Standard begon de nieuwe competitie met een gelijkspel. De onrust blijft.

Westerlo-Standard, 90e minuut. JonathanLegear profiteert van een slecht weggewerkte bal van de thuisverdediging om gelijk te maken. Yannick Ferrera, staande voor de bank, blijft ogenschijnlijk gevoelloos. Idem voor de ploegmaats, die Legear een voor een komen feliciteren, maar geen blijk geven van uitbundige vreugde. In het Luikse kamp verkiezen ze discretie, omdat de prestatie verre van briljant is. Onrustwekkend zelfs.

Een halfuur na het einde van de wedstrijd verlaat Matthieu Dossevi het stadion, met een rothumeur: ‘We hebben veel problemen om een laag blok, dat weigert mee te voetballen, uit elkaar te spelen. Vandaag misten we vertrouwen.’ Een eindje verder gaat de matchredder van journalist naar journalist. Legear was nog maar eens beslissend in zijn rol van luxejoker. ‘Standard moet tegen de kleine ploegen strenger zijn voor zichzelf. Logisch gezien moeten we beter zijn dan vorig jaar, want we hebben de groep nagenoeg samengehouden en er zijn vier nieuwe spelers ons komen versterken.’

Op Victor Valdés na, wiens doortocht in Luik een leuke mediastunt was zonder sportieve waarde, en Giannis Maniatis, evenmin veel aan de bak gekomen, heeft dit Standard deze zomer niemand verloren. Veel nieuwkomers haalden de Rouches tot dusver evenmin. Jean-François Gillet lijkt zijn plaats tussen de palen te hebben gevonden, maar de andere nieuwkomers (Mbenza, Raman, Laifis, Touré en Cissé) zoeken nog hun plaats in de ploeg.

MATURITEIT OF KWALITEIT?

‘Ik ben niet tevreden over de manier waarop we voetbalden, maar wel blij met het punt dat we pakten’, was het commentaar van Yannick Ferrera na het duel. ‘Ik ben niet vergeten dat we hier in februari nog met 2-0 verloren.’

De reden voor de slechte prestatie legde Ferrera direct na de wedstrijd bij een gebrek aan maturiteit. Ferrera: ‘En dat is geen kwestie van leeftijd, maar ook van mensen. Met wat meer ervaring kun je sneller ingrijpen als de machine wat stokt.’

De coach van Standard kiest vaak voor een open discours, zowel in de media als in de kleedkamer. Maar nu lijkt het alsof er achter ‘maturiteit’ een ander woord verborgen blijft: kwaliteit. Ferrera is zich daar al een tijdje van bewust, maar roept het niet te luid. Door het vertrek van Anthony Knockaert, Jelle Van Damme en Sambou Yatabaré in januari heeft de club geld in de kassa, raakte ze bevrijd van zware contracten, maar boette ze ook in aan kracht en kwaliteit.

Duidelijkheid in uitspraken kan soms ook ongelukkig zijn. Toen Ferrera op een gegeven moment zei dat hij slechts ’twee tot drie titularissen’ had, kwam dat zeer slecht aan binnen de groep. Gelukkig heeft de coach van Standard daar te maken met vooral brave jongens. Een beetje té zelfs. Vorige week was er wel een incident tussen een jongere en een oudere speler, maar liever zou Ferrera, een leerling van Diego Simeone, wat meer agressiviteit en karakter zien. Op het middenveld is niemand in staat te rebelleren als het wat minder goed gaat. Toen de trainer in Westerlo aan de rust in de kleedkamer kwam, was de raad duidelijk: ‘Of we vallen aan, of we verdedigen, maar we gaan niet ergens tussenin hangen.’ Veel hielp het niet. Niemand, op Dossevi na, was in staat het ritme van de wedstrijd te bepalen.

