‘Hein Vanhaezebrouck is iemand die erin slaagt het maximum uit je capaciteiten te halen. Met hem speel je op 120 procent van je mogelijkheden, het is ook een trainer die je veel vertrouwen geeft. En als je naar hem luistert en hem volgt, dan weet je dat het goed is voor je. Dat is wat er nu gebeurt met spelers als Thomas Foket, Brecht Dejaegere en Sven Kums natuurlijk. Toen ik bij KV Kortrijk kwam (in 2010, nvdr), was ik een anonieme speler, maar hij wilde me absoluut en hij heeft me heel duidelijk uitgelegd waarom. Hij kent alle spelers, ik weet niet hoe hij het doet.
‘Hij weet perfect wat je kwaliteiten en gebreken zijn. Ik ben bijvoorbeeld nooit een goeie kopper geweest en bij Kortrijk bleef ik dus bij de corners wat hangen, terwijl andere coaches me verplichtten om in de rechthoek te gaan staan. Bij Kortrijk speelde ik als nummer 10. Ik ben altijd meer een altruïstische speler geweest dan een afwerker en dat had hij perfect begrepen. Pas daarna, aangezien ik makkelijk scoorde, heeft men geprobeerd een killer van me te maken. Vanhaezebrouck kan een heel precieze diagnose van je maken, maar ook van de tegenstander. Een videosessie beperkt zich bij hem niet tot de beelden van de laatste match, maar je krijgt alle gebreken te zien van de ploeg waartegen je speelt. Ik herinner me nog dat hij voor een match tegen Anderlecht, dat toen op papier heel sterk was, een video had samengesteld met alle zwakke punten van paars-wit. Toen we dat gezien hadden, waren we ervan overtuigd dat we hen pijn konden doen, onze mentaliteit was veranderd en we pakten een punt tegen hen.
‘Ik heb altijd gezegd dat met Vanhaezebrouck voetbal muziek wordt. Je speelt met de ogen dicht, alles loopt. Als ik naar de doelpunten van Gent kijk, zie ik dezelfde bewegingen als ten tijde van Kortrijk. Met toeval heeft dat niets te maken, het is goed doordacht en voorbereid.
‘Vanhaezebrouck moet met nederige spelers werken, die bereid zijn om iets te leren. Dan kan hij een ploeg van soldaten op de been brengen. Ook als manager is hij rechtvaardig. Hij aarzelt niet om welke speler dan ook op de bank te zetten wanneer die door een mindere periode gaat. Zo deed hij het met Moses Simon. Dat je een vedette bent, betekent niets in zijn ogen. Streng is hij niet, hij is veeleer een pater familias, maar als hij niet tevreden is over jou, dan heb je een probleem.
‘Hij is veruit de beste trainer die ik gekend heb. En ik ben er altijd van overtuigd geweest dat hij op een dag een Europese topclub zou trainen. Hij heeft er in elk geval de kwaliteiten voor. Vanhaezebrouck is als een vader voor mij. Ik had hem trouwens getipt aan Michel Louwagie toen ik zelf bij Gent speelde, maar dat kon toen niet doorgaan. Misschien heb ik op een dag het geluk om opnieuw zijn pad te kruisen.’
