“Ik ben en blijf bijzonder fel geïnteresseerd in sport, ook al omdat mijn zoon Lex een fanatieke voetballer is. Het gaat zelfs zo ver dat hij een voetbalwedstrijd op tv verkiest boven een tekenfilm”, grinnikt de winnaar van het VTM-programma Sterren op de dansvloer. “Zelf kijk ik sowieso heel graag naar Studio 1. De reportages op maandag zijn goed. Eindelijk wordt er op zondag ook eens gepraat, maar voor mij nog te veel rond de pot. Er is nog te veel schrik om iemand te confronteren met harde feiten. Het zou meer de kant van het Nederlandse Studio Voetbal mogen opgaan. Ik geniet van figuren als Hugo Borst, die veel directer zijn, to the point en die altijd bij hun standpunt blijven. Ook in Vlaanderen moet zoiets kunnen. Ik zou dat graag doen. Ook Jean-Marie Dedecker en Wesley Sonck, hét voorbeeld van de no-nonsenseaanpak, moeten daartoe in staat zijn. Ik zie aan de manier waarop een ploeg een doelpunt viert of het scheef zit. Als er ego’s zijn die dat proberen te ontkennen, kan ik die ontmaskeren. Je moet dat vlakaf durven zeggen. Het kan de kwaliteit alleen maar bevorderen.”

Voor een avondje Champions League en voor Match of the Day op de BBC wil de basketspeler van Kangoeroes Willebroek wel thuisblijven. “Waanzin, door de constante actie. Omdat het de absolute top is, met alle ingrediënten waar een sportliefhebber naar verlangt. Techniek, samba, echt genieten”, weet hij. “Het niveau van het Belgische voetbal is bedroevend zwak. Mocht er plaats worden gemaakt voor jonge Belgen, dan zou ik kijken. Maar nu wil ik mijn avond niet vergallen door derderangsbuitenlanders te zien knoeien. Onlangs ging ik naar Ajax-FC Utrecht. Daar zag ik Tom De Mul en Thomas Vermaelen schitteren voor vijftigduizend man. Ik werd heel pissed door het beleid in België. We moeten aan de alarmbel trekken. Ik zeg je : binnen dit en twee jaar hebben we in het basketbal geen nationale ploeg meer. Maar ik denk niet dat een clubleider daar wakker van ligt. Ik wel, door mijn voortrekkersrol.”

Loridon wil dat het bekijken van sport op tv gepaard gaat met emotie. “Daarom vind ik het spijtig dat er ons bij het wielrennen een rad voor de ogen wordt gedraaid”, zegt de Antwerpenaar. “Want het is de volkssport bij uitstek. Maar zolang ze ons willen wijsmaken dat spierversterkende middelen uitsluitend voor honden en bomma’s zijn, voel ik me bedrogen. Die doofpotpolitiek moet maar eens stoppen. De realiteit is anders. Maar ik geniet vooral van de grootse commentaar die wordt geleverd door Michel Wuyts en Karl Vannieuwkerke. Zij spreken met kennis van zaken, ook al zijn het geen ex-topsporters.” S

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content