Ooit gehoord van Bram Vandenbussche, Kristoff Van Robays en Denis Viane ? De nobody’s van Cercle Brugge ! Over henzelf, de trainer, de vereniging en de eerste klasse. ‘We hebben het toch al ver geschopt met onze beperkte technische capaciteiten.’

De spelers

Denis Viane (25) : “Ik ben begonnen bij Zerkegem, nabij Jabbeke. Als tweedejaarsminiem ben ik naar Cercle gekomen. Dit is nu mijn zesde seizoen in de eerste ploeg. Ik woon in Oudenburg en werk deeltijds als kinesist in Oostende. Mijn positie varieert nogal. Linksback of rechtsback of centrale verdediger of verdedigende middenvelder.”

Bram Vandenbussche (22) : “Denis is een hele goeie kapitein.”

Kristoff Van Robays (24) : “Punt (lacht).”

Bram : “Een hele rustige kapitein, iemand die goed luistert naar de rest.”

Kristoff : “Hij is tweevoetig en heeft het grote voordeel dat hij zowel op de linker- als op de rechterkant kan spelen. Ikzelf bijvoorbeeld kan alleen op links spelen. Verder ben ik een heel saaie persoonlijkheid. Al mijn hele leven woon ik in Zulte. Na de duiveltjes ben ik naar Waregem gegaan, waar ik de hele jeugd heb doorlopen. In tweede klasse ben ik er in de eerste ploeg gekomen. Dit is nu mijn vijfde seizoen Cercle. In Brussel heb ik een poging ondernomen om handelswetenschappen te studeren en in Gent financiën en verzekeringswezen, maar ik heb het een beetje verboemeld. Als bijverdienste reed ik tot vorig jaar rond met een bestelwagen û met gas en toebehoren.”

Denis : “Kristoff is een zeer nuttige speler. Hij heeft een goeie center en komt het best tot zijn recht als linksmidden.”

Bram : “Zijn handelsmerk is zijn verschrikkelijk korte crochet.”

Denis : “En hij houdt er ook van iemand de bal tussen de benen te spelen.”

Bram : “Ik woon in Brugge en speel al bij Cercle van toen ik zes was. Dit is mijn vierde seizoen in de A-kern. Ik ben pas afgestudeerd als licentiaat LO. Geef mij een man en ik hou hem uit de wedstrijd.”

Kristoff : “Misschien ook nog meegeven dat Bram vrijgezel is. Een brave en een mooie jongen bovendien, dames ! Zeer gedreven en enorm kopbalsterk, zowel aanvallend als verdedigend.”

Denis : “Een goeie mandekker die de laatste jaren veel vooruitgang maakte. Is aan het rijpen, maar is nog iets té enthousiast soms. Als hij in balbezit komt, moet hij rustiger zijn. Eerste klasse komt voor hem één jaar te vroeg, denk ik, om de strijd voor een basisplaats te kunnen winnen.”

Kristoff : “Bram speelt ook heel graag terug op de keeper, het liefst van zo dicht mogelijk.”

Bram : “Met de borst of met het hoofd (lacht).”

Kristoff : “En Bram is ook enorm sociaal tegenover de supporters. Na de training en na de wedstrijd gaat hij altijd met hen spreken. Daarom houden ze ook meer van hem dan van ons.”

Bram : “Als kleine jongen stond ik ook altijd achter het doel en dan vond ik het zalig als ik een speler een hand kon geven of als ik iets tegen hen kon zeggen. Nu ik zelf bij de eerste ploeg zit, wil ik dat teruggeven.”

De vereniging

Bram : “Cercle is… simpel. Zonder veel tralala.”

Kristoff : “Een gezellige vereniging.”

Denis : “Waar iedereen iedereen kent en waar iedereen welkom is in de kleedkamer.”

Bram : “Voor een vereniging als Cercle is in eerste klasse alles opgeblazen. Risicomatchen met Cercle, dat is een lachtertje, hé. Supporters die zelf niet meer met de wagen naar Genk kunnen rijden, maar om zogenaamde veiligheidsredenen onder begeleiding met bussen mee moeten…”

Kristoff : “Zulke brave supporters.”

Bram : “Ze verbroederen altijd na de match. Supporters in vakjes steken waar ze niet meer uit mogen, dat is Cercle niet. Cercle, dat is ambiance, dat is één grote groep.”

