Vier media-watchers geven beurtelings hun mening over de voetbalactualiteit : Peter Vandenbempt (VRT-radio), Gui Polspoel (Canal+), Dirk Deferme (VTM) en Frank Raes (VRT-tv). Deze week heeft Peter Vandenbempt het over de start van Anderlecht en Club Brugge in de Champions League.
Vorige week ging de Champions League van start. Club Brugge speelde thuis 1-1 gelijk tegen Celta de Vigo, Anderlecht verloor in Lyon met 1-0. Dat is minder dan verwacht. Of niet ?
Peter Vandenbempt : “Dat is vooral minder dan zijzelf verwacht hadden. Ik was verbaasd en tegelijk aangenaam verrast door het on-Belgische optimisme na de loting. Ik weet ook niet hoe waarnemers er plots bijkomen dat de kloof met de Europese top verkleind was. De voorbije jaren heb ik daar alleszins geen symptomen van gezien. Vergeet niet dat Lyon, Celta de Vigo, Ajax en Celtic geen Europese top, maar wel subtop zijn, hé. Maar dan zie je dat zelfs een subtopper als Lyon met Edmilson en Juninho twee wereldkampioenen in de ploeg heeft. Met de keeper, Dhorassoo en Elber zijn dat vijf spelers die je niet in de Belgische competitie vindt. Dat niveauverschil blijft dus. Als je daar iets tegen wil doen, moet je je als Belgische club overtreffen. Zoals Anderlecht in het wonderjaar 2000/01 een paar begenadigde maanden kende en zoals Club Brugge één helft van de vier tegen Dortmund.
“Ik denk dat het voor de twee clubs een ontnuchtering is geweest. Er komt van alles bij kijken, hé. Ik heb ritmeversnellingen gezien, spelers met een weergaloze techniek. Je moet niet alleen goed kunnen voetballen, tactisch sterk zijn en fysiek 200 procent in orde zijn. Het gaat ook om leepheid, waar Club Brugge het slachtoffer van is geworden. Beheersing. Lyon is ook niet te beroerd om negentig minuten drie man rond Aruna te zetten. Een weergaloze voetballer als Dhorassoo loopt negentig minuten lang en perst er helemaal op het eind nog een spurt uit om ergens te gaan afstoppen, tot tegen de eigen doellijn als het nodig is. Blijkbaar worden er alleen in België discussies gevoerd over niet te veel meeverdedigen om frisheid te bewaren om af te werken of iets anders.”
De tweede ronde halen wordt zeer moeilijk ?
“Verregaande conclusies kunnen er maar getrokken worden als je de drie tegenstanders ontmoet hebt, denk ik. Maar natuurlijk, er zijn de cijfers en die zeggen toch iéts. Anderlecht bijvoorbeeld kon in zijn laatste 19 wedstrijden voor de Champions League maar één keer winnen buitenshuis. Van zijn laatste twaalf wedstrijden won het er slechts één. Namelijk tegen Real Madrid, dat al geplaatst was en een halve ploeg stuurde. Hetzelfde voor het Belgisch voetbal. Van de twintig wedstrijden die Anderlecht, Genk en Brugge de laatste twee seizoenen speelden, werd er maar één gewonnen : Club tegen Galatasaray. Enige bescheidenheid is dus op zijn plaats. Het is zoals Hugo Broos zei : we gaan voor de derde plaats en hopen op de tweede. Dat lijkt mij een gezonde ambitie. Ik hoorde sommigen al verkondigen dat Club Brugge zeker de tweede ronde ging halen. Dan ben je natuurlijk wel verkeerd bezig.”
Wat moeten we in het vooruitzicht van de topper op Anderlecht van Club Brugge vinden ? Schakelt Dortmund uit, maar kan thuis niet winnen van La Louvière en AA Gent, en verliest nu ook in Sint-Truiden.
“Het lijkt mij allemaal wat minder dan vorig seizoen. Ze zijn minder zelfverzekerd, zijn die onoverwinnelijkheid een beetje kwijtgeraakt. En wat opgelost zou moeten zijn, lijkt het niet te zijn. Ze pakken nog altijd te gemakkelijk een goal en hebben veel te veel kansen nodig om er zelf één te maken. Geef de kansen van Mendoza aan Jestrovic en ik denk dat Club Brugge weer kampioen wordt met bijna het maximum van de punten.”
