genk voorstelde, was echter ronduit onvoldoende, vonden wij. Het voorstel bestond hoofdzakelijk uit premies. Als Genk bijvoorbeeld geen 70 punten zou halen, dan hield Christian echt wel heel weinig over. Een club die een jong talent aan zich wil binden, moet hem wel naar waarde schatten.

“Onder de voorwaarden die Genk voorstelde, vond ik niet dat Christian dat contract moest ondertekenen. De clubleiding heeft dan maatregelen genomen om hem daarvoor sportief te bestraffen: Benteke kwam nog amper van de bank, als hij al niet in de tribune zat. Hij moest regelmatig met de B-kern trainen en mocht niet mee op stage met de eerste ploeg. Daardoor wou hij zelf absoluut vertrekken uit Genk”, aldus Kismet.

In januari 2009 stapte Benteke terug over naar Standard, in dezelfde transferperiode waarin ook Sinan Bolat naar Luik verhuisde. “In Genk noemden ze me smalend ‘verhuisfirma Kismet’, maar dat deed me niets. Ik handel in het belang van mijn spelers. Christian is geen alleenstaand geval: Faris Haroun moest ook weg bij Genk, Jelle Vossen werd eerst ook niet voor vol aangezien, Jo Coppens zit bij Cercle Brugge. Je kan niet zeggen dat de Genkse doorstromingspolitiek volledig werkt op dit moment.”

De kritiek van Bölöni, de schoppen van Leekens

Bij Standard kwam Benteke terecht onder de hoede van trainer Laszlo Bölöni. “Hij kreeg nu wel kansen: hij mocht vijf keer starten en regelmatig invallen, ook Europees”, vertelt Kismet. “Christian scoorde drie keer, waaronder de belangrijke en enige goal tegen Lokeren. Hoe beperkt ook, hij heeft toch zijn aandeel gehad in de laatste titel van Standard. Bölöni was vrij hard voor hem, maar dat deed hem deugd.”

Toch kreeg de spits van Congolese afkomst in het tussenseizoen te horen dat er niet meer op hem gerekend werd. “Christian voelde zich misschien wel te veel op zijn gemak bij Standard. Hij voetbalde dicht bij huis, had een paar keer gescoord, zijn vrienden waren steeds in de buurt … In die periode kon hij ook niet voluit gaan op training, door last aan de knie. Tendinitis, zou later blijken. In elk geval: Christian had op dat moment waarschijnlijk een nonchalante uitstraling. Bölöni stelde hem ter beschikking voor een uitleenbeurt.”

Eris ging op zoek naar een geschikte ploeg en kwam al snel bij KV Kortrijk uit. “Er waren meer dan tien ploegen geïnteresseerd, maar Kortrijk was sowieso de beste keuze. Christian had nood aan een goede leraar, een vaderfiguur als trainer. Wie was er meer geschikt dan Georges Leekens? Benteke kreeg regelmatig schoppen onder zijn achterwerk, maar op het veld kon hij zich volledig uitleven.”

De tendinitis werd behandeld in Kortrijk en Benteke ontpopte zich er tot een van de revelaties. “Het werd een topseizoen op alle vlakken”, blikt Kismet terug. “In de competitie en de beker samen scoorde hij zeventien keer en gaf hij zeven assists. Heel straf voor zo’n jonge spits. Benteke verliet Kortrijk als een completere voetballer. Maar het gevaar was dat hij opnieuw te zelfverzekerd zou worden. Na het seizoen heb ik hem gezegd: ‘Man, je hebt bijna twintig keer gescoord, maar – met alle respect – bij Kortrijk hé. Je bent nog nergens. Je moet gewoon je mond houden en verder werken.’ Gelukkig beseft Christian dat de kritiek die hij van Bölöni kreeg voor 95 procent terecht was.”

‘Ik ga nergens heen!’

“Na vorig seizoen kwam Benteke door de grote poort terug bij Standard”, gaat Kismet verder. “Maar de opdracht die hem daar wachtte, was niet min. Bijna op zijn eentje moest hij drie toppers vervangen: Dieumerci Mbokani, Milan Jovanovic en IgorDe Camargo. De druk was enorm. Hij is vier keer aan de aftrap gekomen, maar het lukte hem niet om te scoren uit de kansen die hij kreeg.

“Maar eerlijk gezegd: wie bij Standard haalde in augustus wél het niveau dat verwacht werd? Christian werd beoordeeld op basis van prestaties in een ploeg die niet goed draaide. En intussen haalde Standard met Mbaye Leye, Aloys Nong en Mémé Tchité drie toppers voor de taak die eerst van Benteke, een jongen van negentien, verwacht werd,” stelt Kismet scherp.

“Standard had al van bij de competitiestart nood aan meer kwaliteit in de aanval. Wie weet, als Christian van in het seizoensbegin naast een topspits als Tchité had kunnen spelen, was het misschien helemaal anders gelopen. Bij Standard moet je echter meteen renderen. Wie dat niet doet, zal daar opmerkingen op krijgen. De ploeg draaide nog niet goed en Christian kon daar jammer genoeg alleen niks aan veranderen.”

Net voor het einde van de transferperiode zette Standard zijn zinnen op Aloys Nong van KV Mechelen, Benteke werd betrokken in de deal. Kismet: “Zijn eerste reactie was er een van enorme ontgoocheling. ‘Ik ga nergens heen!’ Begrijpelijk natuurlijk. Hij is jong, zat vol ambitie om te slagen bij Standard en verwachtte zoiets niet. De klap was dubbel zo zwaar omdat hij eigenlijk voor de zomer al weg had gekund. Zijn goede seizoen bij Kortrijk had immers de interesse gewekt van tal van andere ploegen. Maar Standard rekende op hem, dus hebben we die clubs weggestuurd.”

De open armen van Malinwa

“Desondanks heb ik hem kunnen overtuigen om zijn gevoelens aan de kant te schuiven en toch naar Mechelen te gaan”, aldus Kismet. “Bij tegenslagen kun je in een hoekje zitten huilen, of je kunt rechtstaan en er iets van maken. Het was bijna onmogelijk om zo kort voor de transferdeadline nog een andere mogelijkheid te vinden dan KV Mechelen.

“Gelukkig is het een zeer goede ploeg. Hij komt er in een professionele omgeving terecht: Marc Brys is een uitstekende trainer en Fi Vanhoof is daar zo een beetje een vader voor iedereen. Mechelen stond met open armen klaar om hem te ontvangen”, vertelt Kismet. “Op zijn leeftijd moet Benteke vooral spelen. Liever op het veld bij een middenmoter als Mechelen dan op de bank bij Standard.”

Benteke heeft nog twee jaar contract, maar een terugkeer naar Standard is onwaarschijnlijk volgens Kismet. “Niet dat er iets definitief gebroken is, je hebt tenslotte toch twee keer geprobeerd en het is niet gelukt, maar je weet natuurlijk nooit. De mentale druk bij een derde keer zou enorm zijn. Als Christian het bij KV Mechelen even goed doet als bij Kortrijk, kan hij na dit seizoen naar het buitenland vertrekken. Engeland lijkt me wel iets voor hem.”

door bregt vermeulen – beelden: belga

Wie bij Standard haalde in augustus wél niveau?

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content