Denis : “Anti-Club Brugge word je hier anders wel automatisch. Ik was er al niet voor, sedert de derby ben ik ertégen. Als je ziet wat er allemaal op het veld gebeurt en achteraf leest dat wij te zwak zijn om mee te kunnen… Dat ze eerst hun eigen problemen oplossen !”

Bram : “Ze zijn een beetje hautain, hé. Van AA Gent zeggen dat ze ijshockey zijn komen spelen… Ik vind : iedereen heeft zijn manier van spelen en die moet je respecteren. Trouwens, Gent bewees dat zijn manier van spelen effectief was, want het behaalde een gelijkspel.”

Kristoff : “Ik ben niet geboren met het anti-Clubgevoel, maar na vijf jaar…”

Denis : “Je kweekt dat hier, hé.”

Bram : “Alleen met Vital(Borkelmans, nvdr) lukt het niet.”

Denis : “Hij is dan ook hiernaast gekweekt, hé.”

Bram : “Maar we hebben toch al kunnen bewerkstelligen dat zijn jongste zoon Cercle-minded is. Die speelt zelfs hier nu. De oudste, dat is iets anders. Die kwam onlangs de kleedkamer binnen met een Club-sjaal. Jan en ik hebben hem afgepakt en in het bad gesmeten.”

Denis : “Jan, dat is Jan Masureel. Een andere jonge speler, een nog hardere dan Bram. Die is werkelijk totaal anti-blauw-zwart. Die mentaliteit zit er hier natuurlijk van bij de jeugd in.”

Kristoff : “Van beide kanten, denk ik.”

Denis : “Mensen die hier naar de Clubshop komen vragen, worden alle kanten opgestuurd (lacht). Je moet eens spreken met Guido Vandewalle, onze secretaris. Dan zal je het wel weten.”

Bram : “Die schrijft zelfs niet met een blauwe stylo (lacht) !”

Denis : “Onlangs kreeg hij een brief in handen die voor de Club bestemd was, maar die per vergissing hier was terechtgekomen. Hij is meteen zijn handen gaan wassen (lacht).”

De eerste klasse

Denis : “Als iedereen 100 à 110 % haalt, kunnen we tegen de meeste ploegen resultaten halen. Maar als er twee, drie in een mindere dag verkeren of het niet kunnen opbrengen, dan is het enorm moeilijk om dat te compenseren.”

Kristoff : “We moeten realistisch zijn : het wordt een zwaar seizoen. We zullen nog veel doelpunten slikken en misschien nog wel eens een pandoering krijgen, maar ik vind niet dat we onze punten gestolen hebben.”

Denis : “Het sleutelwoord is : compact spelen.”

Bram : “Ons voordeel is dat iedereen voor iedereen vecht, dat we jaren zo gespeeld hebben in tweede.”

Denis : “Ja, maar in tweede kan je het dikwijls dichtlopen. In eerste gaat dat niet altijd. Zeker in het begin van dit seizoen is het voor ons belangrijk dat we het tempo uit de wedstrijd kunnen halen, de tegenstander wat in slaap kunnen wiegen û zodat we een beetje kunnen meespelen.”

Kristoff : “Het is een grote stap, dat kan je niet ontkennen. Het cliché dat iedere fout wordt afgestraft, is volgens mij ook een hele grote waarheid.”

Denis : “Niet dat ik nu zo speciaal onder de indruk ben gekomen van eerste klasse, maar het is een verschil. De ballen zijn preciezer. Nauwkeuriger. Het moment dat je zegt : ik zal eens twee stappen minder zetten, heb je veel kans dat de bal precies daar wordt gespeeld. Dan vraag je je wel eens af : Real Madrid, wat moet dát dan zijn ? ! Je denkt : waar zijn wij eigenlijk mee bezig ? ! Je hebt enkele jaren de top gespeeld in tweede klasse en toch altijd gedacht : we kunnen een aardig potje voetballen. Maar dan kom je in eerste en moet je al eens slikken.”

Bram : “Ik vind dat we het al ver geschopt hebben, zonder minderwaardig te doen over onze beperkte technische capaciteiten.”

Kristoff : “We zijn tenslotte de nobody’s (grijnst).

