‘Perbet en Chevalier vonden elkaar op het podium’

© BELGAIMAGE

KV Kortrijk is aan zijn tiende opeenvolgende seizoen in de eerste klasse bezig. Rik Foulon maakt al veel langer deel uit van de club, eerst als speler, daarna als beloftetrainer, scout en wedstrijdanalist en nu als sportief manager. ‘KVK wordt een stabiele eersteklasser genoemd. Maar wat is dat, een stabiele eersteklasser? Dat moet je elke dag opnieuw bewijzen!’

Volgens hemzelf was hij een gelimiteerde voetballer, als verdediger of verdedigende middenvelder, maar hij was wel een ware teamspeler en dat is hij altijd gebleven. Bij zijn aanstelling als sportief manager eind november omschreef algemeen manager Matthias Leterme hem ook als een echte KVK-man: ‘Hij doet dit voor de club en niet voor zijn eigen eer en glorie, hij is empathisch, sterk analytisch en iemand die al veel kennis absorbeerde.’ Waarbij je je kunt afvragen: is Rik Foulon wel geschikt voor de sterke egocultuur van de voetbalwereld? ‘Er zit in het voetbal inderdaad veel ego, ‘ zegt hij, ‘maar zonder een team rond zich kan een ego niets doen. Wat voor een voetbalploeg geldt, geldt ook voor een voetbalclub in zijn geheel: het gaat vooral om teamwerk. Niet alleen voor de staf en de spelersgroep, ook voor het management en het bestuur. Ook daar is de kunst optimaal samenwerken, expertise opdoen, samen zitten en problemen oplossen om vooruitgang te maken.’

In de tweede periode van Hein maakten we de keuze voor fysieke en mentale kracht.’ Rik Foulon

Dat is in Kortrijk wel eens een probleem geweest. Zijn promotie van scout en wedstrijdanalist tot sportief manager was het gevolg van de verdeeldheid, onduidelijkheid en spraakverwarring die er begin dit seizoen op sportief vlak heerste. Er was, bleek toen, nood aan één iemand die verantwoordelijk is voor het volledige sportief beleid en die een voetbalvisie ontwikkelt die geënt is op de identiteit van de club. Intussen werd er onder leiding van een consultant ook al samen gezeten om de identiteit van KVK te definiëren en de visie en de missie te bepalen om de werking en de structuur te optimaliseren. ‘Iedereen in de omkadering wordt daarbij betrokken’, zegt hij. ‘Ik maakte zoiets drie jaar geleden mee in het Sint-Aloysiuscollege in Menen en dat gaf een dynamiek aan de hele school. De insteek is positief, bekijken hoe je iets in goeie zin kunt aanpassen, en dat maakt een aantal zaken bespreekbaar. Dat je zoiets doet, betekent dat je beseft dat je naar buiten moet komen met iets dat voor je stakeholders geloofwaardig en goed is, én dat je bereid bent te professionaliseren op alle vlakken. KV Kortrijk zal budgettair nooit de rijkste club van het land zijn, maar je moet er wel voor zorgen dat je met de beschikbare middelen op de best mogelijke manier naar buiten treedt. We noemen onszelf graag een familieclub, maar dat is makkelijk gezegd. Om een familiegevoel te creëren, daar moet je aan werken, inspanningen voor doen. Daarvoor is betrokkenheid van jong en oud van belang, weten waar de club voor staat, bij wie je voor wat terecht kunt, welk soort voetbal we spelen, …’ Zijn verantwoordelijkheid is het sportief beleid. Een toelichting.

Jérémy Perbet wordt achterna gezeten door Francis N'Ganga. Rik Foulon: 'Is onze spelersgroep evenwichtig samengesteld? Neen, vind ik.'
Jérémy Perbet wordt achterna gezeten door Francis N’Ganga. Rik Foulon: ‘Is onze spelersgroep evenwichtig samengesteld? Neen, vind ik.’© BELGAIMAGE

Scouting

‘Een heel belangrijk punt is bij KV Kortrijk altijd de scouting geweest. De club werkt met een scoutingteam dat ten dienste van de technische staf staat. Als je een makelaar kunt vragen ‘dat is de speler die we willen, kun je ons daarbij helpen?’, dan is dat een ander verhaal dan een makelaar die een speler komt aanbieden. Met onze scoutinggroep volgen we vooral de Balkan, in Frankrijk de Ligue 2 en de National, en nu ook Oekraïne.

