Nu Robert Raes de club heeft verlaten, is RC Genk aan herbronnen toe. Een duik in het archief.

Zaterdag 9 december 2000 is het als JohanBoskamp met RC Genk naar Germinal Beerschot moet. JuhaReini is geblesseerd en Boskamp speelt WilfriedDelbroek uit als rechtsachter en zet StefanTeelen centraal in de verdediging. Een bedenkelijke keuze. Ze draait dan ook uit op een catastrofe : Teelen veroorzaakt een penalty, van organisatie achterin is nauwelijks sprake en Genk verliest met 5-1. Het is de schuld van het bestuur, staat op een spandoek te lezen.

Boskamp wordt ontslagen. Hoofdtrainer tot het eind van het seizoen wordt PierreDenier, maar met een trainerswissel alleen nemen de supporters geen genoegen. Er moeten nóg koppen rollen. “Er zijn”, zegt AlbertBijnens, op dat moment voorzitter van de sportieve commissie, “fouten gemaakt en daaruit moeten we leren in plaats van ons te laten opjagen door dieroepers. Zo moeten de transfers in de toekomst bepaald worden door de club en niet door de trainer. Wie de financiële verantwoordelijkheid draagt, moet ook het sportieve in handen hebben.”

Financiële verantwoordelijkheid dragen doet JosVaessen, dan nog gewoon beheerraadslid, als enige persoonlijk. Hij stak de club in hoogste nood naar verluidt 165 miljoen frank toe en dat geeft iemand macht : hij wordt voorzitter van de sportieve commissie. “Ik wil voor Genk worden wat NolHendriks voor Roda JC is”, zegt hij. “We zijn al volop bezig met de reorganisatie.” Om zijn woorden gewicht te geven had hij een paar maanden eerder al de oppositie geleid, die uitmondde in het ontslag van LucRijckalts en werd een financieel directeur in huis gehaald. “Sommigen,” voegt Vaessen eraan toe, “willen mij aanwrijven dat ik tegenstander ben van een technisch directeur, maar dat is niet waar.” Ondertussen sneuvelen in het bestuur nóg koppen : EdgardTroonbeeckx en JanBiesmans komen zwaar onder druk en nemen in het spoor van Rijckalts ontslag.

Trainer wordt na een lange voorselectie en op aangeven van Nol Hendriks de bij Roda op een dood spoor zittende SefVergoossen. “Hij maakt altijd tijd voor mensen”, legt een redacteur van De Limburger aan een krant uit. “In die mate zelfs dat hij vaak ook afgeschilderd wordt als een softie. Maar dat is onterecht. Hij staat op zijn strepen en neemt het heft altijd in eigen handen. Als hij er het spelersmateriaal voor heeft, houdt hij altijd vast aan een 4-4-2-systeem.” Als assistent komt van Eindhoven VV JosDaerden over. Aan hen om Genk er sportief bovenop te helpen. “De Genkse supporter,” legt Vaessen de keuze uit, “vraagt attractief voetbal. Hard maar sportief. Met de juiste spelers moet Sef dat hier kunnen brengen. Genk moet elk jaar een bedreiging vormen voor Brugge en Anderlecht. Europees voetbal moet sowieso elk seizoen behaald worden.”

Vaessen is ondertussen in stilte geworden waarvoor hij van in het begin bleef volhouden geen ambitie te hebben : voorzitter. RobertRaes wordt in zijn plaats voorzitter van de sportieve commissie. Voorzitter van de sportieve commissie, niét technisch directeur. Die taak, zo wordt in de wandelgangen gezegd, zal op termijn worden ingevuld door Jos Daerden.

Raes profileert zich als een noeste werker, die een netwerk van internationale contacten en scouts uitbouwt. De voormalig mijningenieur van Winterslag en Waterschei en directeur van de Genkse kolenhaven kan bogen op een ruime ervaring in het voetbal. Raes was speler bij de Gantoise, trainer én voorzitter van Winterslag, waar hij toen onder andere RobertWaseige als speler-trainer aantrok. “Ik ben een buldog”, zegt hij over zichzelf in Knack. “Ik bijt door en één keer vastgebeten, los ik niet meer. Ik zal zelden compromissen sluiten.” Op de vraag of dat betekent dat de trainer zich dus qua systeem naar de aankopen zal moeten schikken, antwoordt Raes met een niet mis te verstaan citaat van FranzBeckenbauer : ” Systeme, das ist Scheisse. Goede voetballers moeten zich naar verschillende spelopvattingen kunnen schikken. Natuurlijk beslist een trainer mee over een aankoop : als hij nee zegt, leg je je daarbij neer. Het omgekeerde zou niet gezond zijn.”

