Geboorteplaats en -datum?

Turnhout, 16 oktober 1956.

Welke sporten beoefen je zelf?

Het actief sporten is de jongste jaren fel verminderd. Ik probeer voldoende te bewegen door op tijd en stond eens te voet te gaan. Vroeger fietste ik ook regelmatig. Maar ik voel me nog fit voor een oude mens. ( lacht) Wat ik ook graag deed, was squashen. Je kunt je fysiek uitleven, maar er komt ook wel wat listigheid bij kijken. Ik huurde elke week een court voor een uurtje, maar moest dat de laatste jaren te veel afzeggen. Voor mij is het belangrijk dat sporten aangenaam blijft. Fietsen in de regen, of in november bij drie graden Celsius door dorpskommen joggen, daar pas ik liever voor.

Welke sporten volg je passief?

Ik ben altijd een groot wielerliefhebber geweest. Ik kijk niet veel televisie, maar als er koers op het scherm is, dan blijf ik graag even hangen. Vooral de prachtige decors kunnen me bekoren. Ik had vorige week een afspraak in een café in Leuven en toevallig werd de Vuelta daar getoond. Meteen had ik weer een vakantiegevoel. Deze zomer ben ik naar het na-Tourcriterium in Roeselare geweest, dat was ook wel leuk om de sfeer eens op te snuiven. Toen ik in La Coruña was voor het werk ben ik uit nieuwsgierigheid ook eens gaan kijken naar een wedstrijd van Deportivo, tegen Mallorca. Maar voor de rest ga je me niet snel op een sportwedstrijd zien. De grote massa, het aanschuiven in de file, parkeerproblemen, daar houd ik niet zo van.

Welke sporters heb je al ontmoet?

Rik Van Looy, een icoon uit mijn kindertijd. En hij bleek mij te kennen, iets wat ik echt fantastisch vond.

Had je vroeger idolen in de sportwereld?

Ik heb het altijd sterk gehad voor Felice Gimondi, de Tourwinnaar van 1965. Gimondi was een schitterende stilist, ik denk niet dat er ooit nog iemand een mooiere rijstijl heeft gehad. Tussen 1965 en 1967, toen hij de Giro won, was hij de mondiale nummer één van het wielrennen. Later stond zijn carrière wel in de schaduw van die van EddyMerckx, maar zijn elegantie en waardigheid bleven dezelfde. Dat typeert me wel: als er een bepaalde hype bestaat, ben ik doorgaans ergens anders mee bezig.

Heb je bepaalde kippenvelmomenten in de sport?

Iets waar ik live naar heb zitten kijken, vol bewondering, was de etappe naar Sestriere in de Tour van 1992. Claudio Chiappucci viel al aan op de eerste klim, reed meer dan 200 kilometer in de aanval én won die etappe.

Bregt Vermeulen

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content