De Argentijnse voetbalbond is op zoek naar een nieuwe voorzitter. Vorige donderdag eindigde de stemming tussen Luis Segura en Marcelo Tinelli op 38-38. Het doet denken aan de 11-11 van de eerste stemronde tussen François De Keersmaecker en Joseph Allijns een half jaar geleden bij de KBVB. Alleen waren er in Argentinië geen 22 maar 75 stemgerechtigden. Je hoeft geen wiskundig genie te zijn om vast te stellen dat er vals was gespeeld.

Wat er in de meeste sportbonden gebeurt, verdraagt het daglicht niet. Willekeur en corruptie alom. Het is de hoogste tijd dat daar internationaal en nationaal paal en perk aan wordt gesteld.

Voor wie aan de stelling twijfelt: in een onderzoek naar de kwaliteit van het beleid van internationale sportbonden bleek onlangs dat de FIFA op nummer twee eindigde. Alleen de paardensportfederatie deed beter.

De FIFA op twee! Vorige week werden nog maar eens zestien bobo’s door de Amerikaanse openbare aanklager in staat van beschuldiging gesteld. De teller staat intussen al op 41 en procureur-generaal Loretta Lynch kondigde aan dat het daar niet bij blijft. Al vijf jaar kreunt het futuristische FIFA House in Zürich onder de schandalen. Van de 22 ExCo-leden die op 2 december 2010 de WK’s van 2018 en 2022 aanwezen, zijn er slechts negen ontsnapt aan een of andere sanctie van de eigen organisatie.

Nog veel erger is dat niemand weet wie deze zwijnenstal straks gaat uitmesten. Geen van de kandidaat-opvolgers van Sepp Blatter wekt veel vertrouwen.

‘Voor de gewone voetballiefhebber is de FIFA irrelevant’, hoorde ik een Engelse journalist vorige week op BBC World zeggen. ‘De FIFA heeft niets te maken met het clubvoetbal, waar alles om draait. De FIFA telt elke vier jaar gedurende één maand mee: tijdens de Wereldbeker.’

Hij dwaalde. De FIFA beslist over alles in het voetbal: de internationale kalender, de spelregels, de arbitrage, de reglementen en inderdaad, het WK. Vorige week werd het hervormingsplan van de FIFA besproken en om het pakket aanvaardbaar te maken voor de 209 leden werd een uitbreiding van het WK vooropgesteld. Het aantal deelnemers zou vanaf 2026 opgetrokken worden van 32 naar 40.

Een idee dat de geschorste UEFA-voorzitter Michel Platini al een paar jaar terug de wereld instuurde. Zo hoopte hij op steun van de niet-Europese confederaties bij de voorzittersverkiezingen. De FIFA besliste vorige week de uitbreiding nader te bestuderen, maar geen mens twijfelt eraan dat het in februari wordt aangenomen. Europa zou immers 13 (14 als het WK op ons continent wordt georganiseerd) vertegenwoordigers behouden en alle andere confederaties krijgen meer deelnemers. Welke bond zou er tegenstemmen?

Het is nochtans een dwaas voorstel van figuren die niet echt om het voetbal geven, maar het gebruiken als politiek speelgoed. ‘Het zou meer mensen blij maken’, stelde Platini. Op deze manier devalueer je echter het sportieve niveau.

Dat bleek al in 1998 toen het aantal WK-finalisten werd opgevoerd van 24 naar 32. De huidige formule betekent een toernooi met acht groepen van vier teams dat 64 wedstrijden telt en 31 dagen duurt. Voor een WK met 40 ploegen bestaan er twee mogelijkheden: tien groepen van vier of acht groepen van vijf. Tien groepen van vier is niet echt handig. Dan houd je in de tweede ronde twintig teams over: vier te veel. De tweede optie is dus beter, maar betekent vier extra partijen per groep. Zo kom je op 96 matchen uit en zou het evenement 38 dagen duren. Er zouden ook minimaal twaalf stadions nodig zijn. Hoeveel landen komen dan nog in aanmerking om een WK te organiseren of wil de FIFA nog meer ‘witte olifanten’ neerzetten?

Een WK met 40 is totaal onaanvaardbaar voor de Europese topclubs, die het leeuwenaandeel van de WK-deelnemers op de loonlijst hebben staan. Ze zouden hun spelers nog langer moeten afstaan en de topjongens zouden nog minder vakantie overhouden. Met alle consequenties van dien.

De opzet staat haaks op de Europese voetbalkalender. Na een WK in 2022 in Qatar, waardoor de nationale competities in de winter gedurende anderhalve maand moeten worden stilgelegd, is het zogoed als ondenkbaar dat de European Club Association (de verzameling van de 220 belangrijkste clubs) zich hier goedschiks bij neerlegt. Het kan niet langer dat de FIFA-leden spelers kunnen blijven opeisen die op de loonlijst van een club staan. Het einde van de Wereldbeker is niet langer ondenkbaar nu stilaan het beeld groeit dat voor veel bondsbonzen interlandvoetbal in de eerste plaats bestaat om hun zakken te vullen.

DOOR FRANÇOIS COLIN

Het einde van de Wereldbeker kan niet meer uitgesloten worden.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content