Met zijn stinkend rijke Indonesische eigenaars mikte CS Visé op een promotie naar de eerste klasse. Maar in de plaats daarvan kwam er een schuldenberg en een degradatie naar de derde klasse. Een schimmig bedrijfje nam de boel over en strikte een Engels ex-international als trainer. Nu is Visé failliet. Reconstructie van een trieste ondergang.
November 2014. Voormalig Engels international Terry Fenwick, ooit op het veld nog tureluurs gedraaid door Diego Maradona,klopt aan bij Sport/Voetbalmagazine. Hij wil een interview geven over het faillissement van Visé, de Luikse derdeklasser waarvan hij enkele maanden de trainer is geweest. Fenwick wil de handel en wandel aanklagen van de laatste clubeigenaars. Dat zijn, zo zegt hij, individuen op wie de voetbalautoriteiten jacht moeten maken, mannen voor wie hij andere clubs wil waarschuwen. In het gezelschap van vrouw en hond vertelt Fenwick dat hij gefrustreerd is. Een krant heeft een foto van hem gepubliceerd naast een artikel over het bankroet van Visé en zo, vindt hij, de indruk gewekt dat hij een van de schuldigen is. Fenwick gruwelt van het idee dat het faillissement van Visé zou afstralen op hem en zijn carrière. Een carrière die hij graag wil verderzetten in Europa, zo blijkt ook nog. In Trinidad en Tobago, het geboorteland van zijn partner, heeft hij het voorbije decennium naar eigen zeggen als trainer de successen wel op elkaar gestapeld, maar was hij toch een beetje “van de voetbalkaart gevallen”. Ook daarom aanvaardde hij het trainerschap van Visé, zegt hij, om zich vanuit een klein hoekje in het Belgische voetbal weer in de kijker te werken.
Maar het liep anders. Al snel na zijn aankomst ging Visé over de kop. Dat is niet zijn schuld, herhaalt Fenwick meermaals. De schuldigen zijn volgens hem Mike Scanlan, Steve Davies en Tony Dullers, de twee Britten en de Belg die Visé begin mei 2014 overnamen met het bedrijfje SDD. Fenwick haalt documenten boven die zijn uitspraken moeten staven. En hij poseert voor de fotograaf, verrassend goedlachs. Enkele dagen later keert de sfeer. Fenwick laat weten bedreigingen te ontvangen van Davies. Net als Scanlan en Dullers was Davies in tussentijd door dit blad gevraagd om een reactie op de uitspraken van Fenwick. Plots begint de Engelse international moeilijk te doen over de uitwerking van zijn eerder zo gretig gegeven interview.
‘Extreem hoge salarissen’
Meneer Fenwick, SDD verwijst naar de eerste letters van de namen van drie mannen: Mike Scanlan, Steve Davies en Tony Dullers. De eerste is een advocaat, de twee andere zijn officieuze makelaars. Zij namen Visé begin mei 2014 over.
Terry Fenwick: “Juist. Vóór ik hier aankwam, was Visé in handen van de Indonesische familie Bakrie. In een tijdspanne van drie seizoenen spendeerde die familie hier 28 miljoen euro, dat is kolossaal veel geld voor een Belgische tweedeklasser. De familie Bakrie huurde zeventien appartementen voor spelers en mensen van de staf. Terwijl een gewoon appartement met twee slaapkamers in de buurt van Luik 500 à 700 euro kost, betaalde Visé voor zijn appartementen toen 1400 tot 1800 euro. Alle leden van het personeel hadden extreem hoge salarissen. De club stevende af op een degradatie naar de derde klasse, maar niemand zei daar wat over, want iedereen genoot van het Indonesische geld.”
Nog vóór uw komst vertrok de familie Bakrie uit Visé. Ze lieten schulden achter; de spelers waren halfweg vorig jaar al even niet meer betaald.
“Toen ik hier aankwam, wist ik dat niet. Als je iets opzoekt over de familie Bakrie, valt vooral op dat die familie onwaarschijnlijk rijk is. En dat ze belangrijk is in Indonesië. Daar waren er vorig jaar verkiezingen. De Bakries steunden er de winnende partij. Wat ze hadden uitgespookt bij Visé, had hen tijdens de Indonesische verkiezingscampagne in een negatief daglicht kunnen plaatsen. Maar ze schoven hun troep bij Visé op een slimme en discrete manier door naar SDD. Er was een put van 600 à 700.000 euro en de Bakries lieten de boel over aan SDD met de belofte dat ze nog 850.000 euro zouden geven. Zo schoven ze alle verantwoordelijkheid van zich af en was het hun probleem niet meer.”
‘Kleren bij Harrods’
SDD koos u als trainer.
