La Louvière speelde dit seizoen naar het beeld en gelijkenis van zijn trainer, Ariel Jacobs : methodisch, streng, goed georganiseerd, zonder spektakel en uitschieters. Kortom, bloedserieus. De kijkers hebben zich op Tivoli zelden geamuseerd en nog minder in de stadions waar La Louvière op bezoek kwam. Omdat de coach niet wou dat zijn ploeg spektakel bracht ? Niet noodzakelijk. Veeleer is het een kwestie van middelen. De spelerskern van de Wolven bevat nu eenmaal geen creatieve voetballers of elementen die met één actie een match kunnen beslissen. Dat zal in de nabije toekomst niet veranderen als La Louvière zijn weg alleen vervolgt. Dan zal het budget opnieuw worden afgeroomd.

Het trio GaoneLoufVerbist beroept zich op een strak financieel beheer. Er moeten in de eerste klasse van het Belgische voetbal niet veel clubs zijn, waar de spelerssalarissen bescheidener uitvallen dan bij La Louvière. Sommige jongeren spelen er bijna letterlijk voor een aalmoes. En de anderen – zelfs de sterkhouders – verdienen niet veel meer : ze waren onbekend toen ze bij de club belandden en aanvaardden een minimumcontract.

Desondanks worstelt La Louvière met zware financiële problemen. Vanaf januari begreep het bestuur dat nieuwe verliezen niet te vermijden zouden zijn. In die periode begonnen ook de geruchten over een fusie te gonzen. Verklaren die roddels de lamentabele terugronde van de ploeg ? Waarneembaar was in ieder geval dat er na de winterstop in de kleedkamer meer over mogelijke fusies en niet verlengde contracten werd gesproken dan over het voetbal zelf. Een andere verklaring voor de instortende resultaten ligt mogelijk bij het feit dat La Louvière zich sinds december niet te veel zorgen meer hoefde te maken. Alleen een heuse catastrofe kon de ploeg nog in de degradatiestrijd gooien. Een derde reden is de blessure van Tilmant, de enige aanvaller van wie men met zekerheid weet dat hij geregeld scoort.

Er valt ook nog een vierde oorzaak aan te wijzen : de kwalificatie voor de finale van de beker van België, bedongen na de uitschakeling van onder meer Racing Genk en Standard. Toen die kwalificatie vaststond, hebben veel spelers gezegd en nog veel meer gedacht dat ze dat seizoen nog maar één wedstrijd moesten winnen, die van 1 juni tegen Sint-Truiden. Voor de competitie kon het team zich niet meer opladen en dat vertaalde zich in een lange serie van nederlagen, meestal met één doelpunt verschil.

Waardoor La Louvière in het vooruitzicht van die bekerfinale van volgende zondag alvast dit gevaar besluipt : hebben ze het winnen niet verleerd ?

door Pierre Danvoye

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content