‘Het is begonnen in 2001 in de derde klasse, toen de club op het faillissement afstevende en er uiteindelijk een doorstart gemaakt kon worden. Op dat moment was ik beloftetrainer en Jean-Marc De Gryse en Luc Vanneste vroegen mij om in de omkadering te komen. We informeerden ons toen over scouting bij de bond, bij Frans Masson, en bij Georges Leekens en andere trainers. Jean-Marc trok een straal van 100 kilometer rond Kortrijk, elk weekend gingen we in België en Frankrijk wedstrijden bekijken en er werden extra mensen uit de omgeving gezocht om actief te gaan scouten. Van meet af aan werd daar budgettaire ruimte voor vrijgemaakt. Maar na de promotie naar tweede is Manu Ferrera erbij gekomen als sportleider en veranderde er veel. Plots waren alle scouts weg. Hij werkte op een andere manier, hij haalde zelf spelers. Onder Hein Vanhaezebrouck promoveerden we naar eerste, kregen we meer middelen en werd er daarvan opnieuw een deel in scouting gestoken.

‘Jean-Marc stuurde mij en Hein ooit naar het tweede elftal van Amiens om iemand te bekijken die die dag echt een slechte match speelde. Een middenvelder van een meter negentig of meer. Die jongen kwam overal te laat. Hein vroeg zich af: ‘Moeten wij daarvoor naar hier komen?!’ Maar het jaar erna vertrok die speler, Steven Nzonzi heette hij, in de winter naar de Premier League en nu speelt hij bij Valencia. ( lacht) Hij maakte een geweldige carrière! Jean-Marc had een groot netwerk, zág het, nam initiatief en belde overal rond.

Een speler moet zich goed voelen. Voelt hij zich niet goed, dan zal hij niet presteren.’ Rik Foulon

‘Na zijn dood nam Patrick Turcq het van hem over. Hij werkte al in een andere rol binnen de club en was meer een onderhandelaar dan iemand met een klare kijk op voetbal. Na zijn vertrek naar AA Gent sprong Gil Vandenbrouck in, daarna kwam Karim Belhocine en sinds eind november doe ik het dus.

‘Intussen werken we al lang met een vaste ploeg van scouts die KVK in hun hart dragen en een heel hecht team vormen: Claude Verspaille, Ivica Jarakovic en Gil Vandenbrouck, die momenteel om gezondheidsredenen inactief is. Onlangs kwam daar Grégory Houzé bij.

‘De club vraagt ons om spelers te halen die: jonger zijn dan 25 jaar; einde contract en dus transfervrij zijn of voor een klein bedrag gehuurd kunnen worden met aankoopoptie of met een kleine transferprijs aangekocht kunnen worden; over het potentieel voor de top 5 of zeker de top 10 beschikken; en die wanneer ze weer vertrekken naar een hoger niveau kunnen gaan. Heel weinig clubs durven spelers te pakken uit de Franse derde klasse, maar wij haalden er de laatste jaren drie uit: Elohim Rolland, Xavier Mercier en Lucas Rougeaux. Samuel Gigot komt van een staartploeg in de Ligue 2 en Stefan Mitrovic ontdekten we bij een staartploeg in Servië. Allemaal het gevolg van teamwerk en daar zijn we trots op. In onze kern is opnieuw weer veel potentieel aanwezig. Toen YevhenMakarenko op de radar verscheen, belde ik meteen Gil en de andere scouts. Ook zij waren meteen overtuigd. Zo gaat het bij ons.

Teddy Chevalier vecht een duel uit met Erdin Demir.
Teddy Chevalier vecht een duel uit met Erdin Demir.© BELGAIMAGE

‘Ook onze infrastructuur is beperkt. Dat is historisch gegroeid. Het stadion, de accommodatie, de velden en de kleedkamers, daar kun je veel aan verbeteren, maar dan gaat dat ten koste van de spelersgroep. Toen Leekens hier trainer werd, vroeg hij: ‘Ik zou ook nog dat, dat en dat veranderd willen zien.’ Jean-Marc antwoordde: ‘Dan kost dat twee spelers van je spelersgroep.’ Waarop Georges onmiddellijk zei: ‘Laat het dan maar.’

Wellbeing

‘Waar we nog vooruitgang op kunnen maken, is het onthaal en de opvang van spelers. Erik Palmer-Brown kwam hier toe met een gitaar en zei dat hij een synthesizer wou kopen om in zijn vrije tijd piano te leren spelen. Leslie Rambour, onze communitymanager, bracht hem in contact met een Amerikaanse die in Kortrijk les geeft aan Amerikaanse studenten, zodat hij hier snel een vriendenkring kan opbouwen. Hij vroeg ook om een priester, omdat hij heel gelovig is, en ook dat regelde Leslie voor hem. Zo’n jongen op een appartement steken en verder niet meer naar hem omzien, dat gaat niet.

