Waar heb je Marco leren kennen ?

“Wij woonden in dezelfde buurt in Mol. De zus van zijn beste vriend kende mij en zo zijn we aan elkaar voorgesteld. Hij was toen 17 en ik 14. Ondertussen houdt onze relatie al zeven jaar stand. Er zijn ups en downs geweest, maar als je goed naar elkaar luistert, kom je daar wel door.”

Beschrijf Marco eens ?

” Marco is een heel gevoelig iemand, heel eerlijk en betrouwbaar. Hij heeft enorm veel doorzettingsvermogen, iets dat ik mis. Hij is ook een geboren optimist.”

Jullie wonen samen in Oostende.

“Ik keek geweldig uit naar dit samenwonen. Marco en ik beschouwen deze verhuizing als een nieuw hoofdstuk, we zien wel wat volgt. Het voetballersleven is zo onzeker dat we niet weten waar we volgend seizoen zullen staan. Ik geniet er nu gewoon van dat we aan de kust wonen, er zijn veel mensen die daarvan dromen.”

Werk je ?

“Ja, ik stond in Turnhout in een winkel die gezondheidsproducten verkoopt. Gelukkig gaat diezelfde keten hier in Oostende een filiaal openen, waardoor ik mijn baan kan behouden. Intussen werk ik in een filiaal in Brugge.”

Wat heb je gestudeerd ?

“Grafisch ontwerpen. Ik wilde iets in de reclamebranche doen, maar overal waren de postjes al bezet. Zo ben ik als verkoopster begonnen en dat doe ik nog steeds. Dat grafisch ontwerpen deed ik in het zevende jaar van de humaniora. Daarna schreef ik mij in voor een opleiding als kleuterleidster, maar dat was helemaal niet mijn ding. We moesten verstoppertje spelen en zakdoek leggen en van die spelletjes… Ik vond dat allemaal belachelijk ! Na een paar maanden ben ik met die studies gestopt.”

Ben je nog bezig met iets creatiefs ?

“Nee, ik heb dat grafisch ontwerpen een beetje laten vallen, ook al omdat wij hier geen computer hebben. Het enige creatieve dat ik af en toe nog wel eens doe, is airbrushen : carrosserie bespuiten, portretten en schilderijen maken. Ik leerde het van een vriend van mijn vader. Als vuurdoop mocht ik een tekening op de Harley Davidson van mijn vader spuiten.”

Ben je sportief ?

“Ik was vooral actief in de jeugdbeweging, ik zat bij de scouts. Ik herinner mij nog dat ik als kind niets anders deed dan in het bos spelen. Mijn ouders woonden net aan de rand van een bos. De hele dag door bouwde ik kampen.”

Leg je makkelijk contact ?

“O ja, ik heb veel sociaal contact nodig. Daar had ik een beetje schrik voor met de verhuizing naar Oostende : ik kende hier niemand. Ik kan niet goed tegen alleen zijn, daarom ga ik graag mee naar het voetbal, dat is een uitlaatklep voor mij. Ik weet nog dat mijn vriendin destijds zei : ‘Je moet niets met hem beginnen, want hij shot voor Standard. Je gaat hem nooit zien’ ( lacht).”

Wat doe je graag om je te ontspannen ?

“Naar de bioscoop of op restaurant gaan, of eens een stapje in het uitgaansleven zetten. Toen we nog in Mol woonden, gingen Marco en ik wel eens naar de ‘Versuz’ in Hasselt. Als we gaan eten, is dat meestal Mexicaans of Italiaans. Sinds we samenwonen, leerde ik ook koken, vooral via de kookprogramma’s van Piet Huysentruyt op televisie. De recepten die in Piet’s Pan aan bod komen, zijn makkelijk te bereiden. Ik bel ook geregeld naar mijn moeder om iets te vragen, daar schaam ik mij absoluut niet voor.”

Matthias Stockmans