Hoe stabiel is de indrukwekkende leider Anderlecht ?
“Als ze twee keer verliezen, zal moeten blijken hoe goed en zuiver de sfeer is. Want er zijn ontevredenen. Hoe zal Vanderhaeghe reageren als hij terugkomt en misschien niet meteen in de ploeg staat ? En ik kan mij niet voorstellen dat het dát was wat Pär Zetterberg voor ogen had toen hij terugkeerde naar Anderlecht. Enfin, het siert hem dat hij zich daar voorlopig bij neerlegt. Maar hij heeft voorlopig ook nog in geen enkele match aangetoond dat Hugo Broos ongelijk heeft, vind ik. Bovendien, als Zetterberg speelt, eist hij alle ballen op en houdt hij die ook vrij lang bij zich en dan verdwijnt Walter Baseggio een beetje uit beeld. Ik vind dat Zetterberg op de één of andere manier de ontwikkeling van Baseggio afremt.”
In dit blad vertelde Michel D’Hooghe dat Antoine Vanhove aan een omschakeling bezig is, vanaf 1 oktober uit de frontlinie zal verdwijnen en het veldwerk aan jonge professionals zal overlaten. Maar in een reactie in de krant zei Vanhove dat er voor hem weinig of niets verandert. Zou het dan toch een veel gewaagder operatie zijn dan Michel D’Hooghe het voorstelt ?
“Als bij Anderlecht Michel Verschueren eerst twee û tussen aanhalingstekens û concurrenten opzijschuift, zie ik niet in waarom bij Brugge Antoine Vanhove, die tien jaar jonger is, minder ambitieus zou zijn. Hoe Michel D’Hooghe het naar buiten uit ook probeert voor te stellen, het blijft een delicate operatie. Want de realiteit is dat voor de buitenwereld Club Brugge Antoine Vanhove is û en in mindere mate Jacques De Nolf. En in de frontlinie staan doet Antoine Vanhove gewoon graag. Het is een deel van het werk dat hem bezielt. Geïnterviewd worden, eens op tv komen, zijn club tussen de groten op de loting in Monaco mogen vertegenwoordigen. Michel Verschueren is daar ook altijd fier op, dat hij 40 jaar na elkaar mag komen. En dat zou Vanhove nu afgepakt worden ? ! Dan zal de diplomaat D’Hooghe alleszins zijn meest diplomatieke zin boven moeten halen om Vanhove uit te leggen dat het in het belang van zijn eigen club is dat hij zich daarbij neerlegt. Want dat Vanhove zich daar niet bij wil neerleggen, kan ik mij heel goed voorstellen. Die man voelt zich niet uitgeblust, noch vindt hij dat zijn manier van werken achterhaald is. Tenslotte heeft hij de resultaten van het verleden achter zich. Het is dus voortdurend dansen op een slappe koord voor D’Hooghe en de anderen die het anders, moderner, professioneler willen. Het siert Club Brugge dat ze het tot nu toe binnenskamers weten te houden, maar hier en daar vang je wel eens uit welingelichte bron op dat het allemaal niet zo vlot verloopt.”
Zacht uitgedrukt.
“Inderdaad. Je hoort dat er wél tegenwerking is en dat er wél gevochten wordt om niet uitgerangeerd te worden. Dat is dus een grote uitdaging, denk ik, voor Michel D’Hooghe, om dat in elk geval naar buiten uit rimpelloos te laten verlopen.
“Wat ik ook hoogst interessant vind, is de slingerbeweging die Trond Sollied daarin maakt. Heel intrigerend is dat. Toen er sprake was van Marc Degryse en hij onraad rook, heeft hij front gevormd met Antoine Vanhove. Degryse kwam zogezegd Vanhove bedreigen en hijzelf zag het ook niet zitten dat daar iemand zou komen uitleggen hoe het moet gebeuren. Maar ondertussen heeft Sollied al lang begrepen dat het spoor van Vanhove niet meer het goeie is en heeft hij nu zijn wagentje gewoon aangehangen bij Degryse. Sollied is opportunistischer dan zijn spitsen.”
door Christian Vandenabeele
‘Zetterberg heeft nog geen enkele match aangetoond dat Broos ongelijk heeft.’
