Over een goeie maand begint België aan zijn eerste WK in twaalf jaar. Links en rechts wordt er gesproken over toernooiwinst, maar laat ons na meer dan een decennium in de woestijn vooral nederig blijven. Er is alvast heel wat te doen over de selectie van enkele spelers. Ongeveer negentig procent van de uiteindelijke selectie ligt vast, geen mens twijfelt aan de aanwezigheid van Vincent Kompany, Thibaut Courtois en andere wereldtoppers. Meer is er te doen over het al dan niet meenemen van Anthony Vanden Borre, Radja Nainggolan, JelleVossen, Timmy Simons of Laurent Ciman.

Die laatste twee waren er steevast bij in de kwalificatiewedstrijden, maar speelden daarin geen minuut. Sportief bekeken is er geen reden om hen te selecteren. Ciman doet het bij Standard degelijk, maar hem meenemen naar het grootste voetbaltoernooi ter wereld zou ridicuul zijn. De CristianoRonaldo’s en LionelMessi’s zullen hem graag zien komen.

Er wordt ook veel gepraat over niet-sportieve zaken, zoals goed in de groep liggen, mentaliteit en ervaring. Zaken die vaak aangehaald worden als het gaat over de selectie van Simons en Vossen. Het klopt dat dit mag meespelen bij het selecteren van spelers die sportief gezien dicht bij elkaar liggen. Het mogen echter geen op zichzelf staande redenen zijn om iemand mee te nemen naar een WK. Nainggolan speelt bij topclub AS Roma en is daar op korte tijd uitgegroeid tot een bepalende speler. Als stand-in voor Axel Witsel en zelfs Marouane Fellaini heeft hij het perfecte profiel. Ook kent hij heel wat spelers bij de nationale ploeg, ligt hij goed in de groep – de manier waarop zijn lucky goal tegen Ivoorkust werd gevierd met heel het team sprak wat dat betreft boekdelen – en speelt hij al jaren in de nog steeds hoger aangeschreven Italiaanse competitie.

Simons heeft ervaring, maar is te traag geworden, speelt ook bij Brugge steevast meer als derde centrale verdediger – op het middenveld wordt hij steeds vaker voorbij gelopen – en is in balbezit – een criterium dat je bij een Rode Duivel van nu niet belangrijk genoeg kunt vinden – nooit een kei geweest. Alle ervaring ten spijt heeft hij geen sportieve waarde op een WK. Ervaring was bijvoorbeeld wél van tel toen Zinédine Zidane meeging naar zijn laatste WK in 2006. Zizou was niet meer de meest fitte speler, maar was wel iemand die alles had meegemaakt én die sportief gezien nog steeds zijn stempel kon drukken. Dat kun je van een Simons, alle respect voor zijn carrière ten spijt, niet zeggen.

Hetzelfde gaat op voor Jelle Vossen. Een vriendelijke en hardwerkende jongen, maar voetballend te beperkt. Waar zou je hem overigens kunnen gebruiken? Om te spelen als eenzame centrumspits of op de flanken heeft hij de kwaliteiten niet en op de nummer-10-positie heeft België talent te over met Kevin De Bruyne, Eden Hazard en sinds kort AdnanJanuzaj.

De lat voor België wordt erg hoog gelegd, gezien de huidige kern meer dan terecht. Bij het selecteren van spelers mag diezelfde lat even hoog liggen. De beste spelers verdienen het om hun land te vertegenwoordigen, hoe sneu dat voor sommige anderen ook is.

Dries Stuyven, Kessel-Lo