Zoveel beest woont in haar, en toch de koningin van de tennisbaan. In de kamer van Serena Williams hangen louter posters van zichzelf. Die kamer roept ze uit tot haar uitverkoren stek, immers : ‘Daar hangt mijn spiegel’. Het is dat ze in de drukkerij gierig zijn met witregels. Anders hadden we deze inleiding blanco gelaten, want schrijven zonder adem doet de woorden pijn. Niettemin, voorbij elke bewondering zal Serena Williams straks in de Australian Open verliezen van Kim Clijsters.
Dit staat vast : de Australian Open is niet het favoriete toernooi van Serena en Venus Williams. Het toernooi te vroeg. Nog te veel winter in het Westen. In de winter maken de zussen er een potje van. Wat ze dan allemaal uitvreten, valt zelden in detail te achterhalen (jammer, ofschoon niets de verbeelding méér voedt dan een tekort aan kennis). Tennis staat hoe dan ook niet op hun programma.
Dat breekt Williams & Williams in Melbourne meestal zuur op. Wanneer ze in een niet foutloze fysieke conditie verkeren, lonken de nederlagen. In tennistechnisch opzicht valt er namelijk wel een en ander aan hun spel op te merken. Carl Maes, de gewezen trainer van Kim Clijsters, wou het een paar maanden geleden in een interview niet met zoveel woorden gezegd hebben, maar tussen de regels en met enige zin voor overdrijving luidde zijn stelling : zoals Serena en Venus Williams tennissen, dat slaat eigenlijk nergens op ! Hanteren het racket bijwijlen als een vliegenmepper. De coördinatie van armen en benen ? Soms een aanfluiting van de meeste elementaire regels van de tennistechniek. Die technische mankementen compenseren ze met hun atletische kracht. Carl Maes : “De grote kwaliteit van Serena en Venus Williams bestaat erin dat ze zoveel onmogelijke ballen kunnen gaan halen en met kracht terugkaatsen”. Welnu, die atletische kracht ontberen ze doorgaans op de Australian Open wegens te weinig getraind. Waardoor Melbourne bij herhaling de menswording van het fenomeen Williams meemaakt.
Zal het deze keer anders verlopen ? Goede intenties formuleerden ze genoeg : ditmaal zouden ze beter voorbereid aan de Australian Open beginnen. Maar in de herfst kampten ze met oververmoeidheid en/of blessures – ze beoefenen nu eenmaal een ontzettend krachtenslopend tennis. Ze lieten toernooien links liggen, werden meer dan hen lief is en vaker dan gebruikelijk in het verlies geduwd – remember hoe Kim Clijsters Serena kansloos liet in de finale van de Masters in Los Angeles, nota bene voor Williams’ eigen publiek.
Wellicht hebben Serena en Venus Williams alvast uit het afgelopen seizoen opgestoken : dat ze de power niet het hele jaar door kunnen vasthouden. Dat ze dus hun krachten moeten doseren, de inspanningen spreiden, pieken. Het lijdt twijfel dat iemand die tot die redenering wordt verplicht, er al de pees oplegt vóór het seizoen nog moet aanvangen. Waarschijnlijk bieden ze zich straks down under weer in een kwakkelende conditie aan. Als kwetsbare beesten.
Wat dat vermoeden in het geval van Serena (26 september 1981, nummer één op de WTA-ranglijst) nog verhoogt, is haar uitwaaierende belangstelling van de jongste weken. Mevrouw heeft zich aan de film begeven. Ze méént het. “Acteren, ik heb dat in mijn bloed. Ik doe dat al van sinds ik kind ben. Iedereen zegt dat ik me altijd zo natuurlijk gedraag voor een camera. Ik heb in Los Angeles een privé-leraar aangetrokken, die schaaft mijn acteertalent bij.”
Inmiddels leende ze zich voor haar eerste echte rol. In de televisiefilm My Wife and Kids – voor de Amerikaanse televisiezender ABC – speelt ze een strenge kinderjuffrouw. (Om eerlijk te blijven : bij het bekijken van de foto hiernaast lijkt dat niet bepaald de rol die haar, euh, op het lijf is geschreven.) Serena forfilmstar. Misschien kan tennis haar voortaan gestolen worden.
Mogelijk oefent voorts de echtscheiding van hun ouders een negatieve invloed uit op het mentale front van Serena en Venus (17 juni 1980, tweede op de WTA-ranglijst). Richard en OraceneWilliams leefden al achttien maanden apart, al bleven ze in harmonie de tennisloopbaan van hun jongste twee – van de in totaal vijf – dochters begeleiden. Begin november werd de echtscheiding officieel uitgesproken. Vader Richard onthield zich van commentaar – nochtans geen gewoonte van deze brulaap. Mama Oracene : “Ik ben eerlijk geweest met de kinderen. Ik heb hen gezegd dat een verzoening niet meer tot de mogelijkheden behoorde. Ze hebben onze echtscheiding aanvaard.” Zou het ? Of heeft de definitieve breuk ook iets in het gemoed van Serena en Venus gekraakt ?
De bewering dat de zussen Williams het tennis domineren zoals zelden eerder werd vertoond, behoeft overigens nuance. Wat hen uitzonderlijk maakt, is hun bloedband – de combinatie van twee zussen op de nummers één en twee van de wereldranglijst is inderdaad du jamais vu. Apart genomen verdienen ze het predikaat “historisch” vooralsnog niet. Oké, Serena won de vorige drie Grand-Slamtoernooien (Roland Garros, Wimbledon, US Open). Welnu, liefst zes speelsters deden haar dat voor. Ook Helen Wills (1928, 1929), Maureen Connoly (1953), Margaret Smith (1970 ), Billie Jean King (1972), Martina Navratilova (1983, 1984) en Steffi Graf (1988, 1993, 1995 en 1996) wonnen drie Grand-Slamcompetities in één seizoen. Connoly, Smith en Graf vermochten zelfs beter en pakten de Grand Slam.
Serena Williams heeft dus nog weg af te leggen. Rijmt dat met haar allure van volgevreten vedette ? Ze zegt : “Het wordt niet steeds gemakkelijker, zoals iedereen beweert. Ik word gewoon steeds beter, dat is het.”
Waarom ze straks van Kim Clijsters zal verliezen ? Omdat hoogmoed voor de val komt.
door Ben Herremans
Zoals Serena en Venus Williams tennissen, dat slaat eigenlijk nergens op.
