De redding van SK Beveren verloopt via een ploeg die bijna alleen uit Afrikanen bestaat. Lees en ontdek de plannen van Jean-Marc Guillou.
Beveren-Lokeren van vorig weekend was niet alleen de slag om de sportieve hegemonie in het Waasland, maar zette ook de twee clubs met de laagste budgetten van eerste klasse tegenover elkaar. Twee armoezaaiers, die allebei op Afrika hun zinnen hebben gezet in een poging om de economische handicap – geen achterban, geen economie en geen sponsoring – te overwinnen. Het Lokerse model kan je geslaagd noemen, drie jaar op rij intertoto en een verlies dat jaarlijks met transfers wordt dichtgefietst. Het Beverse model daarentegen leidt voorlopig nergens naartoe. Al jaren eveneens een structureel tekort, maar de laatste grote transfer, Geert De Vlieger, is al dertig en vorig jaar eindigde de ploeg allerlaatste met precies 14 punten.
Beveren vs Lokeren, de Académie vs Satellite, zo u wil. Neen, zegt Jean-Marc Guillou, de drijvende kracht achter het Beverse reddingsproject. “Lokeren en Beveren doen iets helemaal anders, vertrekken vanuit een andere filosofie. De omstandigheden hebben Beveren naar Afrika gebracht, in Lokeren heeft die club daar zelf voor gekozen. Zij gebruiken hun club, Satellite Abidjan, als draaischijf om talent uit diverse landen in de regio te verzamelen. Niet om er opgeleid te worden, wel voor een verdere selectie. Die jongens komen graag, omdat ze weten dat Satellite een doorgangshuis voor Europa is. Vandaar dat hun spelers veel volwassener zijn dan onze jongens, ook al hebben ze dezelfde leeftijd. ( glimlacht) Miskijk u daar niet op, Lokeren brengt allemaal mensen van 25.”
Beveren doet het met spelers uit het opleidingsproject van Guillou, de zogenaamde Académie . De Ivorianen van de club zijn gemiddeld vijf jaar jonger, maar vraag is: hoe kan Guillou er zeker van zijn dat zijn spelers wél de leeftijd hebben die ze zeggen te hebben? “Omdat we ze al opleiden vanaf hun elfde. Dan kan je op een jaar na zeggen welke leeftijd iemand heeft.Het onderscheid tussen een Afrikaan van zestien en eentje van tweeëntwintig maak je veel moeilijker. Het beste bewijs zijn de resultaten op jeugdkampioenschappen. Als een nationale ploeg voor spelers onder 23 een toernooi wint, komt dat omdat die jongens allemaal vijf, zes jaar ouder zijn. Youla, via Lokeren naar Anderlecht, was op papier jonger dan Aruna. Die wist beter, maar zei lachend: jij bent de jongste, draag jij maar de ballen. Youla was immers minstens zeven jaar ouder dan Aruna.”
Het rendement van de Ivorianen van Beveren lag vorig seizoen, net zoals dat van de ploeg, bedroevend laag. “Als ik de analyse van vorig jaar maak, geef ik toe dat ons spel niet homogeen was, omdat de spelers vanuit een verschillende achtergrond kwamen en over niet te veel kwaliteiten beschikten. Wat logisch was, het jaar voordien hadden ze zich maar net gered en de besten waren weg.” Veertien punten en slechts twee zeges. Het project is mislukt ? “Ik analyseer anders. Veertien is inderdaad een slecht cijfer, maar ik kijk verder. Als ik onze wedstrijden tegen de kampioen bekijk, zag ik weinig verschil. Mijn indruk was niet dat wij niet thuishoorden in eerste klasse. En dat Beveren nog in eerste klasse speelt, is daarom voor mij geen schandaal zoals ik her en der hoor beweren. De reglementen lieten dat toe en we hebben een slecht seizoen achter de rug, maar dat had zijn redenen.”
Garanties dat het dit seizoen beter zal zijn, heeft de Fransman niet. “We missen duidelijk de vier Ivorianen die nog moeten komen en iemand in de verdediging die leiderschap kan geven en de boel kalmeren. Geeft Fifa ons geen gelijk in onze zaak van de vier ( zie kader, nvdr), dan voorzie ik problemen tot in januari. In het andere geval krijgen we een interessante groep. Over de evolutie van de Afrikanen die er nu al zijn, ben ik tevreden. Ze hebben niet alleen meer maturiteit gekregen, maar de omstandigheden zijn wat veranderd. De technische staf is beter, of liever, begrijpt beter de omstandigheden waarin we moeten werken, en de sfeer in de groep is beter.”
Over dat laatste kloeg Thierry Pister, een trainer met wie hij het niet zag zitten. Guillou: “Ik begrijp dat men de situatie wilde omkeren. Pister was voor sommigen een oplossing, ik heb daar nooit in geloofd. Het probleem lag niet bij de technische staf maar bij de zwakte van ons effectief. En van de slechte start hebben we ons nooit kunnen herstellen. En op dat vlak vrees ik voor een herhaling van dat scenario, dit keer door de omstandigheden, de problemen die Asec veroorzaakt en de inertie van de instanties die dit dossier op 31 mei op hun bureau kregen, maar drie maanden later nog steeds geen uitspraak hebben gedaan.”
