Standard heeft momenteel nog maar vier transfers gerealiseerd, terwijl vijf basisspelers ( Walem, Meyssen, Söderström, Goossens en Aarst) zijn vertrokken, onder wie drie middenvelders. Dat lijkt weinig te beloven na een teleurstellend seizoen, waarin de Rouches vrede moesten nemen met een zevende plaats. De oefenwedstrijden laten vooralsnog het beste verhopen, maar in het kampioenschap gelden meestal andere wetten.

Verdediging

Standard sukkelt met een keepersprobleem sinds Vedran Runje de club heeft verlaten. Fabian Carini belandde in het begin van vorig seizoen op Sclessin, maar kon zijn status van Uruguayaans international nog niet wettigen. Carini is goed in de lucht, maar toont zich niet altijd klemvast en communiceert niet naar behoren. Mogelijk komt hij na dat aanpassingsjaar sterker uit de verf. Zo niet, dan krijgt misschien Dimi- tri Habran de kans om te bewijzen dat zijn soms spectaculaire optredens van vorig seizoen bij KV Mechelen niet op toeval berustten.

Vóór de doelman schaart de defensie van Standard zich rond kapitein Ivica Dragutinovic, inmiddels omgebouwd tot centrale verdediger. Naast hem weet men Joseph Enakarhire sterk in de duels, maar slordig in de relance. Onder Turaci zou ook centraal kunnen opereren, maar de afwezigheid van een pure rechtsachter verplicht hem vermoedelijk die post te betrekken. Al zou ook Jinks Dimvula daar uit de voeten kunnen. Op links bestaat er weinig discussie over Gonzague Vandoo-ren. Ondertussen heeft ook Mus-tapha Oussalah leren verdedigen, dus kan hij daar een handje komen toesteken, mocht het warm worden.

Middenveld

Het vertrek van Fredrik Söderström werd niet gecompenseerd. Bij meerdere gelegenheden kreeg Godwin Okpara de rol van defensieve middenvelder toegewezen, maar hij speelt vanzelfsprekend heel anders dan de Zweed, rekent meer op zijn positiespel. Laurent Gomez zou een oplossing kunnen zijn, maar durft D’Onofrio het risico aan om zo’n onervaren speler op zo’n belangwekkende positie neer te planten ? Gomez is een puur linksvoetige speler en kan dus ook op de flank worden ingezet.

Daar werd echter al Papy Kimoto neergepoot. Dat gebeurde onder meer omdat Standard vóór oktober niet kan rekenen op Aleksandar Mutavdzic. Maar ook omdat de concurrentie op de rechterflank moordend is, bijvoorbeeld met Jonathan Walasiak, die zijn schitterende seizoen bekroond zag met toegang tot de nationale ploeg. Op rechts kan Standard voorts nog een beroep doen op Bjorn Helge Riise, een jonge speler met een voor zijn leeftijd al opmerkelijke actieradius. Over een specifieke spelverdeler beschikt Standard niet. Moreira speelt wel centraal, maar functioneert meer als een lichtjes teruggetrokken aanvaller. Aangezien de Portugees blessuregevoelig blijkt, mag men in sommige wedstrijden ook Kimoto op die plaats verwachten. Of de Nigeriaan Aliyu Datti, van AC Milan via Siena tot in Standard geraakt, zou voor een verrassing moeten zorgen.

Aanval

Ole-Martin Aarst, die vorig seizoen voor 40 procent van de doelpunten van Standard tekende, keerde liever naar Noorwegen terug. Omdat ze in Luik bijzonder krap zaten qua offensieve capaciteiten, werd al vroeg contact opgenomen met Sambegou Bangoura. Nadien kreeg de club ook nog Alexandros Kaklamanos over de streep. In de oefenwedstrijden getuigde dit duo van een dodelijke complementariteit. Naast een beweeglijke en krachtige voetballer als Bangoura krijgt de Griek de kans om andere aspecten van zijn spel te exploiteren, bijvoorbeeld zijn talent voor deviaties.

Standard heeft ook Jurgen Cavens en Mohamed El Yamani teruggeroepen. Om verschillende redenen kijken die elk op twee mislukte seizoenen terug. Misschien kunnen ze profiteren van het voordeel dat ze nu enigszins in de schaduw kunnen functioneren. Het is niet uitgesloten dat de club Cédric Olondo-Utshumbe, nog zeer fragiel, alsnog uitleent.

Conclusie

Standard is niet zwakker dan vorig seizoen. In zijn transferbeleid hield het bestuur deze keer ook rekening met de mentaliteit van de nieuwe spelers. Dat zou Standard bekwaam moeten maken om gelijke tred te houden met teams die het vorig seizoen moest laten voorgaan, terwijl ze zeker niet meer kwalitatieve inhoud dan de Rouches hadden. Op het vlak van kwaliteit doet er zich vooral op het middenveld een deficit voor. Daartegenover lijkt de voorhoede sterker dan die van vorig seizoen, vooral omdat Standard er niet meer van één individu afhankelijk blijft. De verdediging oogt solide, maar is technisch niet bepaald superieur. Het ontbreekt Standard vooral aan laterale verdedigers. Dat vertaalt zich naar het algemeen probleem van de club, overigens precies hetzelfde probleem als vorig seizoen : de bank is onvoldoende bezet om de top te viseren. Standard riskeert opnieuw problemen in de breedte.

door Patrice Sintzen

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content