Halfweg de competitie zien de ranglijsten van een aantal van de belangrijkste Europese competities er een tikkeltje vreemd uit. In Frankrijk is Nice koploper, in Turkije is het Basaksehir en in België gaat Zulte Waregem de klassieke grootmachten vooraf. In Duitsland is het pas echt schrikken: RB Leipzig leidt voor Bayern München en nadien volgen Hertha BSC, Eintracht Frankfurt en Hoffenheim.
Geld lijkt niet langer alles te bepalen. Een verrassende ontwikkeling, want de meeste mensen geloven dat de kloof in het voetbal tussen rijk en arm steeds groter wordt en niet meer te dichten valt. Maar het kan verkeren. Sommige waarnemers spreken over het Leicester City-effect. Nadat het clubje uit de Black Country de titel pakte in de Premier League, dé liga van het grote geld, zouden ook teams in andere landen gaan geloven zijn dat zij een gelijkaardig sprookje kunnen beleven.
Het lijkt een wat simplistische redenering. Alsof een onehitwonder als Leicester de instelling van trainers en spelers van kleinere clubs plots totaal veranderde en dit zou volstaan om van een middenmoter een titelkandidaat te maken.
Onzin dus, maar de opmars van de kleinere clubs zou op een andere manier met de ploeg van Claudio Ranieri te maken kunnen hebben. Op het eerste gezicht lijkt het zo niet, maar in Engeland herhaalt de geschiedenis zich momenteel. Koploper is immers Chelsea, en Liverpool was tot voor het weekeinde nummer twee. Grote namen, zult u zeggen, in tegenstelling tot de Foxes. Wat ze met Leicester City echter gemeen hebben, is het feit dat ze dit seizoen geen Europese verplichtingen hebben. Net zoals Leicester City in de vorige campagne dus.
Als we de klassementen vanuit deze invalshoek bekijken, duiken nog meer verrassende namen op in de top van de ranglijsten. Milan, Lazio en Atalanta spelen niet Europees. Net zomin als Stade Rennes en Guingamp in Frankrijk en Real Sociedad in Spanje.
Chelsea is het perfecte voorbeeld om de invloed van Europees voetbal in te schatten. Vorig seizoen telden de Blues 15 punten uit 14 wedstrijden en hadden ze een doelsaldo van min 6. Nu staan ze na evenveel speelrondes op 34 punten met een doelsaldo van plus 21. Is dit alles toe te schrijven aan de trainerswissel Mourinho–Conte?
Wellicht niet. Zo denkt ook Eden Hazard. ‘Vorig jaar hadden we alleen recuperatietrainingen tussen de wedstrijden in en waren we nooit klaar voor de matchen in de competitie’, vertelde de Rode Duivel vorige week op Stamford Bridge. ‘Dat is nu niet meer het geval. We doen veel tactisch werk en bekijken videobeelden. We kunnen nu alles doen om voorbereid te zijn.’
Het had de Engelsen al langer duidelijk moeten zijn dat niet Europees voetballen een enorm voordeel is. Eigenlijk had de Premier League in 2013/14 ook een kampioen moeten krijgen die dat seizoen niet in Europa uitkwam. Als Steven Gerrard niet was uitgegleden in de match tegen Chelsea, was niet Manchester City maar Liverpool met de oppergaai aan de haal gegaan.
En hebben we in eigen land niet hetzelfde gezien? Twee seizoenen geleden maakte Club Brugge indruk in Europa en bereikte het de kwartfinales van de Europa League. Blauw-zwart speelde ook de bekerfinale en kwam daarmee op 63 wedstrijden met inzet uit. Een Europees record. Gevolg: de beste ploeg van het land begon uitgeblust aan de play-offs en moest de landskroon laten aan AA Gent, dat in de slotfase fris en monter voetbalde.
Vorig jaar maakte AA Gent maandenlang indruk in de Champions League, maar kwam het in de competitie te kort tegen Club Brugge, dat veel eerder uit Europa donderde. Dit seizoen komen er maximaal slechts 49 officiële duels op de teller van Club: 8 minder dan vorig seizoen en zelfs 24 minder dan twee campagnes terug. Een wereld van verschil.
Met 40 speeldagen is ons land Europees recordhouder (op de Engelse lagere reeksen na), zodat de combinatie met internationaal bekervoetbal nergens een zwaardere last is. Anderlecht en Racing Genk mogen overwinteren in de Europa League, AA Gent en Standard maken nog een goede kans om door te gaan. Als dat gebeurt, zouden ze weleens de rode loper kunnen uitrollen voor het Europees uitgetelde Club Brugge om zijn landstitel te verlengen.
DOOR FRANÇOIS COLIN
Europees voetbal beslist vaak over de landstitel.
