Back to basics. Om de val te stoppen, koos Felice Mazzu voor een terugkeer naar de oude waarden van KRC Genk. Waasland-Beveren liet zich makkelijk villen.
S andro Salamone. Een schitterende naam om te laten rollen. Zaterdagavond zat hij naast ons op de Freethiel. Sandro is videoanalist bij KRC en sinds de Pro League een contract sloot met hudl en er in real time data- en videoanalyse beschikbaar is, hebben de eersteklassers een mannetje zitten tussen de pers. Ze maken clipjes van fases en sturen, geholpen door een veel beter overzicht, tactisch bij waar nodig. Aan Sandro’s lachje te zien, kon er af en toe een grap af.
We waren amper in minuut 67 en Sandro pakte al zijn boeltje. Rustig verwijderde hij zijn kabeltjes. Laptop in de tas en naar beneden, om daar verder te genieten. De match lag dan al in een definitieve plooi, Samatta had net van dichtbij de 0-3 binnengewerkt. Rechts van hem scandeerden de bezoekende fans. Sama Samagoal. Ally is on fire: vier goals in vier wedstrijden, de toon is gezet.
Het was het einde van een lastige week, met twee nederlagen op rij kwamen er plots vraagtekens achter de landskampioen. Het syndroom van post-titeljaar was eerder al aangekaart, het leek wel een selffulfilling prophecy: als je een bepaalde verwachting hebt en dat vaak genoeg herhaalt, komt die uit. Decompressie werd meer dan de uittocht van talent als hoofdreden voor het falen aangekaart. KRC leek na nederlagen tegen KV Mechelen en Zulte Waregem plots op de dool.
Werk aan de winkel voor staf en bestuur, dat zijn trainer uit de wind zette, maar tegelijk aanspoorde om wat aan dat gevoel te doen. Felice Mazzu greep in. In de supercup (3-1-winst tegen Malinwa) had hij Jakub Piotrowski centraal gezet. Die kreeg een nieuwe kans. Hij werkte zich te pletter, trok gaten, dook in ruimtes en bracht gestalte. Op rechtsachter vonden we Casper De Norre. Joakim Maehle, met zijn rushes een van de pionnen van het succes van vorig seizoen, belandde op de bank. Genk bleek de voorbije wedstrijden in de omschakeling kwetsbaar, vond de coach, die met deze ingreep Maehle met de vinger wees. Bovendien is er nog dat sluimerend verlangen om te vertrekken. Slecht voor het kopje. Maehle kreeg wel als eerste een invalbeurt en een kans om een en ander goed te maken.
Decompressie is niet de enige reden voor een start die 6 op 12 opleverde. Er is het kwaliteitsverlies misschien niet aan absoluut talent, maar wel aan automatismen. Opvallend daarom: op Gaëtan Coucke na waren de spelers die in Beveren aan de aftrap kwam, allemaal al vorig seizoen present. De jonge talenten die op termijn Leandro Trossard en co moeten doen vergeten, keken toe: Ianis Hagi, Benson Manuel en Benjamin Nygren. Théo Bongonda sluit deze week pas aan na blessure. Dat allemaal inpassen in de visie van een nieuwe coach kost tijd. De voorbereiding was niet goed, beseffen ze nu in Genk. Late transfers, ander ritme voor bepaalde jongens, JhonLucumí (Copa América) en Samatta (Afrika Cup) hadden een bezige zomer met weinig vakantie. KRC zal er staan, maar later dit seizoen, als iedereen op een hoger niveau is getild.
In afwachting kiest Mazzu voor de automatismen die er al waren en voor loopvermogen, met eigen touches. Daarbij kon hij rekenen op een scherpe voorhoede tegen, ook waar, een zwakke defensie. Waasland-Beveren slikte al twaalf goals in vier wedstrijden. De uitblinkers waren spitsen: Samagoal, heerlijk bediend door Junya Ito en Joseph Paintsil vanaf de flanken. Daar zagen we veel draafwerk, driehoekjes en gretigheid. Allemaal voor bevestiging vatbaar. Volgende vrijdag tegen Anderlecht (wie pakt het balbezit?) en daarna in Brugge, tegen de goeroe van vorig seizoen. Benieuwd hoe Felice daar zijn pionnen zet. Want toen het even minder ging, hoorde je al direct van: ‘Mmm, het is allemaal toch iets defensiever…’