‘Een speler moet zich goed voelen. Voelt hij zich niet goed, dan zal hij niet presteren. Het is eveneens belangrijk dat de spelersvrouw of vriendin zich goed voelt. Verhuizen van pakweg Zuid-Frankrijk naar Kortrijk is niet vanzelfsprekend. Dat is toch een ander verhaal en dan moet je erover waken dat die mensen niet met muizenissen in het hoofd rondlopen. De bedoeling is alleszins om dat in de nabije toekomst gestructureerd aan te pakken.

‘Ook belangrijk: heel waakzaam zijn voor de samenhang en de spanningen in de spelersgroep. Dat fluctueert en het is uiteraard het werk van de technische staf om dat in de gaten te houden, maar ook van de mensen errond die in functie van die technische staf werken. In het voetbal wordt er veel vooruitgekeken, maar de orde van de dag is op dat moment het belangrijkste. Je moet heel alert zijn, de spelersgroep door en door kennen, opvolgen, bijsturen, eens zalven, eens iemand op zijn plaats zetten, … Elke dag moet je scherp zijn.’

Coaching

‘De voorbije jaren sukkelden we wat met het evenwicht en de samenhang in onze technische staf. Een Vlaamse inbreng is belangrijk voor onze Vlaamse spelers, maar daar krijg je door omstandigheden niet altijd de kans toe. Met Lorenzo Staelens vonden we weer een assistent die de club kent, uit de streek afkomstig is, een grote spelerscarrière maakte, credibiliteit bezit in de kleedkamer én die zich zoals Yves destijds voor een hoofdcoach kan wegcijferen.

‘Toen KV Oostende hier drie jaar geleden onze volledige trainersstaf wegkocht, was dat voor ons een wurggreep. Ineens was alles wat we opbouwden weg, alle knowhow, allemaal mensen die meedachten met de club. Want daar gaat het om: om mensen die meedenken in de manier waarop de club werkt.

Iannis Anastasiou moest in moeilijke omstandigheden werken, door de vele blessures, maar het was ook een nadeel dat hij niet zo vertrouwd was met hoe de Belgische competitie in elkaar steekt. Hij had zijn principes, zoals altijd met de bal trainen, maar in België is loopvermogen, duelkracht, body en mentale veerkracht ontzettend belangrijk. In Nederland wordt er meer open gevoetbald, liggen de lijnen verder uit elkaar en is er meer ruimte. Het is een andere cultuur.

‘In Kortrijk maakten we in de tweede periode van Hein de keuze voor fysieke en mentale kracht. De trainersstaf stak toen de koppen bij elkaar en vroeg zich af: hoe kunnen we de ploeg nog sterker maken? Ze beslisten om periodiek meer in te zetten op meer loopvermogen. De spelersgroep ging ’s ochtends in het Sterrenbos in Rumbeke lopen, ontbeet daar samen, reed naar de club, deed er in de voormiddag een tweede training en in de namiddag nog een derde. Testen wezen uit dat dit veel spelers ten goede kwam. Na het vertrek van Hein nam Yves dat over.

‘Yves was iemand die heel alert was voor zijn groep en zijn spelers individueel benaderde. Hoe hij er met praten in slaagde om hen extra te motiveren, was heel knap. Daar is hij echt wel een crack in. Hein is meer iemand die analytisch denkt, iemand met een heel goed idee over hoe voetbal gespeeld moet worden die dat met enorm veel lef kan verkopen. Zoals iedereen heeft hij zijn werkpunten en is het ook voor hem belangrijk hoe hij omringd wordt. Zij vulden elkaar heel goed aan. Yves is heel sterk in het op het juiste moment de juiste dingen zeggen. Chapeau voor wat ze hier samen bereikten. En Hein is echt een fantastische trainer, hé, heel veel kwaliteiten, heel gedreven en heel veel durf. Ik weet nog dat we als tweedeklasser voor de beker naar Lierse moesten en dat hij in de wedstrijdvoorbereiding zei: ‘We gaan direct gas geven en tegen dat Rekdal ( de toenmalige coach, nvdr) gezien heeft wat hij moet doen, staat het 0-2 voor ons.’ Na vijf minuten was het 0-1 en twee minuten later ging er een bal van ons op de paal.’ ( lacht)

Leiderschap gaat niet om de baas zijn of erboven staan, maar om zorgen dat er nauw wordt samengewerkt en er een team wordt gevormd.’ Rik Foulon

Teambuilding

‘Wat mij bij Glen De Boeck het meest overtuigde, was zijn grote kennis van de Belgische competitie en het feit dat hij de helft van onze spelers persoonlijk kende. Het beviel mij ook dat hij over teambuilding sprak. Dat was net wat we hier nodig hadden.