Om uit de miserie te raken, rekende Guillou ook op de steun van Arsenal, maar dat stuurde slechts jonge voetballers. “Arsenal heeft het moeilijk om de spelers te verplichten naar hier te komen. De Afrikaan is heel gemotiveerd om naar hier te komen, de Engelsman of de speler van Arsenal niet. De link Manchester-Antwerp lijkt ook dood te bloeden. We wilden er graag Stepanovs bij, een Lets international, iemand met ervaring. Maar ondanks de druk van Arsène Wenger heeft hij neen gezegd. Arsenal is een piste die we misschien nog kunnen uitbouwen. Vorig seizoen hebben ze ons spelers geleverd waar ze vanaf wilden. Nu zijn het jongeren, misschien worden het later talenten die om één of andere reden Engeland nog niet binnen mogen. Voor Arsenal zijn wij op dit moment een soort laboratorium.”
Andere steun van buitenaf blokte Guillou af. Meeuwi De Kraker, de mondige Zeeuw die shirtsponsor is, wilde fors investeren, maar moest terug naar af. Guillou: “Ik wacht. Waarom neemt hij nu geen andere club in handen? Ik was voorstander van zijn komst, omdat wij hier niet zijn om ons vast in Beveren te installeren. Op termijn wil ik mijn aandelen aan Belgische mensen verkopen en een joint venture aangaan. U kent mijn project. Wij brengen onze kennis in, wat geld, wij stabiliseren de club, zowel sportief als financieel, en proberen vervolgens om hier een echt opleidingscentrum uit te bouwen. Ik ben hier niet ad aeternam, voor eeuwig, maar nog voor vier jaar.”
Opleiding, dat is de toekomst van de club, want commercieel, financieel, draait het al jaren niet meer, alle ontslagen – nu ook weer dat van Marc De Clerck – ten spijt. Guillou: “Als je mijn beslissing om hier financieel in te stappen, zakelijk zou analyseren, moet je mij een oorveeg verkopen. Beveren was en is niks waard. Dit is cru gesteld, op financieel vlak bedoel ik. Ik praat hier niet over de geschiedenis van de club. Maar het wordt wel iets waard als je een project hebt.”
En net dat had De Kraker niet. “Hij wilde alle beslissingen kunnen nemen, de meerderheid. Iemand die wil investeren in voetbal, behandel je nooit als stront. De deur stond daarom open, we zijn gaan praten, maar ik heb genoeg ervaring om er die mensen uit te halen die met geld komen aanzetten, de boel op hun kop zetten en vervolgens meer schade toebrengen dan goed doen. Ik heb er veel gekend, mensen die zonder project of idee in het voetbal kwamen. Op honderd waren er daarvan 99,9 gangsters. Ik heb hem verteld wat het beste zou zijn, voor hem en voor de club. Een participatie in ons project was een manier om gedurende drie, vier jaar het voetbal van binnenuit te leren kennen. Nadien is hij van mening veranderd. Avonturiers, mijn beste, slagen zelden in het voetbal.”
In afwachting van het verdict van Fifa, vulde Guillou zijn kern aan met vier andere jongens van zijn Académie, jongens die vooral in de breedte een versterking kunnen zijn, eerder dan echte titularissen. “We hebben ook in Frankrijk uitgekeken, en in België, maar wij zijn een beetje moeilijk als we het hebben over individuele kwaliteit.”
Nog meer Afrikanen. Begrijpelijk dat een Van Rumst, nu bij gebrek aan beter actief bij de Nederlandse amateurs uit Hoek, dan wat gromt? “Ik ga hier voorzichtig zijn, want ik word er al van verdacht dat ik alle clubs bel om te zeggen dat hij een lastpost is. Wij hebben hem niet gehouden, zoals er nog anderen zijn die niet bleven.”
Dat straks de ploeg wel heel Afrikaans getint wordt, is evenwel een zekerheid. “We hebben maar vier spelers, met vier kan je het spel van de Académie niet spelen. Daarvoor heb je er zeven, acht nodig, dan krijg je het coherente spel waar ik naar streef. Het klinkt kamikaze, maar eigenlijk moet je naar een team met voornamelijk Afrikanen. Dit is het enige project om deze club uit de nood te halen, zowel sportief als financieel. En nadien moet je vanuit die impuls proberen dat eigen origineel opleidingsproject op te starten. Een Belgisch project. Dan wint iedereen. Wij omdat ons project geslaagd is, Beveren omdat de ploeg op een solide basis opnieuw iets kan bouwen en het Belgische voetbal, dat kan steunen op een uniek opleidingsproject.”
door Peter T’Kint
‘Om het coherente spel te krijgen waar ik naar streef, heb je zeven of acht spelers uit de Académie nodig.’
‘Afrikanen zijn heel gemotiveerd om naar hier te komen, spelers van Arsenal niet.’
