Volgende week woensdag speelt AC Milan de finale van de Champions League tegen Liverpool. Afgezien van de kwaliteiten uit alle hoeken van de wereld is er bij de Italiaanse topclub ook sprake van Braziliaanse brille.

N elson de Jesus Silva, Evangelista de Morraes Marcos en Ricardo Izecson Santos Leite. Geliefd zijn ze in San Siro. Prachtig klinkende namen ook, maar beter bekend als respectievelijk Dida (31), Cafu (34) en Kaká (23). De drie Braziliaanse basisspelers van AC Milan vervullen een belangrijke rol in de huidige succesformatie van coach Carlo Ancelotti. Altijd halen ze een ruime voldoende, verzaken is uit den boze. Naast het drietal basiskrachten herbergt de Milan-selectie met Claudio dos Santos Sergio, voetbalnaam Serginho, nog een vierde Braziliaan, maar die linkspoot krijgt nauwelijks speeltijd. Alleen bij afwezigheid van andere gegadigden voor de linkerflank mag Serginho opdraven. Hij overweegt na dit seizoen dan ook terug te keren naar zijn vaderland.

Milan heeft geen Braziliaanse traditie. In de regel geven Europese toppers de ploeg extra impulsen. Leonardo zat geregeld geblesseerd aan de kant en Rivaldo mislukte hopeloos. De voormalige Europees Voetballer van het Jaar kon zijn reputatie in San Siro nooit waarmaken. Frappant genoeg maakte zijn jongere landgenoot Kaká de aanwezigheid van Rivaldo in Milaan overbodig.

De Brazilianen van nu zorgen niet alleen voor temperament, maar mede dankzij hun genialiteit is Milan momenteel een topformatie. Ze hebben een sociaal karakter en passen prima in de Milanese selectie vol wereldburgers en trotse Italianen. De drie bezetten in de filosofie van trainer Carlo Ancelotti voorname posities in de ploeg. Dida is als doelman het betrouwbare sluitstuk van een bijzonder solide defensie, Cafu is met zijn tomeloze rushes langs de rechterflank nog altijd van onschatbare waarde en de tactische en technische kwaliteiten van Kaká maken de jongeling tot de ideale, moderne nummer tien.

De Brazilianen vormen een kliek binnen de Milanselectie, maar scheiden zich niet af van de rest van de groep. Ze komen geregeld bij elkaar over de vloer, brengen hun vrije tijd vaak met elkaar door en belijden gevieren hun geloof. Ze vertonen geen typisch Braziliaanse vedettetrekjes. Altijd op tijd, geen ongepast gedrag na een wissel, steevast vol inzet en bovendien uitermate collegiaal. Serieuze profs die als jonge talentvolle Brazilianen droomden van succes bij een Europese club. Die ambitie is hun drijfveer en het waarmaken van hun ideaalbeeld verschaft ze een gepast gevoel van trots. Dida en Cafu kunnen bogen op een fraaie Europese carrière. Zij namen de jonge Kaká vorig seizoen in zijn eerste jaar buiten zijn vaderland onder hun hoede.

Dida maakte bij Milan een weifelende entree. In het seizoen 1999/2000 kwam de talentvolle Braziliaanse sluitpost van Corinthians naar Milaan, maar echt wennen kon hij niet. Milan leek een typische Braziliaanse grabbelaar te hebben gecontracteerd, maar de club behield het vertrouwen in Dida. Hij keerde terug naar Corinthians, herpakte zich en in 2002 was daar plotseling de betrouwbare kolos die Milan ooit had gescout. Hij verdrong eerste keus Christian Abbiati onder de lat en ontpopte zich in 2003 tot de held in de strafschoppenreeks van de Champions- Leaguefinale tegen Juventus.

Met katachtige reflexen is Dida een prima lijnkeeper en met zijn sterke, grote lichaam durft hij de confrontaties in het zestienmetergebied zonder schroom aan. Hij maakte het WK in Zuid-Korea en Japan als tweede doelman achter Marcos mee. Dida is inmiddels gewaardeerd en gewend in Milaan en is de onbetwiste eerste doelman voor trainer Ancelotti. Hij verlengde zijn contract intussen tot 2007.

Dida was bijzonder gelukkig toen zijn landgenoot Cafu zich in de zomer van 2003 transfervrij bij Milan meldde. Gezien zijn leeftijd – Cafu was toen al 33 – was de transfer opzienbarend, maar de dertiger is nog altijd even fit en onvermoeibaar als vroeger. Na zes seizoenen AS Roma was Cafu toe aan iets anders. Milan, dat niet beschikte over een topper op de rechtsachterpositie, hapte gretig toe.

Zijn bijnaam Pendolino doet Cafu nog altijd eer aan. De aanvallende rechtsback pendelt nog altijd voortdurend van de ene naar de andere achterlijn. Met de aanwezigheid van sterke defensieve krachten zoals Alessandro Nesta, Jaap Stam en Paolo Maldini, mag Cafu zijn verdedigende positie met regelmaat verlaten. Cafu is een goudhaantje. Niet alleen werd hij Italiaans kampioen met AS Roma en AC Milan, hij was ook in drie opeenvolgende WK-finales van de partij. De sleet zit er nog niet op bij de immer kwiek ogende Braziliaan. Ook volgend seizoen is de rechterflank van Milan zijn werkterrein.

Zoals veel jonge Braziliaanse spelers is Cafu ook voor Kaká een begrip. In het geval van de spelmaker is dat verwonderlijk, omdat hij van dezelfde club komt als Cafu. Beiden doorliepen de hoog aangeschreven opleiding van São Paulo. Kaká keek als kleine jongen op tegen de tien jaar oudere trots van de club.

De eer met de grote Cafu samen te spelen, noemde de groeibriljant dan ook groot, maar een andere roemruchte Braziliaan moest de talentvolle nummer tien overtuigen naar Italië te komen. Leonardo, oud-speler van Milan en nu technisch bestuurslid, wist van de serieuze belangstelling van Chelsea voor Kaká en handelde razendsnel. Terwijl in Londen geldschieter Roman Abramovich bekeek hoeveel miljoenen hij beschikbaar had voor de Braziliaan, lichtte Leonardo zijn Italiaanse vrienden in. Slagvaardiger heeft een club zelden gehandeld. Milan wilde de jongeling eigenlijk een jaar later pas overnemen, maar zag zich genoodzaakt Kaká eerder te halen.

Hij was vorig seizoen de beste speler van de club en overtrof met zijn doelgerichte spel alle verwachtingen. Kaká beheerst de kunst medespelers vrij te zetten voor de vijandelijke doelman en beschikt bovendien over een bijzonder krachtige trap vanuit de tweede lijn. Met Andrea Pirlo als architect achter hem en een mannetjesputter zoals Gennaro Gattuso in zijn nabijheid is Kaká in korte tijd uitgegroeid tot de draaischijf van Milan.

door Chris Tempelman

Het temperament en het geniale van de Brazilianen maken van dit AC Milan een topformatie.