Roeslan Malinovski

© BELGAIMAGE

KRC Genk

Mijn thuis

Roeslan Malinovski (24): ‘Welk deuntje je ook laat horen, mijn vader tovert het meteen uit zijn accordeon. Hij speelt in het nationaal filharmonisch orkest. En mijn moeder zingt bij dat orkest. Zij brengt vooral folkmuziek. Met die jobs bij het orkest zitten mijn ouders goed. Ze bouwen er een pensioen mee op dat veel deftiger is dan in de private sector. Tegenwoordig zie je in Oekraïne dat vooral veel oudjes het moeilijk hebben, omdat ze moeten rondkomen met een karig pensioen, terwijl medicatie erg duur is.

‘Welke jobs mensen in Oekraïne hebben, verschilt per regio. In het zuiden vind je bijvoorbeeld vissers in Odessa, een prachtige stad aan de Zwarte Zee. Trek je naar het oosten, dan kom je in Donbass, een regio die grenst aan Rusland en die bulkt van de mijnindustrie. Ik zat er middenin toen ik bij Sjachtar Donetsk voetbalde. Het woord Sjachtar betekent trouwens kompel.

‘In Zjytomyr, mijn geboortestad, is er geen specifieke sector waarin veel mensen aan de slag zijn. Zjytomyr ligt ten westen van Kiev. Er wonen maar 300.000 mensen. De stad heeft geen uitgesproken profiel. Wel is ze de geboorteplaats van Sergej Koroljov. Hij werd de hoofdontwerper van de Vostok 1, waarmee Joeri Gagarin als eerste mens de ruimte in vloog. In Zjytomyr staan standbeelden van Koroljov en een ruimtemuseum draagt zijn naam. Nog typerend voor Zjytomyr is dat er veel bossen rondom de stad liggen. Vroeger vond ik het geweldig om daarin beginnen te lopen en te blijven lopen. Ik kon er rechtdoor rennen zolang ik wilde, dat vond ik een fijn idee.’

Onze voetbalheld

‘De beste Oekraïense voetballer ooit is natuurlijk onze bondscoach, Andrej Sjevtsjenko. Hij is de topscorer van onze nationale ploeg en won de Gouden Bal. Tijdens mijn kindertijd was hij het grote voorbeeld van alle jonge voetballertjes in Oekraïne.’

Onze buren

‘Ik liet al op mijn dertiende mijn ouders achter om in Donetsk te gaan voetballen. Toch bewaar ik heel goede herinneringen aan die periode, want de voetbalacademie van Sjachtar is de beste van heel Europa. De trainingen werden er afgewisseld met lessen. Die kregen we in het Russisch. Dat sprak ik nog niet toen ik in Donetsk aankwam, want thuis was Oekraïens de voertaal. Intussen spreek ik vloeiend Oekraïens én Russisch. Ook op andere plaatsen in Oekraïne spreken verscheidene mensen Russisch. (zucht) Het is vreemd: we spreken dezelfde taal en nu vechten we (in 2014 annexeerde Rusland het Oekraïense schiereiland de Krim en nu is er nog onrust in het oosten van Oekraïne, nvdr).

‘Sinds de oorlog is de mentaliteit in Donbass anders. De ene denkt er nu zus, de andere zo. De eendracht is weg. Ook de Krim onderging een metamorfose. Ik speelde daar een jaar vóór de Russen kwamen. Ik voetbalde toen in Sebastopol, waar ik ook mijn vrouw ontmoette. Haar ouders hebben er nog een huis. Ik leerde Sebastopol kennen als een bijzonder mooie stad, gedrenkt in de Griekse stijl. Bijna alle gebouwen zijn er wit. Maar nu is Sebastopol een andere stad. Een pak goede restaurants deden de deuren dicht, veel Russen zijn gekomen en de meeste vrienden van mijn vrouw trokken er weg, richting Odessa of Kiev. Ik kom nu niet vaak meer op de Krim. Als je er met de auto naartoe rijdt, moet je tegenwoordig tot zeven uur aanschuiven eer je voorbij de controles geraakt.

‘Sommige Oekraïners zijn negatief over wat er nu gebeurt, anderen blijven neutraal. Velen reageren boos. Hoe ik me er zelf bij voel, zeg ik beter niet. Het is moeilijk om erover te praten. Ik doe het niet graag. Maar wat nu gebeurt, is slecht voor alles en iedereen: voor de inwoners, voor het land, voor de economie.’

Ons Praag

‘Als ik eens de kans krijg om je de mooie kanten van mijn land te tonen, neem ik je mee naar Lviv. Die stad ligt in het westen. Onze nationale ploeg werkt er haar thuismatchen af. Lviv doet wat denken aan Praag, omdat het een heel oude stad is. Ik zou Lviv graag als decor gebruiken om je te laten kennismaken met de Oekraïense keuken. Een klassieker daarin is: salo, gemarineerd buikvet van het varken. Dat kun je eten met brood en look en borsjtsj, een soep van rode bieten. Héérlijk!’

KRISTOF DE RYCK

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content