Tongerlo krijgt vandaag een primeur : een oefeninterland voor werkloze profs. Hoe kan het dat hun legioen steeds verder aangroeit, terwijl elke club spelers zoekt ?

Op goed twee weken van de start van de nieuwe voetbalcompetitie werd bij het gros van de eersteklassers nog driftig getest en gezocht naar nieuwe spelers. Een betrouwbare doelman, een stevige centrale verdediger, een loopsterke controlerende middenvelder, een goede, tweevoetige, kopbalsterke spits… Zowat alle clubs konden nog wat kwaliteit gebruiken.

In schril contrast daarmee staat het aantal profs dat nog een nieuwe club zoekt. Daarbij bekende namen, zoals Kanfory Sylla, OmarMussa, Filip Susjnara, William Verbeeck, Theofil Amuzu, Serge Mbungu Mputu of andere Adriano’s Cruz. Jongens met naam, faam én ervaring, op diverse posities, maar nu werkloos. Een aantal onder hen onderhoudt zijn conditie bij de vereniging voor werkloze profs, die regelmatig wedstrijdjes speelt tegen clubelftallen. Marc Wuyts is al een tijdje coach van die selectie, tussendoor geassisteerd door Stéphane Demol, tot die aan werk geraakte in Griekenland. Wuyts, hoofdtrainer bij Doornik, traint de bonte verzameling in principe vier keer per week ’s ochtends in Brussel.

Een ploeg van werklozen, het is een fenomeen dat zich niet beperkt tot ons land. Vandaag, woensdag 28 juli, spelen de werkloze Belgen in Tongerlo op uitnodiging van Sporta een heuse interland, tegen werkloze Nederlanders. Ook bij hen een paar bekende namen : Leonardo II (vorig seizoen Ado Den Haag, daarvoor Feyenoord), Regilio Vrede (ex-Groningen, maar misschien straks opgevist door RKC) en Davy Zafarin, ex-Roda JC en vorig jaar in Oostenrijk bij Kärnten. Ook zij hebben zich verenigd in een team, bij gebrek aan naam Team VVCS gedoopt. Hans de Koning is hun coach. De Koning is ex-trainer van Fortuna Sittard maar nu bij gebrek aan werk vooral deeltijds verkoper van stoelen en banken. Team VVCS heeft overigens al Europese ‘ervaring’ : het speelde (en won) onlangs een interland tegen werkloos Frankrijk met 0-1. Blikvangers bij de Fransen waren PierreLaigle (ex-Montpellier, Lyon en Sampdoria) en Romain Ferrier (ex-Bordeaux en Guingamp). Team VVCS speelt binnenkort ook tegen werkloze Duitsers en gaat akkoord met het Franse voorstel om volgend seizoen een vier- of vijflandentoernooi onder werkloze profs te organiseren.

Het lijkt allemaal niet te rijmen. Enerzijds zijn steeds meer voetballers werkloos, anderzijds testen clubs in hun moeilijke zoektocht naar spelers de meest exotische vreemde vogels. Dat aanbod is inmiddels gigantisch. Ariël Jacobs, technisch directeur van RC Genk en de voorbije weken belast met de zoektocht naar een creatieve middenvelder en een goeie linksvoetige centrale verdediger, zegt op zijn bureau “minstens 125 spelerscassettes toegestuurd te hebben gekregen door makelaars en minstens nog eens evenveel gewone dossiers”.

Geld, daar draait het allemaal om. Het numerieke aanbod aan spelers overtreft de vraag en dus daalt het financiële voorstel dat de clubs die spelers doen. Uiteindelijk zijn het vooral jongeren en nieuwelingen die zo’n contract willen tekenen. Want – en dat valt op als je het lijstje werkloze profs afloopt – vallen uit de boot : niet-Europeanen, of zij die in het verleden mooie contracten tekenden en nu niet meer akkoord gaan met de verminderde voorwaarden die hen worden aangeboden. Werd vroeger snel over 6250 euro als bruto maandloon gesproken, dan is de norm nu vaak 3750 euro bruto. Of minder.