‘Tijdens de winterstop deden we iets wat anderen niet deden. We gingen niet naar Spanje, maar naar de Belgische kust. Daar doken we onder meer de zee in, gingen we naar de markt met een zak groenten, ruilden we die en gingen bij mensen thuis koken. We speelden er ook toneel en organiseerden een sing-along. Dus: alles behalve voetbal. Ik vind: als je met een groep samenwerkt, van half juni tot eind mei ongeveer, dan moeten daartussen momenten zijn waarin het niet over voetbal gaat. Dat deden Hein en Yves ook: eens totaal iets anders doen, helemaal uit de comfortzone gaan en er iets competitiefs in steken. De Boeck doet dat met een psycholoog erbij, Johan Desmadryl, die daarover nadenkt en hem feedback geeft. Het is niet evident om je zo bloot te stellen, maar er werd over niets geklaagd. Iedereen amuseerde zich en de tijd vloog voorbij. Bij een voetbalwinterstage hoor je vaak dat het heel eentonig is, dat het weer elke dag hetzelfde was: opstaan, gaan lopen, ontbijten, trainen, eten, rusten, trainen, … Wat wij deden, was een grote meerwaarde. Als je voelt dat het nodig is, moet je daar ruimte voor kunnen maken. Onze groep is er naar elkaar toegegroeid. JérémyPerbet en Teddy Chevalier vonden elkaar op het podium! ( lacht) Dat er hier kwaliteit genoeg was, wisten we, maar ze moeten hun kwaliteiten wel ten dienste van elkaar stellen.

‘Is onze spelersgroep evenwichtig samengesteld? Neen, vind ik. Iannis had zijn voorkeuren en daar zijn we niet volledig op ingegaan, en hij legde dan weer voorstellen van ons naast zich neer. De communicatie en het vertrouwen stonden toen op een laag pitje. Dat is naar mijn mening de hoofdoorzaak waarom het toen niet gelukt is, want ook in de vorige technische staf zaten mensen met kwaliteiten. Als de communicatie niet goed loopt en het onderlinge vertrouwen er niet is, zit je met een groot probleem. Er wordt veel over peoplemanagement gesproken, maar als je een team wil vormen, moet je daar ook iets voor doen.

‘Er is in het voetbal nood aan waar we in het onderwijs al langer mee bezig zijn: een verbindend klimaat creëren, mensen respecteren met hun gaven en hun fouten en samen bekijken hoe je er het beste van kunt maken. Hoe kan iemand die zich niet goed voelt optimaal presteren? Leiderschap gaat niet om de baas zijn of erboven staan, maar om zorgen dat er nauw wordt samengewerkt en er een team wordt gevormd. En, nogmaals: dat stopt niet bij de spelersgroep en de trainersstaf, dat gaat veel verder.

‘KV Kortrijk speelt zijn tiende seizoen in de eerste klasse en wordt een stabiele eersteklasser genoemd. Maar wat is dat, een stabiele eersteklasser? Je moet het elke dag, elke week, elke maand en elk jaar opnieuw bewijzen. Wie had verwacht dat KV Mechelen zou degraderen? Niemand. In voetbal kan het snel gaan. Details kunnen zware gevolgen hebben.’

Fiche Rik Foulon

– geboren in Lendelede op 6 april 1963

– sloot zich als miniem bij KV Kortrijk aan

– debuteerde op zijn negentiende in het eerste elftal van KV Kortrijk, in de eerste klasse, maar viel daarna langdurig uit met een knieblessure

– behoorde alles samen in twee periodes vijf jaar tot de A-kern van KV Kortrijk

– speelde behalve voor KV Kortrijk ook nog voor Dottignies Sport, KFC Izegem, KRC Harelbeke, Eendracht Wervik, Racing Doornik en WS Lauwe

– werd in de derde klasse kampioen met het KRC Harelbeke waarin toen ook Hein Vanhaezebrouck speelde

– is sinds 2001 scout bij KV Kortrijk en sinds juli 2009 ook wedstrijdanalist

– was tot voor kort leraar LO en biologie aan het Sint-Aloysiuscollege van Menen

– trad eind november voltijds in dienst van KV Kortrijk als sportief manager

Rik Foulon over Glen De Boeck: 'Het beviel me dat hij meteen over teambuiling sprak.'
Rik Foulon over Glen De Boeck: ‘Het beviel me dat hij meteen over teambuiling sprak.’© BELGAIMAGE
Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content