De bemoedigende prestaties van de jonge Rode Duivels op het EK voor beloften in Nederland leken de aanzet te zijn voor een andere manier van denken. Nog maar eens werd geconcludeerd dat het in dit land wel degelijk wemelt van het talent, dat er ook in de lagere klassen intensiever moet worden gescout en dat de eigen kweekvijver te gemakkelijk dichtgegooid wordt om buitenlanders van tweede of derde garnituur aan te trekken. Steeds weer worden dat soort constateringen weggeblazen en door de feiten achterhaald. Tot op dit moment hebben de achttien eersteklassers rond de honderd nieuwe voetballers aangetrokken. Meer dan de helft van hen zijn buitenlanders.
Clubs stoten zich constant aan dezelfde steen. Liever transfers doen op de buitenlandse tweedehandsmarkt dan naar het eigen patrimonium te kijken of de jeugdwerking te perfectioneren. Vooral een club als Standard, die nu qua jeugd wel een andere koers vaart, illustreerde in het verleden wat er verkeerd liep en verkoos steeds weer een vloot aan buitenlanders. Terwijl er zich juist bij de Rouches een rijke generatie aandiende : Logan Bailly, Sebastien Pocognoli en Kevin Mirallas om het maar bij die spelers uit de kern van de beloften te houden, voetbalden ooit op Sclessin. Nergens lag er de afgelopen jaren zoveel voetbalgoud als in Luik. Maar nergens werd er lange jaren zo weinig mee gedaan. Net zoals ook andere clubs liever in buitenlandse uithoeken naar spelers gaan speuren in plaats van de derde of de vierde klasse onder het vergrootglas te nemen. Dat voetballers als François Sterchele, Jeroen Simaeys en Tom De Sutter respectievelijk twee en één jaar geleden nog in de anonimiteit van de derde klasse voetbalden, zorgt niet echt voor nieuwe denkpatronen.
Binnen goed drie weken start de competitie 2007/2008. De achttien eersteklassers sleutelen in tal van oefenwedstrijden ijverig aan een nieuwe ploeg en eventueel een nieuw concept. Hoe zouden de elftallen eruitzien als de competitie nu begint ? In dit nummer, dat twee weken overbrugt, trok Sport/Voetbalmagazine de eerste conclusies. Bij de topclubs valt het totaal nieuwe gezicht op waarmee het met het verleden brekende Club Brugge zich zal presenteren. De variatiemogelijkheden die Jacky Mathijssen tot zijn beschikking heeft, zijn oneindig. Dat geldt in mindere mate ook voor Hugo Broos, die bij RC Genk vooral vooraan naar hartelust kan puzzelen en schuiven en ook in het middenveld geen gebrek aan materiaal heeft. Anderlecht bouwt meer op bestaande patronen, al wil het snel nog een zogenaamde box-to-box-speler aantrekken en hoopt het een akkoord te bereiken met de Tsjech Jan Polak. De middenvelder kende vorig seizoen bij bekerwinnaar FC Nürnberg een matig seizoen, zat soms op de bank, scoorde in dertig competitiewedstijden drie doelpunten en gaf één assist. In de quoteringen die het Duitse weekblad Kicker wekelijks geeft, blijkt dat liefst dertien spelers hoger scoorden dan Polak. Niet altijd zijn dat soort cijfers een graadmeter. Topmateriaal is ook voor de kampioen al lang niet meer haalbaar. Laat staan voor Standard, dat dit seizoen aan kwaliteit verliest. Of voor AA Gent, dat hoekstenen uit de achterste linie kwijtspeelde. Vreemd dat Nicolas Lombaerts, die zo naar de Bundesliga lonkte, zich nu gaat begraven in Sint-Petersburg. Goeie buitenlandse clubs zitten niet te wachten op Belgische voetballers. Ook Karel Geraerts mocht het eerder ervaren.
Toch mag de start van de competitie met spanning worden afgewacht. Precies negen van de achttien eersteklassers stappen met een nieuwe trainer het seizoen in. De drang om zich (weer) te manifesteren is groot. Bij Jan Ceulemans in Westerlo bijvoorbeeld. Of bij Georges Leekens nadat de ongelukkige soap bij AA Gent hem veel krediet kostte. En hoe doet Trond Sollied het, die een beetje uit noodzaak naar de Buffalo’s is teruggekeerd en die gefrustreerd moet zijn dat hij niet bij een topclub zit ? En wat is Jacky Mathijssen, die Club Brugge goed in zijn greep heeft en houdt, echt waard ?
Trainerswissels beroerden tijdens dit seizoen meer dan verschuivingen bij de spelers. Het valt te hopen dat hier eergierigheid en soms gekrenkte trots het spektakel ten goede komt. S
door Jacques Sys
