Diego Armando Maradona kreeg een waardig, maar emotioneel afscheid.

Op zaterdag 10 november nam het Argentijnse publiek afscheid van hun voetballer van de eeuw. In het shirt van het nationale team was Diego Armando Maradona (41) nog een keer met de bal aan de voet te bewonderen. Geheel in de stijl van El Diego werd het een emotioneel vaarwel.

Daar zorgden Maradona zelf en de vijftigduizend toeschouwers in het volgepakte stadion van Boca Juniors wel voor. Al lang voor de aftrap zorgden de voetbalfans op de tribunes van La Bombonera voor een geweldige sfeer. Onophoudelijk bezongen zij hun grote held en gaven hem een welkom en afscheid om kippenvel van te krijgen.

Voor de gelegenheid maakte Maradona nog een keer deel uit van de nationale ploeg. Uiteraard als aanvoerder en in het shirt met het nummer tien. Dat Pluisje tegen het All Starteam – met spelers als Stoichkov, Cantona, Valderrama, Francescoli en Higuita – meer dan een paar kilo te zwaar was, voornamelijk wandelde en niet meer in staat bleek de bal over grote afstand te passen, deerde niemand. Zijn balbehandeling en inzicht gingen nooit verloren en zorgden voor applaus.

Het was mooi om zien hoe Juan Sebastian Veron en Pablo Aimar voortdurend de combinatie zochten met hun idool. De tegenstanders gunden hem ook de tijd en ruimte om iets moois te bedenken. Argentinië won het duel met 6-3. Maradona scoorde twee keer. Dat de meester van de bal daar twee strafschoppen voor nodig had, nam niemand hem kwalijk.

De hoofdrolspeler hield het zoals beloofd de volle negentig minuten vol. Eigenlijk wilde hij dat het nooit zou stoppen. Als eerbetoon aan de fans speelde hij in het laatste kwartier in het shirt van Boca. El Doce (de twaalfde man) bedankte hem op indrukwekkende wijze. Ook Maradona loofde zijn aanbidders. “Ik verzoek jullie deze liefde voor altijd te koesteren”, sprak Maradona na afloop met de tranen in zijn ogen.

Op de spandoeken in het stadion en in de commentaren achteraf haalde iedereen in Argentinië alles uit de kast om de volksheld waardig te eren. De drang naar cocaïne heeft de aanbidder van Fidel Castro immers afgezworen. Over de beste voetballer aller tijden : ” Pelé is koning, Maradona God.” Over de heilige Diego : “Dank u God voor het feit dat u Argentijn bent.” Over zijn gouden linkerbeen : “Jouw linker bezorgt mij plezier.” Het deed de man met het lichaam van een oude man, maar de geest van een klein kind bijzonder veel deugd.