Ooit al gehoord van Orlando Cruz? Geen nood, het gaat hier om een 32-jarige Puerto Ricaanse profbokser die tot nu toe sinds 2000 in 23 officiële gevechten maar liefst twintig keer in het winnende kamp vertoefde en op 12 oktober graag de eerste openlijk homoseksuele wereldkampioen hoopt te worden. Dan staat Cruz, nadat hij zich op 4 oktober vorig jaar openlijk outte, in Las Vegas tegen de Mexicaanse oud-wereldkampioen Orlando Salido (30) in de ring. Ze zullen strijden om de wereldtitel bij de vedergewichten. In een interview in de Duitse krant die Welt liet Cruz uitschijnen dat hij graag een nieuw statement wil maken. “Een huwelijk is de volgende belangrijke stap in mijn al veelbewogen leven. Ik dacht er lang genoeg over na of ik die wel moest zetten, maar nu ben ik vooral blij en gelukkig.”
Zijn verklaring is geen toeval, want ze volgde in de nasleep van het WK atletiek in Moskou en komt er enkele maanden voor de Olympische Winterspelen in het Russische Sotsji, van 7 tot en met 23 februari 2014. Er werd ook al snel verwezen naar het WK voetbal van 2018 dat in Rusland plaatsvindt. Het is ondertussen algemeen geweten dat president Vladimir Poetin wetten invoerde tegen homoseksualiteit. Zo blijft het in Rusland verboden om in het bijzijn van minderjarigen over anders geaarde mensen te praten. Er staan zelfs gevangenisstraffen op propaganda voor niet-traditionele seksuele verhoudingen.
Een bepaalde strekking in de sportwereld wil graag een boycot invoeren, omdat de Russische regeringsleiders vanuit Moskou al lieten weten dat alle atleten vrij en veilig zullen zijn, maar ze zich toch aan de wet zullen moeten houden. Concreet betekent dat dat buitenlanders die de regels overtreden een geldboete riskeren tot 114 euro, een administratieve arrestatie tot veertien dagen of zelfs uitzetting uit het land.
Het debat over de discriminerende wetten, en of in zo’n land wel een wereldevenement gehouden kan worden, werd al op scherp gesteld door de Britse komiek Stephen Fry, die in een scherpe open brief aan premier David Cameron en IOC-voorzitter Jacques Rogge betoogde dat Rusland vergelijkbaar is met nazi-Duitsland. Toen werden de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn gehouden.
De Duitse degenschermster Imke Dup-litzer (38), die zich al in 1999 outte, verwoordt haar gevoel als volgt in der Spiegel: “De tijd dat sporters tot de onkritische massa behoorden, is al een tijdje voorbij. Wie de algemene sportwereld wil uitnodigen, mag zich niet langer verwonderen over haar eigen mening.” Ze kreeg steun van de Amerikaan Nick Symmonds (een 800 meterloper), de Zweedse Emma Green (hoogspringster) en diens landgenote Moa Hjelmer (een sprintster). Als protest kleuren die laatste twee hun nagels al in de regenboogkleuren, sinds eind de jaren zeventig het symbool van de homobeweging.
Het IOC en de FIFA kunnen volgens hun grondbepalingen discriminatie niet dulden. Er is het olympisch charter, dat elke vorm van discriminatie op basis van huidskleur, ras, religie of seksuele geaardheid verbiedt. Ook de wereldvoetbalbond keurde bij zijn laatste congres in mei een resolutie goed tegen elke vorm van discriminatie. Meer zelfs, de FIFA verplicht de organisatoren van de competitie een concreet actieplan uit te werken, dat racisme en uitsluiting onder de spelers, fans en stafmedewerkers effectief bestrijdt. Poetin heeft dus nog werk voor de boeg.
DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE
