In tegenstelling met vele anderen geloof ik niet dat de Rode Duivels kansloos zijn in die dubbele barragewedstrijd tegen Tsjechië. Want de Tsjechen liggen ons beter dan de Kroaten. Ze zijn minder frivool, hebben toch iets minder individueel talent, maar beschikken wel over een meer solide blok. Het zal erop aankomen te leren uit de fouten die in Kroatië werden gemaakt. Daar heeft België met veel te veel respect voor de tegenstander gespeeld. Het ontzag was zo groot dat ze zelf geen moment in hun spel kwamen. En dat kan nooit de bedoeling zijn.

België beschikt niet over een topploeg. Maar wel over een goed team. En daarmee kan je ver komen. Op voorwaarde dat je tactisch goed speelt en mentaal sterk staat. Wat is er fout gelopen in de wedstrijd tegen Kroatië ? Er werd in het middenveld te veel ruimte weggegeven. Dat ligt een beetje in de aard van de Belgische middenvelders. Neem bijvoorbeeld Baseggio. Iemand met veel aanvallende capaciteiten, maar kort dekken, dat is niet zijn spel. Vanderhaeghe doet dat wel, maar hij kan niet alles dichtlopen. Je ziet dat vaak ook bij Anderlecht : Vanderhaeghe moet voor twee werken. Wilmots deed wat hij kon, maar was niet helemaal fit. Anderzijds begrijp ik wel waarom Waseige zoveel waarde hecht aan de inbreng van Wilmots. Want die identificeert zich echt met de nationale ploeg. Al vraag ik me af of hij in zijn poging om speelklaar te geraken toch geen aanslag op zijn lichaam pleegde.

Het zal er tegen de Tsjechen op aankomen de ruimte te beperken. Maar toch resoluut te gaan voor een doelpunt. Achteraf is het voor België geen voordeel geweest dat ze in Zagreb genoeg hadden aan een gelijkspel. Ze speelden te veel om geen goal tegen te krijgen. En te weinig om er zelf één te maken. Emile Mpenza viel in Kroatië alleen op omdat hij positioneel goed verdedigde. Terwijl een spits op een andere manier in de picture moet komen.

In feite hebben de Rode Duivels veel aanvallende mogelijkheden. Zeker als het systeem met twee vleugelspelers aangehouden wordt. Als je dan nog een spits opstelt, naast Wilmots, beschik je over veel aanvalskracht. Ook dan als Wilmots zich mee zou laten terugzakken naar het middenveld. Alleen : het gaat erom dat je de vleugelspelers op hun juiste waarde gebruikt. En dat betekent in dat geval dat je hoog moet spelen. Als je dat op een heel consequente manier doet verplicht je de tegenstander om lange ballen te gebruiken. En dan zit je goed want achteraan beschik je over voldoende gestalte. Met De Boeck en Van Meir en eventueel ook met Valgaeren. Als je hoog speelt, laat je de vleugelspelers Verheyen en Goor ook toe hoog te verdedigen. Dat kunnen ze. Maar vraag ze niet om mee terug te plooien en daar in duel te gaan. Daartoe zijn ze niet in staat. Spitsen verdedigen uiteindelijk heel anders dan verdedigers.

De cruciale fout in Kroatië is dat de vleugelspelers te veel voor de flankverdedigers liepen. Dan heeft zo’n systeem geen enkele zin. Dat is de conclusie na de wedstrijd tegen Kroatië. En dat moeten we straks tegen de Tsjechen voor ogen houden. Als iedereen binnen die optiek op zijn niveau speelt, dan moeten we dat WK-ticket pakken. We moeten gewoon binnen onze mogelijkheden ons spel spelen. En niet op een dusdanige manier naar de tegenstander opkijken dat we onze waardigheid verloochenen.

door Gunter Jacob, co-commentator Canal +