Zeven op negen na verplaatsingen naar Seraing en Lierse, maar tegen Allemaal Samen Verbroedering Geel verslikte Cercle Brugge zich zaterdag in de slotminuten. Bericht uit het Jan Breydelstadion.
De start viel tegen. In eigen huis ‘maar’ 1-1 tegen Dessel Sport, matig voetbal en een gelijkmaker van invaller Arne Naudts die pas in blessuretijd viel. ‘Niet genoeg voor een ploeg die top drie, top vijf ambieert’, zuchtte Frederik Vanderbiest, de nieuwe T1. Te weinig realisme, te weinig efficiëntie. Kansen om zich meteen te herpakken waren er in augustus niet meer. De match op Lierse werd na enkele minuten stopgezet, na twee bekerweekends (vlotte winst tegen Ciney en RFC Liège) speelde groen-zwart pas een maand erna zijn tweede competitiewedstrijd.
Een vertekend beeld, maar acht punten achterstand op Eupen en Tubeke, vrolijk werd Vanderbiest er niet van. En met Seraing kreeg groen-zwart een linke verplaatsing voor de voeten geschoven. Hij kon wel eindelijk rekenen op centrale verdediger Jonas Ivens (30), in het tussenseizoen uit Griekenland overgewaaid. Niet de meest wendbare van het klasje, maar ervaring genoeg.
De klip Seraing werd moeiteloos (0-3) omzeild, na onder meer een doelpunt en een assist van Arne Naudts, opnieuw gestart als bankzitter. Ook de verplaatsing naar Lierse, vorig seizoen kwelduivel in play-off 3, werd een voltreffer: 2-3, na twee goals van jeugdproduct Matthieu Maertens (20) en één van Thibaut Van Acker. Opvallend: slechts één van de zeven competitiedoelpunten kwam van de voet van een aanvaller (Ivan Yagan). Lonsana Doumbouya en Sam Valcke stonden in de competitie nog altijd droog.
Doumbouya en Yagan bedankten tegen Geel voor het vertrouwen, Faris Haroun schoot groen-zwart naar een comfortabele 3-1. Match gespeeld, maar in de slotminuten beet Geel terug. ‘Had de match nog vijf minuten langer geduurd, dan werd het wellicht nog 3-4’, zei Vanderbiest, die de verantwoordelijkheid voor het puntenverlies op zich nam. ‘Ik wisselde een controlerende middenvelder voor een snelle spits, achteraf bekeken had ik voor zekerheid moeten kiezen. Op deze manier spelen we met geld én met het enthousiasme van de supporter.’
Halfweg oktober bij de eerste vijf en rond Nieuwjaar in de top drie staan, zo had de T1 voor het seizoen becijferd. Sportief zit groen-zwart op schema, maar achter de schermen rommelt het al een tijdje. Na de degradatie namen drie bestuurders van de cvba -onder wieex-voorzitter Paul Vanhaecke – ontslag, onlangs werd de samenwerking met CEO Peter-Jan Matthijs beëindigd.
Matthijs, licentiaat bestuurskunde en alumnus van de Vlerick Management School, volgde in september 2014 Yvan Vandamme op, nadat hij door het HR-bureau Hudson als sterkste kandidaat naar voren was geschoven. Maar na het vertrek van Vanhaecke én de terugkeer van Frans Schotte als voorzitter zaten Matthijs en de leden van de cvba niet meer op dezelfde lijn. Begin september werd hij ontslagen, Katrien Houpe – ex-Deloitte en een maand ervoor door hem in dienst genomen als hoofd van de administratie en financiën – heeft de algemene leiding voorlopig overgenomen.
Sportieve vraagstukken belandden de voorbije maanden op het bureau van de voorzitter, die tijdens de transferperiode de hulp inriep van Sven Jaecques, die in maart zelf ontslag genomen had als technisch directeur. Van een definitieve terugkeer is echter geen sprake. De voorzitter beraadt zich binnen de cvba, die van vier naar zes bestuurders wordt uitgebreid, over een nieuwe structuur – wellicht zonder technisch directeur – die tegen 1 oktober vaste vorm moet krijgen.
DOOR CHRIS TETAERT – FOTO BELGAIMAGE
In de nieuwe structuur is er wellicht geen plaats meer voor een technisch directeur.