“Davies zei me dat hij de controle zou krijgen over een Belgische club en dat hij mij als trainer wilde. Davies had opgemerkt dat ik in Trinidad en Tobago goed werk leverde op het vlak van opleiding; zes à zeven jongens van de nationale ploeg waren er door mijn handen gegaan. Toen in 2009 Khaleem Hyland verhuisde van mijn toenmalige club, San Juan Jablotech, naar Zulte Waregem, was Davies daarbij betrokken. Davies had dus al onrechtstreeks geld verdiend via mij. Blijkbaar inspireerde hem dat. Het businessplan dat SDD opstelde voor Visé was simpel: spelers uit de Caraïben plukken, hen kort opleiden en dan doorverkopen. De inschatting van de mannen van SDD was dat ze zo tegen januari 2015 al drie miljoen euro zouden verdienen. Alleen ontdekte ik dat businessplan pas toen ik al twee maanden aan de slag was bij Visé.”
Screende u Davies alvorens met hem in zee te gaan?
“Met die transfer van Hyland had hij vertrouwen gewekt. Het is ook niet makkelijk om informatie over Davies te vinden. Bij SDD regelde hij zowat alles, maar hij tekent geen enkel document. Hij blijft netjes onder de radar.”
Zou SDD investeerders aanbrengen bij Visé of zou SDD zelf voor geld zorgen?
“Scanlan riep iedereen bijeen om te zeggen dat er geld op een rekening klaarstond. Achteraf bleek dat een leugen. Scanlan had er eerst alle vertrouwen in dat hij investeerders zou vinden, maar gaandeweg nam de twijfel toe. Uiteindelijk ging ik zelf nog op zoek naar investeerders. Maar wie wil een club met 1,4 à 1,5 miljoen schulden?”
Wat deed SDD met het geld dat nog uit Indonesië kwam?
“Davies gebruikte dat onder andere om kleren te kopen bij Harrods in Londen, zo bleek uit de afrekeningen van de kredietkaarten. De mannen van SDD reisden ook de wereld rond met het geld van de Bakries, en ze vlogen altijd eerste klasse. Het kwam SDD goed uit dat er in het contract met de Indonesiërs niet specifiek bepaald stond dat het geld van de Bakries gebruikt moest worden om de schulden aan te zuiveren. Dus namen de mannen van SDD links eens 3000 euro en rechts een keer 5000 euro. Wat wel in het contract tussen SDD en de Bakries stond, was dat het geld van de Bakries overgeschreven moest worden op een rekening van Visé bij Belfius. Maar de mannen van SDD lieten die rekening schrappen en vervingen ze door een rekening waar alleen zij toegang tot hadden.”
‘Reizen naar Trinidad’
Als Dullers de vraag krijgt hoe hij betrokken raakte bij Visé, antwoordt hij dat hij bevriend is met Hyland en dat Davies de manager is van die speler. “Zo kwam Davies bij mij terecht toen hij en Scanlan een club zochten. Ik kwam dan weer bij Visé uit via Gunther Thiebaut.
“Davies en Scanlan zouden bij Visé alles in handen nemen; ik zou voor het sportieve luik instaan, wat ik ook deed. Maar blijkbaar namen Davies en Scanlan het niet al te nauw met de financiële verplichtingen. Daar had ik weinig mee te maken. Scanlan beloofde voor een budget te zorgen, maar daar kwam nooit iets van in huis. Scanlan en Davies hadden investeerders, mensen van een Nigeriaanse olieraffinaderij. Die zouden een deel van de schuld betalen en de Bakries ook een deel. Uiteindelijk betaalden alleen de Bakries.
“Ik ontken dat SDD aan de haal is met het geld dat de Bakries betaalden. Met de 534.000 euro die de Bakries gaven, zijn schulden uit het verleden betaald. Een deel gebruikten Scanlan en Davies ook voor hun reizen, bijvoorbeeld naar Trinidad. Maar die reizen dienden om transfers in orde te brengen. Zelf nam ik ook geen geld om me te verrijken. Of toch, een keer twee euro, om ergens onderweg een koffie uit een kartonnen bekertje te drinken. (lacht)
“Het is niet terecht dat de beschuldigende vinger nu richting SDD gaat. In Visé heerste er één grote graaicultuur. Plaatselijke mensen hadden van de Indonesiërs te veel vrijheid gekregen en factureerden bijzonder fiks in verhouding tot wat ze presteerden. Omdat al die plaatselijke mensen voelden dat SDD niet akkoord ging met de bestaande vergoedingen, kreeg SDD van de eerste dag tegenkanting.”
