Hunkert u ook naar de start van een nieuwe voetbalcampagne, na een maand waarin er geen bal rolde? Dat laatste is allesbehalve waar. Juni bracht ons het WK U20, het EK U21, de Copa América, met Messi en Neymar, en het WK vrouwen. Maar onze voetbalzenders, Elf en Sporting Telenet, konden zich de voorbije weken beter Sporting Herhaling noemen. Ondanks twee abonnementen moest ik het in juni stellen met de Voetbalcarrousel. Beelden van matchen uit de reguliere competitie die live al maar anderhalf punt waard waren.

Het WK U20 in Nieuw-Zeeland viel gelukkig op Eurosport te volgen. De verrassende winst van Denemarken, met John Guidetti als grote uitblinker, in Praag op het EK U21 was nergens te zien. Buitenlandse kranten maakten duidelijk dat William Carvalho (ex-Cercle Brugge) de ster van het toernooi was die Portugal in de halve finale naar een 5-0-overwinning leidde tegen het Duitse belofteteam van Horst Hrubesch. De eerste Zuid-Amerikaanse titel voor Chili, het achterlijk vingerwerk van de Chileen Gonzalo Jara en het briljante voetenwerk van Lionel Messi in de halve finale tegen Paraguay – hij bracht vijf van de zes doelpunten aan, was alleen in summiere samenvattingen op open net te bewonderen.

Gelukkig viel daar ook het WK vrouwen (Eurosport, NOS, ZDF, BBC en in de slotfase zelfs de VRT) te volgen. Het kunstgras deed pijn aan de ogen, maar de spelvreugde spatte van het scherm. De vrouwen toonden de mannen hoe het moest qua mentaliteit: geen schwalbes, geen (al te) smerige overtredingen, geen gemekker bij scheidsrechterlijke beslissingen. Terwijl de vrouwelijke refs het beslist niet beter deden dan hun mannelijke collega’s.

Het toernooi bood spanning en opwinding. De meest opvallende vaststelling was niet dat het vrouwenvoetbal technisch en fysiek achterop hinkt bij de mannen, maar dat het niveau meer dan behoorlijk is nauwelijks 20 à 25 jaar na de echte start van het vrouwenvoetbal. Als we konden vergelijken met het niveau van de jongens rond 1920 zouden de meisjes heel goed scoren. De kloof met het mannenvoetbal verkleint, maar desondanks viel het niveau me tegen in vergelijking met het WK van acht jaar geleden in Duitsland, waar ik vijf of zes wedstrijden live bijwoonde. De techniek van de meiden blijft matig en de handelingssnelheid ligt laag. Misschien had dit te maken met de uitbreiding van het deelnemersveld van 16 naar 24 teams. De 10-0 van Duitsland tegen Ivoorkust deed denken aan de 9-0 van Joegoslavië tegen Zaïre op het WK van 1974.

Kameroen haalde de laatste zestien, maar het is overduidelijk dat de FIFA inspanningen moet doen om het vrouwenvoetbal op het Afrikaanse continent vooruit te helpen. In Kameroen bestaat al anderhalf jaar geen nationale competitie meer en de Afrikaanse landen konden zich in de aanloop naar het WK slechts één oefenwedstrijdje permitteren.

De top (de VS, Japan, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Zweden en Noorwegen) maakt progressie. In al deze landen is de status van vrouwen even groot als van mannen en wordt het vrouwenvoetbal als een serieuze zaak beschouwd. Opvallend ook dat in de absolute toplanden (Amerika en Japan stonden voor de tweede keer op rij tegenover elkaar in de finale) het mannenvoetbal niet de eerste sport van het land is. Dat helpt wellicht om uit de schaduw te treden.

Het komt ook de belangstelling ten goede. Het Amerikaanse tv-publiek genoot een jaar geleden van het onvoorstelbare keeperswerk van Tim Howard tegen de Rode Duivels, maar ging pas echt uit de bol voor Hope Solo, Alex Morgan en Carli Lloyd. 13,5 miljoen Amerikanen keken in 2011 naar de eindstrijd tegen Japan. Het zullen er vorige zondag beslist niet minder zijn geweest.

Sport blijft synoniem voor mannelijkheid en macht, maar het mannenbastion brokkelt af. De opmars van het vrouwenvoetbal is niet tegen te houden. Veel hangt af van de media, maar het was opvallend dat L’Equipe – toch nog steeds de meest gezaghebbende sportkrant in de wereld – de 5-0-zege van de Françaises tegen Mexico op de voorpagina zette. In ons land is zowel in de media als op het veld echter nog een lange weg te gaan.

DOOR FRANÇOIS COLIN

De opmars van het vrouwenvoetbal is niet tegen te houden.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content