CHIPS

De vraag op Sclessin is: heeft Yannick Ferrera voldoende materiaal om mee te doen voor de bovenste plaatsen? Zelf is hij daar niet zo van overtuigd en daarmee staat hij niet alleen. In een interview met de krant L’Avenir liet Alexander Scholz, die zich meer en meer installeert als een van de patrons van de ploeg, ook al zijn ongerustheid weten: ‘De club moet de weg tonen. We hebben nood aan duidelijkheid. Die kunnen we niet bereiken als er voortdurend wijzigingen zijn in de staf, de directie en de spelersgroep. Om beter te worden hebben we nood aan meer stabiliteit. Als de directie komt zeggen dat Standard kampioen moet worden, denk ik: dat gaat moeilijk worden. Vorig seizoen hebben we play-off 1 gemist en nu kampioen?’

Het zijn verklaringen die de euforie van voorzitter Bruno Venanzi na de bekerwinst van vorig seizoen nuanceren. Venanzi zei toen, verwijzend naar de sponsors: ‘Dit jaar gaan we voor chips, volgend jaar voor het bier.’ De voorzitter van Standard riskeert, als de resultaten tegenvallen, deze uitspraak als een boemerang in het gezicht geslingerd te krijgen. Het lijkt immers met deze kern niet redelijk om het over de titel te hebben.

VOORBEREIDING

In afwachting van versterking kreeg Yannick Ferrera dit keer veel tijd om zijn ploeg voor te bereiden. Wel had hij de voorbereiding liever anders gezien, met wedstrijden tegen steviger tegenstanders. Op de vermoeiende verplaatsing naar Boedapest en de ontmoeting tegen Ferencvaros na speelde Standard tegen geen enkele tegenstander van niveau. Nochtans had Ferrera op voorhand wel een duidelijk programma vastgelegd. Alleen moest hij bijsturen, naar het beeld van de stage in Nederland, die pas in laatste instantie definitieve vorm kreeg.

De spelers hebben tijdens de chaotische maand juli ook af en toe hun ongenoegen geuit. Aan de vooravond van de supercup in Brugge zijn er zelfs een paar naar de directie gestapt met klachten over het gebrek aan intensiteit tijdens de voorbereiding. Geviseerd werd daarbij fysiektrainer Eric Roex, aangebracht door Daniël Van Buyten, die ook Philippe Vande Walle bracht. Twee mannen die indertijd door Marc Wilmots uit diens kader van de nationale ploeg werden verwijderd. Geeft dat aan dat de terugkeer naar Sclessin van de gewezen bondscoach eerder een te gek gerucht is?

Yannick Ferrera lijkt in Luik op een schietstoel te zitten, de tegenslag in Westerlo heeft zijn positie nog meer verzwakt. Ook ligt hij nog steeds moeilijk bij dat deel van de directie dat door Daniël van Buyten wordt vertegenwoordigd.

Sinds de 0 op 6 vorig seizoen tegen STVV en Westerlo wordt van Ferrrera iets anders verwacht. De zware nederlaag in Mechelen kostte hem bijna de kop, in de coulissen stond Mircea Rednic toen in de startblokken om zijn job over te nemen.

Zondagmiddag dook diens naam opnieuw op. Ferrera is de geruchten inmiddels gewend. Mensen die dicht bij de club staan, lieten hem al eens weten dat hij zou worden ontslagen, daags na de laatste wedstrijd van vorig seizoen tegen Waasland-Beveren. Er bleek niks van aan.

De schaduw van Big Dan aan de rand van het trainingsveld is sinds het einde van vorig seizoen groter geworden. De aanwezigheid van diens vriend en gewezen makelaar Christophe Henrotay minder. Dat legt nog wat meer druk op een man die al van nature wat angstig is en vaak de slaap niet kan vatten. Dan gebeurt het weleens dat hij de auto neemt en al bij het ochtendgloren op de Académie arriveert. Ferrera werkt hard en leeft haast uitsluitend voor zijn vak. Een bezetenheid die de spelers soms irriteert. ‘Hij is iemand die alles wil controleren’, zei Dossevi onlangs nog. ‘Hij zou best wat meer afstand nemen en wat meer delegeren.’ Dat hij graag zijn ploeg verandert en nieuwe dingen uitprobeert, draagt ook niet bij tot stabiliteit en rust. Langs de andere kant: wie herinnert zich nog een rustige zomer in en rond Sclessin?

DOOR THOMAS BRICMONT – FOTO’S BELGAIMAGE