‘Op de vloer slapen’
Davies minimaliseert zijn rol bij Visé. “Ik ben nooit bestuurder geweest van die club,” zegt hij, “en ook niet van SDD.” Op de opmerking dat één van de D’s in SDD toch naar zijn naam verwijst, repliceert Davies: “Daddy begint ook met een D.” Ontegensprekelijk is echter dat in het document rond de aandelenoverdracht tussen de Bakries en SDD ook de naam van Davies opduikt, zij het in een lichtjes andere versie: Stephen Davis. “Je zult mijn handtekening nergens terugvinden”, blijft Davies bij zijn punt. “Ik ben naar Visé gebracht als scout. Ik creëerde er geld. Ik verkocht bijvoorbeeld Jonathan Benteke aan Zulte Waregem. Ik bracht ook één speler aan bij Visé, maar uiteindelijk stapte ik op omdat ze daar spelers contracten lieten tekenen in de wetenschap dat er geen geld was. Toen dacht ik: dit is crimineel, hier wil ik geen deel van uitmaken.
“Aanvankelijk had Scanlan investeerders, maar die haakten af toen er problemen kwamen met de betalingen van de Bakries. Fenwick wilde echter absoluut blijven doorgaan, hij had naar eigen zeggen wel investeerders. In mijn ogen is het daarom de schuld van Fenwick dat Visé failliet is. Fenwick wilde graag spelers binnenhalen of behouden bij de club, zelfs als die jongens daardoor ergens op de vloer moesten slapen. Hij wilde vlug goede resultaten boeken om dan een job te krijgen bij een andere club. En als hij nu uithaalt naar SDD, dan is dat omdat hij bovenop zijn astronomische loon van 80.000 euro per jaar geen tankkaart kreeg. Tachtig procent van het geld van de Bakries is naar schulden gegaan, de rest naar reiskosten.”
‘Sowieso ten onder’
Scanlan vertelt dan weer dat SDD al in 2013 benaderd werd door Visé, om overnemers te zoeken voor de club. “Maar SDD kon geen enkele koper vinden”, aldus Scanlan. “Dat lag aan de schulden en aan de vaststelling dat de plaatselijke mensen overbetaald werden. Toen is ons gevraagd of wij als SDD een consortium konden opzetten om de club te kopen. We waren daar eigenlijk niet in geïnteresseerd. Maar er is ons dan aangeboden om de club te kopen voor één euro, terwijl de Bakries op een termijn van vier maanden nog 800.000 euro zouden geven om de historische schulden weg te werken. Wij hadden nooit de intentie om lang te blijven; wij dachten gewoon dat we de club in die vier maanden wel zouden kunnen runnen. Wij dachten dat we de club met die 800.000 euro van de Bakries, met de inkomsten van enkele uitgaande transfers en met een nieuwe trainer en nieuwe spelers vlug een stuk aantrekkelijker konden maken voor investeerders. Zeker als we dan ook nog eens de kuis zouden houden in het grote en dure personeelsbestand van Visé. Maar er kwam veel weerstand tegen onze hervormingen.
“Ik herinner me niet dat er ooit gezegd is dat SDD een budget had klaarstaan om dit seizoen te runnen. Wel was ons scenario grotendeels gebaseerd op de veronderstelling dat de Bakries hun betalingen zouden uitvoeren zoals afgesproken. Maar er kwamen al heel snel problemen met die afbetalingen. Ik vertrok en vanaf toen nam Fenwick het voortouw in de zoektocht naar investeerders.
“Ik verwijt mezelf het bankroet van Visé niet. De club was eigenlijk in 2013 al failliet en ging sowieso ten onder.”
‘Analyse bezig’
Advocaat Laurent Stas de Richelle is curator bij Visé. Over de 800.000 euro die de Bakries aan SDD moesten overmaken zegt hij: “Volgens mijn informatie zijn de Bakries die verplichtingen nagekomen op één schijf van 166.000 euro na.” Wat SDD met het Indonesische geld deed, zegt Stas de Richelle nog niet te kunnen vertellen. “Die analyse is nog bezig. Er zijn zeker betalingen uitgevoerd na de komst van Scanlan. Ik vermoed dat die gebeurden met geld van de Bakries. Die betalingen gingen een beetje alle richtingen uit; er werden zowel schulden mee betaald als salarissen van dit seizoen.” Op de vraag of de mannen van SDD volgens hem geld verduisterd hebben, antwoordt Stas de Richelle: “In de afrekeningen is te zien dat ze de bankkaarten van de club gebruikt hebben, maar was dat voor de club of voor zichzelf? Daar heb ik nog geen antwoord op.”
DOOR KRISTOF DE RYCK
Fenwick zegt andere clubs te willen waarschuwen voor Mike Scanlan, Steve Davies en Tony Dullers.
“De mannen van SDD namen links eens 3000 euro en rechts eens 5000 euro.” – Terry Fenwick
Fenwick is eerst gretig om een interview te geven, maar achteraf keert de sfeer en zegt hij bedreigingen te ontvangen.
