Met kunst- en vliegwerk heeft een aantal eersteklassers zich vorige week net voor het sluiten van de transfermarkt versterkt. De tijd dat de clubs voor het begin van de competitie klaar waren met hun huiswerk is lang voorbij : sinds het begin van het kampioenschap werden er bijna vijftig spelers getransfereerd. De sportieve stabiliteit moet daarbij steeds meer wijken voor de opportuniteit van het moment. Zo duwde Westerlo topschutter Tosin Dosunmu in de handen van Austria Wien en bleek bij deze transactie dat ze zich ook in het buitenland niet altijd voeden aan de bron van het professionalisme : de bij Austria spelende Didier Dheedene diende bij bondscoach Aimé Anthuenis te informeren naar de kwaliteiten van de Nigeriaan. Of Dosunmu, die op dat moment echt wel zweefde op een wolk van meeval, iets aan Austria zal toevoegen of daar op de bank belandt, zal Westerlo een zorg zijn. De Kempense club kan financieel weer wat adem halen en of Westerlo nu zevende dan wel twaalfde eindigt, dat maakt in ’t Kuipje weinig verschil.

Vier speeldagen in eerste klasse hebben voorlopig nog niet tot het eerste trainersontslag geleid. Wel borrelt hier en daar de kritiek langzaam maar zeker op. Marc Wilmots staat daarbij in Sint-Truiden op de eerste rij. Dat is geen verrassing. Wie de moeite deed om bij Schalke 04 naar het wedervaren van Wilmots als trainer te informeren, wist waaraan hij begon. Iets wat dit blad overigens begin mei al signaleerde, toen Sint-Truiden Wilmots als de Grote Ver- losser presenteerde. De ex-international was zo gebeten dat hij weigert om nog met Sport/Voetbal Magazine te praten. Intussen is zijn ploeg het spoor bijster en valt de verdediging van Wilmots zwak uit : hij zegt dat de financiële mogelijkheden van Sint-Truiden beperkt zijn. Toen de ex-international als de nieuwe sportieve baas van Sint-Truiden werd aangesteld, riep hij nochtans luidop dat hij van de voorzitter een envelop met geld had gekregen om de transfermarkt op te gaan. Zo wekte hij een bepaald verwachtingspatroon. Elf nieuwe spelers trok Sint-Truiden aan, Wilmots had zijn hand in vrijwel alle transfers, maar na de match tegen Beveren constateerde de trainer dat er in zijn ploeg onvoldoende karakter zat. Dan is de conclusie dat je je werk niet goed hebt gedaan. Wilmots heeft zijn taak gewoon on-derschat : het trainerschap is een complex vak dat voltijds engagement vraagt.

Maar eigenlijk kan je Marc Wilmots in deze hele situatie weinig verwijten. De schuld gaat naar de mensen die hem hebben aangesteld, hem alle volmachten gaven en er geen problemen in zagen dat hij er nog andere jobs op nahield. Zij hebben zich gewoon vergist en lieten bovendien toe dat de ziel van de club werd verminkt. Roland Duchâtelet, die de nieuwe koers uittekende, moet maar eens zelf voor de spiegel gaan staan. Niets blijft er nog over van de typisch Truiense sfeer van vroeger, van de ongedwongenheid en onbevangenheid. Ook bij Sint-Truiden moeten de interviews tegenwoordig aangevraagd worden. Bij de (Franstalige) persattaché van Wilmots in de senaat, een man die betaald wordt met overheidsgeld. Het is ver- bijsterend dat dit allemaal zomaar kan.

Intussen begaf Wilmots zich nog maar eens op glad ijs door Michael Goossens naar Sint-Truiden te halen. Die mag dan voor de premies komen spelen, het gegeven dat hij in Graz niet meer in de eerste ploeg stond, belooft niet veel goeds. Het valt af te wachten of deze volgevreten aanvaller zich nog eens kan opladen voor de Belgische competitie.

Met een mager 1-1-gelijkspel tegen Litouwen sloegen de Rode Duivels afgelopen zaterdag de weg naar het WK in Duitsland in. Er werd traag en inspiratieloos gevoetbald. Ontgoocheld stelde Aimé Anthuenis achteraf dat hij zijn ploeg niets kon verwijten. Wisselmogelijkheden heeft de bondscoach nauwelijks. Niet op korte en niet op lange termijn. In de dagen voor de wedstrijd tegen Litouwen bleef Anthuenis daarom waarschuwende taal spreken over de toevloed van buitenlanders. Hij vreest dat hij binnen een aantal jaren in een opgedroogde vijver zal moeten vissen. Gelukkig wordt er nu een commissie opgericht die daarover moet waken. Omdat er ook al eens gelachen mag worden, neemt Michel Preud’homme het voorzitterschap waar. Op hetzelfde moment trok Standard nog vier buitenlanders aan en bracht zijn contingent vreemdelingen zo op achttien.

door Jacques Sys

Wilmots heeft zijn huiswerk niet goed gemaakt.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content