Zijn mijnverleden maakt dat Raes als sportief verantwoordelijke perfect aanvoelt wat het Genkse publiek wil : “Je moet ervoor werken, ervoor vechten, dus we moeten ook spelers van dat slag hebben. Lukt het uiteindelijk niet, dan heb je tenminste respect afgedwongen. Wat dat betreft, hangt hier dezelfde lucht als in Schalke. Dat komt door het mijnverleden, denk ik : je moest vechten tegen de natuur, want je ging er iets weghalen. Beneden droeg je allemaal dezelfde kleren, was iedereen zwart. Je voelde je één.” Tranen wellen in zijn ogen als hij het vertelt. “Dat gevoel is ook het geweldige aan een wedstrijd : vechten, eruit komen en heel het stadion zien opleven.”

En opleven doet het stadion in Genk : in het eerste seizoen onder Vergoossen al speelt Genk kampioen. Genk kampioen, WesleySonck topschutter en Profvoetballer van het Jaar, Sef Vergoossen Trainer van het Jaar, MoumouDagano Jonge Belofte van het Jaar en de hele ploeg geplaatst voor deelname aan de voorronde van de Champions League : Genk pakt in het seizoen 2001/2002 álles.

“Een plaats in de topvier, enkel mooie stunts en Europees wat rondjes meedraaien.” Jos Vaessen houdt bij de ploegvoorstelling van dit seizoen de ambities voorzichtig. Robert Raes niet. “Weet u wat een uitdaging is ? De dubbel, titel en beker, winnen en ons laten gelden in Europa”, zegt hij. De zaal lacht. “Voor de ene is een vierde plaats voldoende; voor de andere is de eerste plaats niet genoeg. Morgen moeten we toch eens samenzitten om te zien waar we willen uitkomen”, grapt Vergoossen.

Onenigheid waarmee gelachen kan worden, maar niet voor lang, want in de voorbereiding duiken de eerste problemen op. Genk gaat achtereenvolgens onderuit tegen Valencia (0-1), PSV (0-0), Roda (4-1), in de Supercup tegen Club Brugge (0-2) en verliest zijn eerste competitiewedstrijd van Lokeren (2-3). JosipSkoko trekt in de pers aan de bel : er zit iets scheef in de mentaliteit, sommige spelers leven nog in de roes van het verleden, voelt hij. “Als je het vorige seizoen kampioen bent geweest, blijkt focussen op een nieuwe competitie moeilijk. En ook : vroeger waren we nobody en nu zijn we ineens somebody. Iedereen wil je verslaan, dus het zal dubbel moeilijk zijn.”

In de voorronde van de Champions League schakelt Genk na een bloedstollende uitwedstrijd wel Sparta Praag uit. Genk mag meespelen met de groten uit het Europese voetbal. Maar onrustwekkend zijn de vier tegendoelpunten die Genk tegen Praag moest incasseren en de acht goals die het ondertussen in drie competitiewedstrijden binnen kreeg. SeyfoSoley is nieuw achterin, maar heeft moeite met de omschakeling van verdedigende middenvelder naar een rol centraal achterin. “We herkennen hem niet meer”, zegt Raes. “We hebben allemaal onze zegen gegeven en de trainer wordt ervoor betaald om eruit te halen wat erin zit, maar het is nog te vroeg voor conclusies, denk ik.”

Het is pas 9 september 2002 en positioneel gaat er van alles fout bij Genk. Het moet dan nog tegen AEK Athene, AS Roma en Real Madrid in de Champions League. “Maar ik ben niet van plan om nu plots de boel om te gaan gooien”, zegt Vergoossen. “Ik heb helemaal geen zin om met een aanvaller minder en een verdediger meer te gaan spelen. Dat zou wel al te gek zijn als je levensgevaarlijke jongens als Sonck en Dagano in je ploeg hebt.”

Voor de wedstrijd in Madrid staan de zenuwen stijf gespannen. “Ik heb ze al gescout”, sust Raes. “Die mannen staan heel schoon op het plein. En als ge wat cleverzijt, kunt ge die een beetje vastzetten. Daar ben ik van overtuigd.”

Jos Vaessen klinkt bitter. “Ik ben ontgoocheld over onze transfers. Het was de bedoeling dat we in verdedigend opzicht versterkt uit de transferperiode zouden komen, maar dat blijkt tot dusver niet het geval te zijn. We hebben flink wat geld uitgegeven, maar het rendement blijft uit.”

In Madrid wordt het zout nog eens in de wonde gewreven : Didier Zokora luidt met een blunder de afgang in Bernabeu in. Vaessen zit beschaamd in de tribune en dat zal Raes geweten hebben. “De praatjes van sommigen dat we hier iets zouden kunnen halen, sloegen nergens op. Iedereen weet dat je hier met nul punten naar huis gaat”, zegt Vaessen. Hij heeft ook voor Vergoossen iets in petto : “We hebben naïef gevoetbald en ik vraag me af of we niet anders moeten spelen in zo’n wedstrijd.”

