Na een dramatisch WK zit de Franse nationale ploeg weer op het goede spoor.

Nogal wat waarnemers dachten lang dat na de vette jaren nu een lange magere periode was aangebroken. De drie poulewedstrijden in Azië hadden dan ook heel wat vragen en twijfels opgeroepen. Nadat les Bleus in eigen land wereldkampioen waren geworden en twee jaar nadien ook nog eens Europees de titel veroverden, leek de groep boven alles en iedereen te staan. Maar na het onverkwikkelijke Aziatische avontuur was het de hoogste tijd om zichzelf weer in vraag te stellen.

Jacques Santini, die veel succes had geboekt bij Lyon, begon na het vertrek van Roger Lemerre in ieder geval met een propere lei. In groep 1, zijn kwalificatiepoule voor het EK, startte Frankrijk alvast met een 9 op 9. In de eerste partij op het veld van Cyprus verliep één en ander nog behoorlijk moeizaam en werd het slechts 1-2. Vorige week schakelden de Haantjes over naar een hogere versnelling : eerst liet de ploeg zijn talent uitgebreid zien door Slovenië in te blikken met 5-0. Het was een wedstrijd om duimen en vingers bij af te likken, met een Zinedine Zidane in topvorm. De spelmaker liet nog maar eens zien waarom hij technisch gezien de sterkste speler ter wereld is. De Franse nummer tien is in zijn begenadigde dagen een artiest zoals Rembrandt, waarbij de dribbels van de andere topspelers verbleken als waren het gewone huis-, tuin- en keukenschilderijtjes.

De vraag was of de Franse toppers vier dagen later ook tegen het bescheiden Malta voldoende concentratie zouden kunnen opbrengen. Dat bleek geen probleem. De klus werd met 0-4 simpel geklaard. De Fransen scoorden in hun jongste drie wedstrijden dus elf keer, nadat ze in de drie poulewedstrijden van het WK geen enkele keer de weg naar de netten hadden gevonden. Jacques Santini kan dus met een gerust gemoed terugblikken, maar toch blijft hij erg voorzichtig. : “Ik verwacht geen wonderen van de spelers. Ik vraag alleen dat ze bij de nationale ploeg hetzelfde doen als bij hun clubs. De rest zal dan wel vanzelf komen.” In al haar eenvoud vat de opmerking perfect het probleem samen dat Frankrijk tijdens de mislukte WK-campagne nekte : ondanks een lang en vermoeiend seizoen waren de spelers toen bij hun clubs enkele weken voordien wel nog erg succesvol geweest.

Santini heeft ook de verdienste dat hij iedereen weer op zijn beste positie uitspeelt, terwijl Lemerre vanuit een strak tactisch stramien spelers soms ergens posteerde waar ze niet helemaal tot hun recht konden komen. De volgende wedstrijd op het programma van de Fransen is een vriendschappelijke partij op 20 november in Parijs tegen Joegoslavië. (PB)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content