Wie houdt Rafael Nadal van een negende (en vijfde opeenvolgende) titel in Parijs? Moeilijke vraag. Nadal zelf misschien? Het Spaanse gravelbeest heeft de statistieken mee, maar lijkt op zijn favoriete ondergrond minder dominant dan de vorige jaren. In Monte-Carlo in de kwartfinale in twee sets door zijn landgenoot David Ferrer (ATP 5) weggeveegd, in Barcelona was Nicolás Almagro (ATP 24) in drie sets te sterk. Geen goed signaal, al won hij vorige week voor de vierde keer het toernooi van Madrid, waar Kei Nishikori – een van de revelaties van het seizoen en de eerste Japanner in de top tien – geblesseerd moest opgeven.

Mag Novak Djokovic, de nummer twee, dromen van zijn eerste Coupe des Mousquetaires? In 2011 kon het voor de Serviër niet verkeerd lopen. Hij begon aan het toernooi met indrukwekkende cijfers – 43 opeenvolgende wedstrijden gewonnen – maar botste in de halve finale op een uitmuntende Roger Federer. Het jaar erna, in 2012, plaatste Nole zich voor zijn eerste (en enige) finale, maar werd verraden door de zenuwen en droop na een dubbele fout op matchbal ontgoocheld af. En vorig jaar botste hij in de halve finale voor de derde opeenvolgende keer op Rafa. Vijf sets waarin hij zijn kansen had, dat wel, maar toch… Nadal en Parijs, het lijkt een brug te ver voor Djokovic, die dit keer ook nog eens met kopzorgen aan het toernooi begint.

In Monaco verscheen de Serviër in zijn halve finale tegen Roger Federer met een indrukwekkende tape rond de rechterarm, waarna hij ook forfait moest geven voor Madrid, een van de grote gravelafspraken in de aanloop naar Roland Garros. “Ik moet niet geopereerd worden, dat is het goede nieuws, mijn pols kan met een korte break pijnvrij zijn, verzekerden de dokters mij.”

Kan Stanislas Wawrinka in Parijs een bedreiging voor Nadal worden? Op de Australian Open trad de Zwitser definitief uit de schaduw van Federer en legde een indrukwekkend parcours af. Eerste grandslamwinst, na zeges tegen onder anderen Tommy Robredo (ATP 18), Djokovic, Tomás Berdych (ATP 6) én Nadal. Sinds Wawrinka in april 2013 begon samen te werken met Magnus Norman, de ex-nummer twee die Robin Söderling in 2009 naar de finale in Parijs leidde, is zijn progressie spectaculair. Het palmares was mager – drie toernooizeges sinds 2006 -, maar na de komst van Norman staat Wawrinka’s teller op zeven: Oeiras (gravel!), Chennay, Australian Open en Monte-Carlo, na winst tegen Milos Raonic (10), David Ferrer (6) en Federer.

En: van zeventien naar drie op de wereldranglijst. “Een groot deel van mijn succes heb ik aan mijn coach te danken. Hij geeft me enorm veel vertrouwen. Soms kunnen kleine veranderingen – zoals een aanpassing aan mijn forehand – een enorme impact hebben, zowel op het niveau als op de ranking”, aldus Wawrinka op ATPWorldTour.com.

Nadal, Djokovic, Wawrinka – in Madrid verrast door qualifierDominic Thiem – of toch nog eens Federer, vier keer finalist in Parijs en in 2009 verrassend winnaar? Weinig waarschijnlijk. Finale in Monte-Carlo, waar de Zwitser op weg naar de finale van Jo-Wilfried Tsonga (12) en Djokovic won, maar forfait voor Madrid om bij zijn hoogzwangere Mirka te kunnen zijn. De Zwitserse nummer vier van de wereld speelde de voorbije weken amper, werd vader van zijn tweede tweeling – Leo en Lenny – en reisde pas in extremis naar Rome af. “Ik twijfelde, maar Mirka zei onmiddellijk dat ik moest gaan.” Het werd een korte trip – verlies in de eerste ronde tegen Jeremy Chardy -, waarna de Zwitser meteen naar huis vloog “Veel leuker en interessanter dan een toernooi winnen.”

DOOR CHRIS TETAERT

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content