De eerste contouren van interne verdeeldheid tekenen zich zo af. Zeker als Robert Raes even later in Knack het woord krijgt. “We waren op het toernooi van Toulon en zagen drie spelers tegelijk : Zokora, Kolo en Aruna. Anderlecht heeft Aruna binnen gehaald, op Zokora heb ik drie maanden gewerkt en Kolo zijn we nadien in Abidjan nog eens gaan scouten. Na afloop zei Vergoossen : jammer, maar hij heeft enkele plaatsingsfouten gemaakt. Waar speelt Kolo nu ? In de eerste ploeg van Arsenal. Arsenal !” Het is 2 oktober 2002.

Maar Genk blijft in alle andere Champions Leaguewedstrijden overeind, zodat Vergoossen in weerwil van de kritiek optimistisch terug en vooruit kan blikken. “Ik stel vast dat we verbeterd zijn. Ik ben tevreden over deze groep. We kunnen heel ver komen. De tweede plaats in de competitie is zeker nog haalbaar.”

De 6-0 op Real Madrid heeft echter onherstelbare schade aangericht. Genk mist in de competitie vertrouwen en morst punten. “Ik denk dat we zullen moeten leren leven met onze verdedigende fouten, hoe zwaar dat ook is”, geeft Jos Daerden eind januari na de 4-1-nederlaag op Lokeren toe. “Onze achterhoede zal altijd wel kwetsbaarder zijn dan de gemiddelde achterste lijn”, herhaalt Vergoossen anderhalve maand later. Uit wat hij eraan toevoegt, blijkt dat Vaessens kritiek niet in dovemansoren is gevallen. “Hóe we spelen, hoeft niet heilig te zijn. Wel belangrijk vind ik dat je naar een formatie zoekt die makkelijk andere speelwijzen kan aannemen. Dat is ook onze kracht geweest in de Champions League.”

Genk verliest begin april zijn wedstrijden tegen Westerlo en Germinal Beerschot en laat zo de tweede en derde plaats, die recht geven op Europees voetbal, ontglippen. De Europese druk in het Fenixstadion valt weg, maar de spanning stijgt. De naam van EmilioFerrera duikt op als mogelijke vervanger voor Vergoossen. “Ik ga ervan uit dat ik hier volgend seizoen nog trainer ben”, zegt Vergoossen. Jos Vaessen voert de druk op Raes op. “Na Real Madrid werd me in de mond gelegd dat bepaalde transfers niet geslaagd waren, terwijl ik had gezegd dat ze nog te kort bij ons waren om al beoordeeld te kunnen worden. Dat kan ik nu niet meer zeggen. Nu zeg ik dan ook : de meeste transfers zijn niet geslaagd.”

De wedstrijd tegen Club Brugge moet die van het eerherstel worden. Het wordt die van de afgang. Vaessen wacht niet eens het eindsignaal af om de doodsteek te geven. Tijdens de rust, voor de camera’s van Canal+, is het zover : “Onze verdediging is net een vergiet. Dat is al twee jaar zo. We hebben 3,3 miljoen euro geïnvesteerd en doen het slechter dan vorig jaar. We moeten herbronnen. We kopen al twee jaar voetballende verdedigers, het wordt tijd dat we op zoek gaan naar verdedigers die in de eerste plaats kunnen verdedigen.”

Tijd voor conclusies denkt Raes. “Ik kan dit niet meer aan.” De buldog die doorbijt, moet loslaten. En blaft. “Men zou moeten luisteren naar mensen die er iets van kennen, maar ik praat tegen een muur.” Raes neemt ontslag uit de sportieve commissie en stapt even later ook uit de raad van beheer. Wie de passie en het plezier die Raes in zijn werk vond heeft mogen meemaken, beseft hoeveel pijn het hem moet doen.

Nieuwe voorzitter van de sportieve commissie – niet : technisch directeur – wordt voormalig Beverentrainer PaulTheunis. Trainer van de beloften wordt RonnyVanGeneugden, die overkomt vanuit het Topsportproject in Limburg. In zijn zog krijgt ook DomenicoOlivieri een functie in de club, net als RolandJanssen, die beloftentrainer af is.

Geheel onaangeroerd komt ook Sef Vergoossen niet uit de strijd. “Ons spelsysteem,” zegt Vaessen, “zal aangepast moeten worden. Ook Sef Vergoossen raakt daar steeds meer van overtuigd. We moeten naar een systeem waarin die pure verdedigers ook hun plaats hebben. Daarover ga ik in de komende dagen een ernstig gesprek hebben met onze trainer.” Plooit de softie die op zijn strepen staat ?

door Raoul De Groote

Plooit Sef Vergoossen, de ‘softie’ die op zijn strepen staat ?

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content