Jaarlijks kijk ik uit naar het sportgala. De uitreiking van de prijzen, (ex-)sporters die over de rode loper gaan, de nieuwe tops en flops in de krant,… Heerlijk! Helaas werd dit jaar het Sportgala niet uitgezonden op tv en moest het gevolgd worden via internet en smartphone.
Vorig jaar was er veel commotie omdat Nafi Thiam benoemd werd tot Sportvrouw van het Jaar ten koste van Delfine Persoon, wereldkampioene boksen en absolute topfavoriete. De prijs geven aan deze topbokster kon volgens de jury niet verantwoord worden ten opzichte van de maatschappij en in het bijzonder de kinderen. Een jaar later was dit blijkbaar wel te verantwoorden en mocht Persoon plaatsnemen op het hoogste schavotje. Na de teleurstelling van vorig jaar was ze de grote afwezige en gaf de voorkeur aan een gala van de stichting van Marc Herremans. Delfine is de verpersoonlijking van doorzettingsvermogen en passie, zij werkt naast haar boksen als politieagente. Mijn bewondering voor haar is groot.
Kevin De Bruyne werd, net als Thibaut Courtois vorig jaar, verkozen tot Sportman van het Jaar. Hij beleeft echt een topjaar, won met Wolfsburg de beker, verhuisde naar Manchester City en verwacht binnenkort zijn eerste kindje. Los daarvan blijft Kevin zijn koele zelve en is hij altijd down-to-earth.
Marieke Vervoort, alias Wielemie, werd verkozen tot Paralympiër van het Jaar. Mijn respect voor haar was al groot, maar is nog gegroeid na het zien van een dag uit haar leven in het programma ‘Het Huis’. Zij doorstaat zo veel pijn en toch slaagt ze erin de moed niet te verliezen. Een echt straffe madam en een voorbeeld voor iedereen! Anderzijds had ik de overwinning zeker gegund aan Joachim Gérard. Hij won afgelopen maand de Masters in het rolstoeltennis nadat hij twee keer de nummer een van de wereld versloeg. Wat een prestatie! Ik vermoed dat zijn prestatie te laat kwam om nog in rekening te brengen voor de verkiezing.
Coach van het Jaar werd – hoe kon het ook anders? – Hein Vanhaezebrouck. Hij zette eigenhandig het Gentse voetbal nationaal en internationaal op de kaart. Het is wachten op zijn standbeeld aan de Ghelamco Arena. De trofee droeg hij op aan zijn team en hij stelde zich de vraag waarom zij niet in aanmerking waren gekomen voor de verkiezing als Team van het Jaar terwijl de Rode Duivels als tweede eindigden na het Daviscupteam.
Daarnaast ‘minimaliseerde’ Hein zijn coachwerk naast dat van de ‘echte coaches van het leven’ zoals mensen van een revalidatiecentrum, mensen die bezig zijn met andersvaliden en vrijwilligers die volgens Hein meer coach zijn dan hij. Prachtig hoe de man bescheiden blijft. Daar kunnen nog velen een voorbeeld aan nemen. Ik hoop dat het Gentse sprookje nog een tijdje blijft duren en dat we een Belgische Champions Leaguewinnaar hebben dit jaar!
Al uw reacties en sportgerelateerde zoekertjes zijn welkom bij Sport/Voetbalmagazine, Raketstraat 50 bus 5, 1130 Brussel of via e-mail : sportmagazine@roularta.be. De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten of te weigeren. De schrijver moet zijn naam en woonplaats vermelden.
Wencke Hublou, Winksele
