Zelden hoor je in het hedendaagse voetbal nog zo een intelligent en tegelijkertijd bescheiden discours als bij ex-middenvelder en ex-trainer Paul Theunis (63). In combinatie met een professionele werkethiek en goeie voeten leverde dat hem in zijn spelerscarrière een nationale beker (1983, SK Beveren), landstitel (1984, SK Beveren) en zelfs de Europese beker voor bekerhouders (1988, KV Mechelen) op. Als trainer had hij begin jaren negentig succes met SV Waregem en in 1997 loodste hij ook SK Beveren van tweede klasse terug naar de hoogste afdeling, maar echt tot de top doorstoten lukte hem niet. Theunis: ‘Toen ik bij Beveren luttele maanden na de promotie ontslagen werd vanwege een mindere competitiestart kwam er een aanbieding van een bouwondernemer die vaste klant was in de tribunes van SK Beveren. Hij wilde me lanceren als commercieel verantwoordelijke. Ik had daar geen enkele ervaring mee, maar het leek me op dat moment goed om eens iets anders te proberen.’
Dat probeersel mondde uit in een trouwe samenwerking: al sinds 1998 is Paul Theunis ondertussen in dienst bij bouwfirma Cordeel. Op de trainersbank zagen we hem nooit meer terug. Naar het voetbal gaat hij enkel nog met zijn klanten, meestal Genk — waar Theunis van 2003 tot 2009 nog in de raad van bestuur zetelde — en STVV. ‘Bij Cordeel vind ik de familiale warmte, de waardering en de stabiliteit die in het topvoetbal ontbraken’, zegt hij. ‘Clubs werden tot enkele jaren geleden bijlange niet zo professioneel en gestructureerd geleid als nu. Geldschieters beslisten impulsief wat er diende te gebeuren. Dat onvoorspelbare bestaan was geen aangenaam vooruitzicht. Bovendien hadden mijn echtgenote en mijn twee dochters al dertig jaar lang in functie van het voetbal geleefd, het werd tijd dat familiefeestjes eens konden plaatsvinden op dagen dat het hén paste.’
Die visie typeert Paul Theunis. Ook tijdens zijn spelerscarrière meer een dienende speler dan een bepalende, een verdedigende middenvelder die zorgde voor balans in de ploeg en anderen deed renderen. Het was ook daarom dat Aad de Mos hem in 1987, na zes succesjaren bij SK Beveren, op 35-jarige leeftijd nog naar KV Mechelen haalde. In de finale van de Europese beker voor bekerhouders tegen Ajax viel Theunis in het slotkwartier in voor Wim Hofkens om een 1-0-voorsprong te helpen consolideren. Theunis noemt het nog steeds het hoogtepunt van zijn carrière. ‘Alleen jammer dat ik het zo laat beleefde. Bij Mechelen vond ik de professionaliteit die ik heel mijn spelerscarrière gezocht heb. De trainingen waren daar bijna zwaarder dan de wedstrijden en iedereen verzorgde zich honderd procent.’
Het bleef bij dat ene jaar Malinwa. Andere aanbiedingen kwamen er niet meer en zo werd Theunis enkele weken na het winnen van een Europese beker speler-trainer bij derdeklasser Sint-Niklaas. Hij leidde de club naar tweede klasse en wat later kwam er de aanbieding van het pas opgerichte KRC Genk, een fusie van Waterschei en Winterslag (waar Theunis van 1973 tot 1981 als semiprof voetbalde), om er trainer te worden. ‘Achteraf bekeken te vroeg’, zegt Theunis daarover. ‘Te veel verschillende partijen wilden daar hun zeg hebben in die beginperiode.’
De trainerscarrière is nooit helemaal geworden wat hij ervan gehoopt had, maar toch blikt de minzame Limburger tevreden terug op zijn voetbaljaren. ‘Als speler had ik misschien vroeger naar de top gekund — er waren kansen, zelfs in het buitenland — maar Winterslag beschouwde me als een onvervangbare schakel. Ik mocht niet weg… en rel schoppen lag niet in mijn aard.’
De enige wrange nasmaak die zijn voetbalcarrière nalaat, is zijn passage bij de nationale ploeg. Slechts twee caps verzamelde hij, in oefenwedstrijden tegen West-Duitsland en Polen, ook al zat hij verschillende keren in de preselectie. ‘Guy Thys is daarin niet zo fatsoenlijk geweest. Het gebeurde meermaals dat ik bij de selectie zat, me op zondagochtend aanbood in Brussel en moest wachten… Als iedereen opdaagde, mocht ik weer naar huis. De pers had daar allemaal geen weet van. Bovendien viel ik als allerlaatste uit de boot voor de selectie van het EK in Frankrijk ’84, ondanks goeie prestaties tegen Polen en West-Duitsland. Toen is er iets geknakt tussen mij en de nationale ploeg. Spijtig, maar ik onthoud liever al het positieve.’
DOOR MATTHIAS STOCKMANS
‘Bij bouwfirma Cordeel vind ik de familiale warmte, de waardering en de stabiliteit die in het topvoetbal ontbraken.’ PAUL THEUNIS
