Samen, het gebeurt zelden. Zij : Kim Clijsters uit België, vierde op de wereldranglijst van vrouwentennis, won onlangs de Masters. Hij : Lleyton Hewitt uit Australië, eerste op de wereldranglijst van het mannentennis, won onlangs de Masters. Hopelijk zijn ze ook meesterlijk in de liefde. Want in het tennis lijkt het nergens naar, tenzij naar ballen die op hol slaan in een flipperkast. Maar op de court van het leven is het dubbelspel het mooiste.

De lift tussen hemel en hel, dat is de liefde. De letters op deze pagina zouden beter zweven, kan de drukkerij daarvoor zorgen ?

De liefde tussen Lleyton Hewitt en Kim Clijsters. Haar vriend van Down Under, natuurlijk is ze ondersteboven van hem, en omgekeerd. Maar de liefde laat zich lastig vertellen in de derde persoon, dat lijkt zo laf. Twee mensen met elkaar, dat ze het zélf zeggen, het is hún liefde, derden hebben zich daarmee niet bemoeien en bovendien, weten zij veel.

Lleyton over Kim : “Haar aanwezigheid geeft nog meer belang aan mijn grote overwinningen. Haar dicht bij mij te weten, maakt me nog sterker en het besef dat ik die momenten met haar kan delen, compenseert de opoffering die ik me moet getroosten wanneer onze respectievelijke toernooien ons ver uit elkaar slaan. Daarom hou ik ook zo van de Grand Slams. Dan zijn we samen. Dan proberen we elkaar te gaan aanmoedigen en elkaar te helpen bij het bereiken van onze doelstellingen. Sinds we elkaar ontmoet hebben, drie jaar geleden tijdens de Australian Open, is mijn visie op het tennis en het leven in het algemeen niet wezenlijk veranderd, maar onze relatie maakt de ervaringen dieper dan ze vroeger waren. Ik geloof dat Kim elke dag bijdraagt om van mij een betere speler en een beter mens te maken. Ik kan niet precies uitleggen hoe haar invloed werkt, maar ik voel dat haar invloed bestaat.”

Kim over haar relatie met Lleyton : “Veel kunnen we niet samen zijn. Maar precies dat maakt de momenten dat we wél samen zijn zo bijzonder.” Of ze liever Lleyton dan wel zichzelf in de finale van Roland Garros zag, vroegen ze haar vorig jaar. “Liever Leyton. Ik zie hem niet graag ongelukkig.”

Zo begon het. Tijdens die Australian Open van drie jaar geleden vroeg Kim aan Lleyton een handtekening voor haar zus Elke. Een paar dagen later kruisten ze elkaar weer in de coulissen van Melbourne Park en raakten ze aan de praat. Naderhand nodigde Lleyton haar uit voor een avondje uit ter ere van Patrick Rafter. “Ik voel me werkelijk goed bij hem”, zei ze kort nadien.

In Bree hadden ze het eerst niet goed in de mot. Vader Lei : “Toen we begrepen dat het tussen Kim en Lleyton menens was, was het tussen Kim en Lleyton al lang menens.” Aanvankelijk hadden ze slechts de schouders opgehaald, en zich geërgerd, want als ze bij Lleyton was, vergat Kim geregeld naar huis te bellen. Inmiddels hebben ze het geaccepteerd : het hart van Kim is naar Adelaide verhuisd. Geen probleem voor de Clijsters. “Het is haar leven”, zegt Lei. “En de Hewitts zijn prima gezelschap.”

Zelf ontkende ze het in alle toonaarden, maar de berichten in de Australische pers over een aanstaande naturalisatie van Clijsters tot Australische, waren beslist niet van elke logica ontbloot. “De verloofde van Australië”, als vriendin van Australiës lieveling nummer één ontketende ze alvast een Kimmania – mede een gevolg van haar spontaniteit een toegankelijkheid. Waarin ze verschilt van Lleyton, meer vierkant van gedragsvormen, bijwijlen irritant zelfs . “Zijn winning spirit”, vergoelijkt Kim. “Buiten de tenniscourts is hij beleefd, op het bedeesde af.”

Ze hebben tennis gemeen (en, vooral dát niet vergeten, blauwe ogen en blond haar). Met dat tennis moeten ze misschien opletten. Toen Lei Clijsters ter vervanging van Carl Maes even Jason Stoltenberg onder de arm nam om Kim te begeleiden, vonden ze dat in Australië niet zo leuk. Stoltenberg was de coach van Lleyton. Papa Clijsters : “Gelijk had Lleyton. We kunnen Stoltenberg toch niet vragen om met Kim te werken op de dag dat Lleyton speelt. Stel dat hij wordt uitgeschakeld : ik zou het niet op mijn geweten willen hebben.”

De jacht op hét koppel van het tennis is open. Als ze ergens samen verblijven, kampeert er gegarandeerd een horde camera’s in de tuin. Lei : “Dan gooien ze keitjes in het zwembad om de paparazzi af te leiden en in zeven haasten langs een achterpoortje te ontsnappen.”

Tennis als gemeenschappelijke factor. Het kan als een nadeel werken, maar ze kantelen het in hun voordeel. Lleyton : “We weten allebei welke eisen toptennis stelt. We begrijpen wat er gebeurt. Het is belangrijk dat we van elkaar weten wat we meemaken. Dat helpt ons.” En ze houden de marge naast het tennis breed. Kim : “Als ik kan, ga ik naar hem kijken als hij speelt. Als hij kan, komt hij naar mij kijken als ik speel. Maar zodra we samen zijn, spreken we amper over tennis.”

Dat hij haar ten huwelijk vroeg op de Eifeltoren, zoals het VTM-programma Exclusief suggereerde : te gek om los te lopen. Dit zijn twee mensen van de moderne tijd. Brieven uit Bree, het klinkt als een misthoorn uit ver vervlogen verhalen, maar dit is 2002. De communicatie volgt tegenwoordig andere kanalen. Vier telefoontjes per dag noemen ze het absolute minimum.

Voor een goed begrip, van trouwen is vooralsnog geen sprake. Als het ervan komt, zal ze dan spelen onder de naam Clijsters-Hewitt ? Lleyton, met een lach : “Daar heb ik geen flauw idee van. Dat is wel de laatste van mijn zorgen. Als we trouwen, zal dat zeker niet het belangrijkste zijn.”

Ting. (Het belletje van de lift).

door Ben Herremans

‘Onze relatie maakt de ervaringen dieper dan ze vroeger waren.’ (Lleyton Hewitt)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content