Niet-Europese voetballers vallen steeds meer uit de boot wegens een extra handicap. Onder politieke druk werd hun minimumloon de voorbije jaren gevoelig opgetrokken : momenteel moeten zij nu minimum 61.237 euro bruto op jaarbasis verdienen, dat is ruim 5000 euro per maand. De maatregel, die hen een meer bestaanswaardig leven moest garanderen, blijkt zich nu tegen hen te keren. Voor eersteklassers is dat bedrag nog haalbaar, maar in tweede klasse, waar de gemiddelde budgetten amper nog een half miljoen euro bedragen, kunnen ze nog zelden terecht.

Minder verdienen, niemand doet het graag. En dus vinden RC Genk, Club Brugge of Anderlecht nauwelijks nog een afnemer voor hun overtollige spelers. Of vinden ‘zoekende’ clubs dus maar met mondjesmaat spelers bereid om voor veel minder aan de slag te gaan. Herman Wijnants, gepokt en gemazeld in het beheersen van een budget dat weinig ruimte laat voor vergissingen (dat van Westerlo) : “Alles heeft te maken met de terugloop van de lonen. Sprak je vier, vijf jaar geleden nog over brutocontracten van 100 tot 150.000 euro per jaar, dan moet je dat nu fors naar beneden halen : 80 tot 100.000 euro bruto is een goed jaarloon.”

In tweede klasse, zo zegt Francis Macor, de oprichter van het team werkloze profs, voetballen ze tegenwoordig voor een maandloon van 375 euro. Daarvan kan geen prof nog een gezin onderhouden. Wijnants beaamt : “Westerlo draaide indertijd in tweede klasse op een jaarbudget van 800.000 euro. Dat is nu overal veel minder. Vroeger konden voetballers nog fors geld wegzetten in hun pensioenfonds en daar op hun 35ste gemakkelijk 250.000 tot 375.000 euro uit halen. Als ze nu 7500 euro per jaar kunnen sparen, zal dat mooi zijn. Dan haal je op het einde van je carrière maar 100.000 euro meer.”

Minder oudgedienden, meer jongeren. Dat is de mode, zegt Wijnants. “Jongens van twintig, eenentwintig jaar willen wel nog tekenen. Niet om na twee, drie jaar zoals vroeger ook 100.000 euro te verdienen, wel om op ongeveer de helft uit te komen.”

Toch kost het ook moeite om hen te overtuigen, weet Frans Van Hoof, voorzitter van SK Beveren, dat zijn Ivorianen voor het wettelijke minimumloon laat voetballen. “Dat ligt op zich vrij hoog, maar anderzijds hebben wij als voordeel dat we voor die jongens geen transfersommen moeten betalen én dat zij het goed doen en dus geregeld verder worden getransfereerd. Wat de eigen mensen betreft, is mijn indruk dat het probleem niet bij de spelers ligt, maar bij hun makelaar, die nog steeds niet snapt dat de wereld evolueert. Zij gaan nog uit van oude eisen. De spelers draaien stilaan wél bij.”

Intussen signaleert Sporta wel dat ongeveer zestig procent van de spelers in eerste en tweede klasse tegen het minimumloon (voor Europeanen ongeveer 1250 euro per maand) voetballen. Van Hoof : “Dat lijkt me voor eerste klasse niet juist, maar misschien klopt het wel als je er de profs uit tweede bijneemt.”

Spelen clubs het nu niet hard en doen ze opzettelijk (te) lage aanbiedingen ? Wachten ze opzettelijk heel lang om de prijs zo nog meer te drukken ? Van Hoof schiet in een lach : “Ik ben Eddy Wauters niet, ik wil zo snel mogelijk voldoende spelers. Maar dan moet iedereen wat water in de wijn doen, zeker de makelaars.”

door Peter T’Kint

‘Iedereen moet wat water in de wijn doen, zeker de makelaars.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content