Voor KRC Genk zit het seizoen erop. Voor Ilombe Mboyo was dat al langer het geval: hij kwam in 2015 geen minuut in actie. In twee seizoenen stond de inmiddels 28-jarige aanvaller niet eens de helft van de wedstrijden aan de aftrap. Zijn peperdure contract is halfweg. Wat nu?
Ilombe Mboyo kwam met een voorgeschiedenis naar Genk. Uit de medische screening bij zijn nieuwe club bleek dat zijn belastbaarheid beperkt was. Met name qua kracht in de benen scoorde hij opvallend laag. In Genk schreven ze dat toe aan de ‘andere manier’ waarop er bij zijn vorige club AA Gent was gewerkt. Een manier die ze in de Cristal Arena onwillekeurig deed terugdenken aan hoe Souleymane Oulare in de gloriedagen onder Aimé Anthuenis zelden voluit ging op training en haast voortdurend een gunstregime genoot, waardoor hij van de ene blessure in de andere sukkelde en nadien niets meer van zijn carrière maakte. De conclusie van het screeningprotocol over Mboyo was: er is werk aan, maar het is doenbaar. De transfer kreeg groen licht en van de medische en sportieve staf werd verwacht dat zij er een volwaardige Genkspeler van zouden maken. Met andere woorden: zijn aanwerving was een berekend risico. Mboyo was een speler op wie enkele hypotheken rustten, maar waarvan men in Genk dacht ze te kunnen wegwerken.
Het draaide uiteindelijk anders uit. Een vroeg doelpunt had Mboyo misschien in een mentale gesteldheid kunnen brengen die de Genkse staf beter zou hebben toegelaten om hem op niveau te brengen. Maar hij scoorde niet. Zijn entree verliep moeizaam en na een vroege blessure sloeg de twijfel toe. Algauw ontstond er een attitudeprobleem bij de aanvaller, wat leidde tot ongelukkige uitspraken van beide kanten en een negatieve spiraal die niet meer te stoppen was. Een anekdote uit die periode: na een wedstrijd stapten drie spelers in clubkostuum een pizzeria binnen en bestelden vier pizza’s. De vierde was voor Mboyo. Die was in de wagen blijven zitten: hij durfde er niet uit te komen. Toen al werd gevreesd dat hij de arbeid die bij zijn herstelwerk hoorde en die nodig was om hem op een hoger niveau te brengen, niet zou kunnen blijven opbrengen. Die vrees werd nadien bewaarheid.
‘Grondig getest’
Pas in februari 2014 gaf Gunter Jacob voor het eerst openlijk toe, in een interview met Het Laatste Nieuws, dat Mboyo’stransfer van bij het begin een risico had ingehouden. “Uit de medische tests bleek dat indien het ritme van trainingen en wedstrijden omhoog zou gaan, het risico bestond dat hij geblesseerd kon geraken. Dat berekend risico pak je er dan bij”, zei de toenmalige sportief directeur. In hetzelfde interview zei Dirk Degraen, de vandaag ook al opgestapte algemeen directeur: “Voor alle duidelijkheid: onze medische tests duren twee dagen en zijn bijzonder grondig. Er zijn heel weinig spelers die medisch honderd procent uit zo’n controle komen.”
Uitspraken waren het die grote vraagtekens plaatsten achter de hoge transfersom – tussen 4 en 4,5 miljoen euro – die Genk aan AA Gent betaald had. Maar er was meer dan alleen Mboyo’s lichamelijke grenzen. Had Genk ook wel in het hoofd van de speler gekeken? In een eerder interview zei Degraen: “Voordat wij een speler laten tekenen, moet hij passeren bij onze mental coach Stijn Quanten. We hebben dus een psychologisch profiel.” Mboyo liet zich kennen als iemand die er makkelijk de kantjes afloopt en die zich weinig aantrekt van groepsprocessen in een kleedkamer. Toen hij na het ontslag van Emilio Ferrera even deel uitmaakte van de sportieve staf van de A-kern, pakte Dimitri de Condé hem daar als eerste stevig op aan. Lang voordien al was intern de vraag gerezen hoe de miljoenentransfer door de psychologische screening was geraakt.
Interesse Charlton
In twee Limburgse seizoenen kwam Mboyo in niet eens de helft van de wedstrijden aan de aftrap. Zijn beste periode speelde zich af tijdens play-off 1 vorig seizoen: in alle tien de duels kwam hij in actie. Vijf keer op rij zelfs als basisspeler, iets wat hem geen enkele andere keer overkwam in Genk. Zijn doelpuntenproductie was het best voor de winterbreak dit seizoen. Acht keer scoorde hij, een gemiddelde dat – mocht hij het hebben aangehouden – hem nu boven in de topschutterslijst zou hebben gebracht. Ondanks vier en een halve maand zonder één speelminuut is hij altijd de trefzekerste Genkenaar gebleven. Een vaststelling die ook Alex McLeish vaak maakte wanneer zijn elftal weer eens onmondig was gebleken. Toen de club Mboyo naar de B-kern terugzette wegens stappen met enkele Anderlechtspelers de avond van de nederlaag tegen datzelfde Anderlecht, aarzelde McLeish niet hem meteen weer in de groep op te nemen zodra hij hersteld leek te zijn van zijn mysterieuze enkelblessure, opgelopen tijdens het sneeuwruimen vlak voor Nieuwjaar – tenminste, zo wil het de overlevering.
Op 13 april 2015 kwam Mboyo met de Genkse beloften voor het eerst weer in actie. Dat was geleden van 21 december 2014. Een uur lang ging het goed. Meteen was al sprake van een terugkeer in de A-kern, maar McLeish verkoos geen risico’s te nemen. Volgens hem miste de spits ‘nog wat kracht en conditie’. Dat moest hij dan maar opdoen een week later tegen de beloften van Standard. Na een halfuur viel hij uit. Diagnose: ‘irritatie van het scheenbeen’, een gevolg van ‘de opdrijving van de intensiteit van zijn trainingsprogramma’. Het was Mboyo’s voorlopig laatste teken van leven. Sport/Voetbalmagazine verzocht KRC Genk om een toelichting bij zijn huidige situatie, maar na intern overleg besloot de club de kiezen op elkaar te houden. Iedereen in de Cristal Arena werd expliciet verboden nog iets over Mboyo te zeggen.
Afgaand op het normen-en-waardenverhaal van Dimitri de Condé bij zijn aanstelling als technisch directeur, lijkt er nog weinig toekomst voor Mboyo te zijn weggelegd in Genk. Hij werd 28 onlangs, kost zijn club rond het miljoen euro per jaar en heeft nog twee jaar contract. Hij tilde Genk de voorbije twee jaar niet naar grootse prestaties, en al helemaal niet naar prijzen. De kans dat hem dat nog zal lukken lijkt veeleer klein. Enerzijds door zijn blessuregevoeligheid en het feit dat hij nu al twee jaar weinig traint en speelt, anderzijds gezien zijn leeftijd. De kans lijkt dan ook reëel dat Genk zijn verlies neemt en probeert Mboyo te slijten voor wat de markt nog voor hem veil heeft. Momenteel lopen er gesprekken met het Charlton van Roland Duchâtelet.
DOOR JAN HAUSPIE