“In eerste krijg je betere voetballers tegenover je en moet je je aan het niveau zien aan te passen. Je moet ervan uitgaan dat we ons zullen redden, maar het zal natuurlijk wel moeilijk worden. Maar het ligt binnen onze mogelijkheden.”

Denis : “Zeker. Het zal geen mirakel zijn als we erin blijven. Voor veel mensen misschien wel, maar niet voor ons. Kwestie is ons karakter en onze werkkracht op de nieuwkomers, op heel de ploeg over te brengen.”

De trainer

Bram : “De trainer is voor velen een vreemde eend in de bijt, hé. Een speciaal figuur. Voor ons is hij iemand die ontzettend veel van voetbal afweet, maar niet alleen van voetbal. Hij werkt met heel veel details, hij is gefascineerd door het idee : hoe kan ik een speler beter maken ?”

Denis : “Hij is gewoon een man die gepassioneerd bezig is met alles wat hij doet.”

Kristoff : “Hij heeft plezier in alles wat hij doet en dat zie je aan hem.”

Denis : “Hij is gelukkig in zijn leven en straalt dat uit. Het is ook een trainer die je meer vrijheid geeft dan je doorgaans krijgt, die niet alles voorgekauwd op papier zet.”

Kristoff : “Ik vind dat zeer goed. Zo moet de spelersgroep zichzelf een beetje in de hand houden. Er zijn natuurlijk momenten dat hij wel moet optreden en dat heeft hij al gedaan ook. Maar een trainer is sowieso al een makkelijk doelwit natuurlijk, hé. Hij is het zeker, omdat hij niet reageert zoals doorgaans van een trainer verwacht wordt en omdat hij altijd nuanceert.”

Bram : “Dat maakt hem ook interessant, vind ik.”

Denis : “Ja, maar ook kwetsbaar, ook binnen de vereniging. Je voelt dat het minste dat er fout loopt, gevolgen kan hebben. Ik vind Jerko Tipuric een mens die je moét appreciëren. Hij is betrouwbaar, leeft gedreven, doet alles met passie. In principe moeten wij ons daar niet mee moeien, mensen boven ons hoofd beslissen daarover, maar toch. Als ik lees dat er getwijfeld wordt of hij wel een trainer voor eerste klasse is, dan ben ik met verstomming geslagen.”

Kristoff : “Ik vind dat ook onterecht. Dit kwam zeker niet uit de spelersgroep. Goed, ontevredenen heb je natuurlijk altijd, in iedere groep, maar de overgrote meerderheid wilde zeker met hem doorgaan. De trainer heeft vorig seizoen heel goed de druk van ons weggehouden en dat is waar het probleem misschien lag.”

Denis : “Kijk maar : overal waar hij gezeten heeft, heeft hij iets bewezen.”

Bram : “In Harelbeke hadden ze al ik-weet-niet-hoelang geen geld meer gezien en ze bleven maar winnen.”

Denis : “Omdat ze op het eind failliet zijn gegaan, hebben wij uiteindelijk nog de eindronde kunnen spelen.

“Opvallend is dat overal waar hij werkt de tweede ronde zeer goed is. Dat is zijn manier van werken. In het begin van het seizoen zit het verschil tussen winst en verlies in hele kleine dingen. Maar hoe verder je komt, hoe meer de fysieke paraatheid een rol speelt. Hoe frisser je dan bent, hoe makkelijker je het verschil kunt maken.”

Bram : “Eén van zijn sterke punten is dat we altijd fris zitten voor de match.”

Denis : “Hij luistert naar het lichaam van zijn spelers, communiceert er veel over en ziet door zijn bagage veel meer dan wij weten. Hij heeft al genoeg bewezen dat dit zijn sterkte is. Vorig seizoen voelden we dat in de tweede ronde heel goed. Je bent gewoon sterker dan je tegenstander.

“Als ze de trainer zijn werk laten afmaken, zal het behoud verzekeren geen probleem zijn. Het gevaar is dat ze hem zijn werk niét laten afmaken.”

door Christian Vandenabeele

‘Als ze de trainer zijn werk laten afmaken, zal het behoud verzekeren geen probleem zijn.’

‘Voor ons is het belangrijk dat we het tempo uit de wedstrijd halen, zodat we een beetje kunnen meespelen.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content