Glad ijs is altijd al haar biotoop geweest. Drievoudige sprongen in de competitie, liefdesverhoudingen met getrouwde mannen, naaktfoto’s voor Playboy, connecties met de Stasi, dossiers over haar seksleven, het paradepaardje van het socialisme, olympische, wereld- en andere titels, revues en awards, begeerd door elke camera (en vele mannen). Enzovoort en zo verder. Het turbulente leven van Katarina Witt gloeit genoeg om ijs te doen smelten.
Katarina Witt en het Westen, dat klikte meteen. En nog. Een parel van de jet set, ze glinstert langs alle kanten. Ze heeft een appartement in Berlijn en een huis in New York. De reclameagentschappen en sponsors vechten om haar diensten. Ze schuimt de wereld af met haar ijsrevues – eind september nog werd haar productie Stars On Ice in de categorieën ‘beste choreografie’ en ‘beste kostuums’ genomineerd op de 54ste Emmy Awards in Los Angeles. Telkens moest Witt het afleggen tegen de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Salt Lake City, maar zelf stal ze wel de show van de sluitingsceremonie toen 56.000 toeschouwers haar bejubelden.
En in de prijzen valt ze zo al voldoende. Vorig jaar kreeg ze in de Verenigde Staten de Lifetime Award. In 1999 verscheen ze uit een enquête van het American Opinion Research Institute als meest favoriete vrouwelijke atleet (bij de mannen won Michael Jordan). Terwijl ze dus al jaren geleden met de competitiesport kapte – om precies te zijn, na haar merkwaardige comeback op de Olympische Spelen van 1994 in Lillehammer, waar ze als zevende eindigde, maar zich tot publiekslieveling ontpopte omdat ze nog altijd over het ijs zweeft en danst, in tegenstelling tot de jonge generatie die haar gratie mist en dat compenseert met bokkensprongen. Witt werd tot twee keer toe door People Magazine (dat gezien zijn titel niet van een tekort aan mensenkennis kan worden verdacht) in de lijst van de mooiste vijftig vrouwen ter wereld opgenomen, en vorige maand zette het tijdschrift Gala haar nog in de topvijftig van belangrijkste Duitse vrouwen.
Van 31 november 2002 tot april 2003 toert Witt in zestig Amerikaanse steden rond met haar nieuwste versie van Stars On Ice – in het gezelschap van manager Dave Hoffis, sinds kort ook haar partner in de liefde. Ze schitterde in films (aan de zijde van, onder meer, Tom Cruise en Robert De Niro). Met haar eigen productiehuis With Witt (voluit : Witt Sports & Entertainmnt GmbH) verzorgt ze tal van spektakels. Ze leent zich tegen forse betalingen tot deskundig tv-commentaar bij kunstschaatscompetities. Ze treedt op in talkshows en presenteert zelf gala-avonden. Natuurlijk heeft Witt haar eigen juweel- en kledinglijn. Tussendoor schrijft ze boeken – over fitness de laatste tijd. Kortom, a true superstar.
Dat voor het Westen. Nu het Oosten. Katarina Witt werd op 3 december 1965 in Staaken bij Berlijn (Oost-Duitsland) geboren als dochter van een bedrijfsleider (zaden en planten) en een kinesiste. Op vijfjarige leeftijd werd haar schaatstalent ontdekt en verhuisde ze naar de sportschool van Bernd Egert in Karl-Marx-Stadt. Egert plaatste haar vanaf haar negende onder de hoede van de vermaarde coach Jutta Müller, die Witt volgens het beruchte DDR-concept tot kampioene kweekte. De klasse spatte ervan af. Niet dat ze schaatstechnisch hoog boven de concurrentie uitstak. Nee, ze scoorde vooral dankzij haar elegantie. Verleidelijker dan Katarina Witt heeft geen enkele vrouw over het ijs gedanst. Ze was na Sonja Henie (in 1932) de eerste kunstschaatster op het ijs die op twee verschillende Olympische Spelen (Sarajevo 1984, Calagary 1988) gouden plakken pakte. Voorts veroverde ze vier wereldtitels en zes keer kwam ze uit op Europees kampioen.
Het Oost-Duitse regime koesterde haar, maar controleerde het paradepaardje van de socialistische heilstaat nauwgezet. Dat lekte uit nadat Witt na de val van Muur voor het vrije Westen en een carrière als professioneel schaatster in ijsrevues had gekozen. Want wat bleek ? De geheime dienst Stasi liet haar constant door agenten schaduwen en had microfoons en camera’s in haar huis geïnstalleerd. Witt had daartegen destijds weinig bezwaren aangetekend. Ook achteraf zette ze de DDR op geen enkel moment een hak. Ze uitte integendeel haar dankbaarheid jegens het Oost-Duitse systeem, dat haar een voorkeursbehandeling gunde en haar de ruimte schonk om de top te bereiken. Die vriendelijkheid verspreidde de geur van samenheuling met de Stasi – maar dat beweert Witt niet op haar kerfstok te hebben.
Dat haar dossier van 1345 bladzijden smeuïge details over haar seksleven bevatte, zinde haar veel minder. Witt : “Seks van 20.00 tot 20.07 uur staat er in het dossier : kennelijk hebben ze alleen mijn korte kürs afgeluisterd.”
Nu, haar reputatie als hot girl leverde haar niet louter ellende op. De bede van Playboy om naaktfoto’s hield ze tien jaar af, maar in 1998 beleefde ze er naar eigen zeggen veel plezier aan. En velen met haar.
door Ben Herremans
‘Seks van 20.00 tot 20.07 uur : kennelijk hebben ze alleen mijn korte kürs afgeluisterd.’
