Sirtaki dansen

© BELGAIMAGE

Op 25 maart 2017 stond de partij Griekenland-België op het programma. Vooraf was er veel te doen over het niet selecteren van Vincent Kompany. Een groot gemis volgens een aantal zogenaamde voetbalkenners, maar laat ons toch maar nuchter blijven. Het charisma van Vince brokkelt stukje na stukje af. De grote goeroe van de Duivels is hij allang niet meer. Andere spelers zoals Thibaut Courtois staan op als leider op en naast het veld.

De Brabançonne weergalmde door het stadion. Gelukkig zongen de supporters mee, uit de spelers kwam nauwelijks klank. Misschien toch eens in de leer gaan bij de Red Lions onder leiding van John-John Dohmen?

De match begon aan een laag tempo. Ergens hoopte ik dat de Rode Duivels op het elan van de sirtaki zouden voetballen en dat het tempo gaandeweg zou versnellen. Op die versnelling zitten we nu nog te wachten… Starten met Mousa Dembélé of Thorgan Hazard was leuk geweest, maar ook Sven Kums had hier zijn meerwaarde kunnen bewijzen – als hij tenminste geselecteerd was geweest.

Marouane Fellaini had na vijf minuten al tegen een rode kaart moeten aanlopen na een fout met de voet vooruit. Gelukkig bleven de kaarten op zak. Voor één keer hield hij zijn ellebogen thuis.

Wat was er toch aan de hand met de Duivels? Toby Alderweireld, normaal de standvastigheid zelve, verstuurde de ene slechte pas na de andere. Ook zijn befaamde lange ballen over zestig meter gingen naar niemandsland. Waren hij en Laurent Ciman aan het dromen van ouzo onder de Griekse zon toen de tegengoal viel?

Met de inbreng van Dembélé kwam er wat schwung in het spel. De middenvelder deed alle moeite van de wereld om het spel te versnellen, maar alles stond voorin stil op een hoopje. De lange bal werd gehanteerd. Met Fellaini was de generaal van de luchtmacht wel al naar de kant gehaald. Had Roberto Martínez dan niet beter Axel Witsel vervangen, of was hij bang dat Marouane nog tegen een tweede geel zou aanlopen?

Wat moet er gezegd worden van Dries Mertens? Sprankelend, schitterend en vooral vlot scorend in Italië, maar tegen de Grieken veeleer weinig geïnspireerd en slordig. Daarenboven ging in de zestigste minuut ook nog eens het licht uit. Hij nam de uitdrukking ‘bij de neus nemen’ nogal letterlijk. Rood was hier dan ook op z’n plaats geweest. Zijn voorbeeldfunctie was hij even uit het oog verloren. Hopelijk volgen de jonge spelers in het weekend zijn voorbeeld niet.

Ten laatste wil ik mijn licht laten schijnen over Romelu Lukaku, man van de match. Het grootste deel van de wedstrijd stond hij op een onbewoond eiland en kreeg hij de ene slechte voorzet na de andere toegestuurd. Terecht maakte hij zich boos op de anderen. Romelu wil maar één ding, scoren! In de tweede helft raakte hij slechts negen keer de bal en toch maakte hij een wereldgoal. Wat een torinstinct! Groot applaus voor Lukaku was op z’n plaats, maar toch alweer een fluitconcert. Liefste publiek, sluit Romelu nu toch eens in de armen en verwarm hem met het luidste applaus! Zonder hem waren we namelijk de Griekse boot ingegaan en stonden we nu op de tweede plaats in de groep.

Al uw reacties en sportgerelateerde zoekertjes zijn welkom bij Sport/Voetbalmagazine, Raketstraat 50 bus 5, 1130 Brussel of via e-mail : sportmagazine@roularta.be. De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten of te weigeren. De schrijver moet zijn naam en woonplaats vermelden.

WENCKE HUBLOU, WINKSELE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content