Viva Portugal of leve België ?

Het zijn twee heel aparte zaken, vind ik. Geef mij maar een combinatie van beide : het buitenleven en het constante vakantiegevoel van Portugal – wat ik nog altijd mis – samen met de gemoedelijkheid en het familiale leven in België. Bij ons werd de keuze om terug te keren, ingegeven door de kinderen. Shari, die beter Portugees dan Nederlands sprak, moest naar het eerste leerjaar, terwijl ik in verwachting was van Jarne.

Jouw kast is gevuld met wat kristallen Schwarovski-beeldjes ?

Een jaar of zeven geleden heb ik mijn hart daar een beetje aan verloren. Stillekesaan hebben we die verzameling uitgebouwd. Ik vind het heel puur, maar ook aantrekkelijk door zijn broosheid. De grootste collectie bestaat uit dieren. Die probeer ik eerst verder aan te vullen, daarna zien we wel.

Is shoppen ook een van jouw favoriete hobby’s ?

Bij wie niet, hé ? Maar ik ben daar niet extreem in. Bij ons is het vaak een familieaangelegenheid, we gaan meestal samen winkelen. Ik heb graag dat we er proper bijlopen. Maar dat betekent niet dat ik me elke week een nieuw ensemble ga kopen of me beperk tot merkkledij.

Klopt het dat Yves vaak eens de keukenschort bovenhaalt om achter het fornuis te staan ?

Op donderdag en vrijdag, wanneer ik ga werken, durft hij dat wel eens doen. Dan staat er wel iets op tafel voor de kinderen. De gewone dingen, hé, niets speciaal. Yves doet het vooral om tijd te winnen. Hij houdt zelf ook van de gezonde boerenkost, zoals bloemkool met worst. Ik kan altijd op hem vertrouwen. Zonder problemen neemt hij mijn taken in het huishouden over. Yves kan perfect een cursus pamper aandoen bij jonge kinderen geven.

Je houdt wel van reizen ?

Inderdaad. Onze mooiste trip maakten we naar de Dominicaanse Republiek : die hagelwitte stranden, het water dat eigenlijk nooit koud is. Je kan het totaal niet vergelijken met een vakantie naar een Europese zonnige bestemming. Als de kinderen ouder zijn, zou ik graag eens met Yves alleen naar Sint-Maarten gaan of een cruise maken rond de Caraïben.

Is Yves eigenlijk een romantisch type ?

Soms. Toen Jarne een paar weken oud was, heeft hij me eens meegenomen naar de film. Hij had de oppas geregeld en verraste me toen wel compleet. Daar krijg ik dan toch wel de tranen van in de ogen.

Je werkt deeltijds op het ministerie van financiën. Hoe ga je om met het clichébeeld van ‘de harde werkers’ ?

Ik doe het al elf jaar heel graag. Natuurlijk besef ik ook wel dat er niet even hard en snel wordt gewerkt als in de privé-sector, maar dat stoort me niet echt. Wij werken ook, maar op ons eigen tempo. Denk nu niet dat we daar liggen slapen. Voordeel als vrouw is dat er heel wat begrip bestaat voor de familiale situatie. Als de kinderen ziek zijn, kan je toch vrij snel verlof krijgen.

Tv kan jou niet echt bekoren ?

Meestal is het al negen uur s’ avonds vooraleer die wordt opengezet. Ik probeer het nieuws mee te pikken, maar verder komen we vaak niet. De soaps zijn ook niet aan mij besteed. Alleen de programma’s van Rob Van Oudenhoven wil ik wel volgen. In de wintermaanden kijken we wel wat meer.

Je leest misschien liever eens een goed boek ?

Soms wel eens een roman van Konsalik. Dat gebeurt wel geregeld in de zomer en op vakantie, als ik eens rustig op terras kan zitten. Jammer genoeg verloopt het altijd met horten en stoten. Het vaste criterium is wel dat het romantisch moet blijven. Detectiveverhalen zijn moeilijker te volgen en vergen meer concentratie, weet je.

door Frédéric Vanheule

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content