Silas Gnaka

© BELGAIMAGE

Onze zwepen

Silas Gnaka (20): ‘In onze basisschool gingen leraars weleens met een zweep tekeer op het achterste van een leerling. Dat gebeurde als je een fout maakte of als je je niet gedroeg. Ik was in de klas meestal braaf; ik praatte niet veel. Die timide aard is een familietrek; mijn vier broers en vijf zussen hebben het ook. On a plutôt le sang froid. Toch incasseerde ook ik op school af en toe een zweepslag. Maar je moet je daar niks te gemeens bij voorstellen; het was gewoon een vorm van corrigeren. Ik weet dat het er hier anders aan toegaat en ik weet niet of men het in Ivoorkust nu nog doet, maar ik vond dat systeem wel goed. Het werkt als je er met een fikse straf voor zorgt dat een kind zichzelf eens in vraag stelt.’

Silas Gnaka
© Getty Images/iStockphoto

Mijn zielenheil

‘Ik groeide op in San Pédro, een havenstadje in het zuiden, waar veel van onze Ivoriaanse koffie en cacao het land per schip verlaat. Mijn moeder was commerçante; ze stond op de markt met bananen en aubergines. Soms moest ik haar helpen, maar nooit bij de verkoop, enkel bij het stockeren van haar producten in het magazijn. Op een Ivoriaanse markt zie je mannen wel andere dingen verkopen, vlees bijvoorbeeld, maar geen fruit; dat is iets voor vrouwen.

‘Mijn vader werkt als priester in de Evangelische Kerk. Eerst deed hij dat in San Pédro. Dan gingen we op zondag met de hele familie naar de mis en stond hij vooraan. Nadien werd hij geaffecteerd naar telkens weer een andere plaats in Ivoorkust. Ik was het als kind gewend dat hij er thuis niet was. Af en toe ging ik hem eens bezoeken, zoals in Man, een prachtige stad met bergen en watervallen. Nu werkt en woont mijn vader in Abidjan, terwijl mijn moeder nog altijd in San Pédro zit. Hij werkt daar in dezelfde kerk als de man van mijn oudste zus, ook een pastoor.

‘Ik vind het génial dat mijn vader priester is. Er gebeuren veel dingen in Afrika; dan is het goed wanneer je pa un homme de Dieu is. Thuis werd er veel gebeden en die gewoonte draag ik met me mee. Ik bid vóór een maaltijd, vóór een match, vóór alles wat ik doe. Misschien word ik later, na mijn voetbalcarrière, ook nog priester. Soms ben ik in mijn hoofd bezig met het zielenheil. Het is niet zo dat je per definitie een beter leven na de dood hebt wanneer je priester bent geweest, maar wel als je als ware christen hebt geleefd.’

Onze held

‘Dé held in Ivoorkust is Didier Drogba. Omdat hij een goalgetter is, een leider ook. Bij de nationale ploeg was hij de dirigent én de man die zijn maten weer opraapte als dat nodig was. Het is goed voor ons, de jeugd, om zo’n figuur te hebben. Dat geeft vertrouwen. Soms zie je jezelf weerspiegeld in hem. Je begint je voor te stellen dat jij misschien de volgende Drogba kunt worden. Ça pousse.

‘Ik zag Drogba ooit eens live aan het werk tijdens een duel tussen Senegal en Ivoorkust. Vanaf mijn dertiende woonde ik in Senegal. Eerst werd ik gerekruteerd door de Qatarese Aspire Academy. Die scoutte in verschillende Ivoriaanse steden: Korhogo, Odienné, Man, San Pédro. De vijftig besten mochten een test afleggen in Abidjan. Daar was ik bij. Nadien mocht ik even naar Qatar, maar het grootste deel van mijn tijd spendeerde ik dus in Senegal, voor een vijfjarige opleiding in Saly, op zo’n vijftig kilometer van Dakar. Daar verbleven we in de academie van Diambars. Eén keer per jaar mochten we naar Qatar.

‘Over Senegal kan ik je niet zoveel vertellen. We kwamen niet vaak buiten de academie en gingen al zeker nooit ver weg. Eén ding weet ik wel; het was in Saly vaak rond de 35 graden, een pak warmer dan in San Pédro.’

Onze dj

‘San Pédro is echt klein in vergelijking met Abidjan, de economische hoofdstad van Ivoorkust en de plaats waar de luchthaven ligt. Met een klein vliegtuig kun je ook in San Pédro landen, maar er komen geen internationale vluchten aan. (lacht) Een paar discotheken heb je er wel, maar ik ben niet iemand die veel uitgaat. Ik hou nochtans van de muziek die ze er spelen, de zouglou bijvoorbeeld. En couper décaler, mijn favoriete Ivoriaanse muziek. Het vaakst luister ik naar dj Kedjevara. Tik zijn naam maar eens in op YouTube. Hij is echt top.’?

Roots

Ivoorkust

– Waar mannen geen fruit verkopen op de markt

– Waar Didier Droga dé held is

– Waar muziekgenres als zouglou en couper décaler hot zijn

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content