Om drie uur vertrokken, gegeten op de bus en om tien voor acht ter plekke: toen Genk in november op AA Gent kwam spelen, zat de ploeg door hevige sneeuwval meer dan vier uur in de bus. Dus toen de Limburgers in januari voor de beker opnieuw naar het Ottenstadion moesten, besloten ze om één uur al te vertrekken en in Ternat tijd voor een maaltijd en rust te nemen.
AA Gent is vorige vrijdag om tien uur naar Genk vertrokken. Voor eten en een middagdutje bleef zo ruim tijd over in Lanaken.
Tachtigduizend euro, zo weet Michel Louwagie, hebben afzonderingen als deze de club dit seizoen al gekost. Het geeft aan hoe professioneel Michel Preud’homme het met Gent voorheeft en hoe ver de club daarin wil meegaan. De veranderingen die Preud’homme op het oefencomplex mocht aanbrengen, waren ook al legio.
Maar succes leverde dat niet van in het begin op.
Na de nederlaag tegen KV Mechelen op de vijfde speeldag, schoof Michel Preud’homme voor het eerst subtiel de ambities door naar volgend seizoen. Het was in Gent zoals bij Standard, zei hij. De lof die hij in zijn tweede jaar aan de Maas kreeg, had hij het jaar voordien moeten krijgen, omdat hij tóén de basis voor het resultaat, c.q. de titel, legde. Ivan De Witte trad hem er de daaropvolgende weken in bij door te benadrukken dat Gent pas was begonnen aan een project van drie jaar en dat het bereid was daar op korte termijn voor in te leveren.
Er werden in de winterstop acht spelers aangetrokken. Er werd daarbij, net als in de zomer met Duarte, bewust geen risico genomen en hoofdzakelijk gekozen voor ‘Belgische’ transfers, spelers die hun waarde al hadden bewezen in onze competitie, zoals Custovic, Smolders, Wils, Leye en Lepoint (nu nog Moeskroen, maar vanaf volgend seizoen bij AA Gent). Het is dat Ivan De Witte zich de mening en connecties van Michel Preud’homme en zijn assistenten graag laat aanleunen, anders was Erlend Hanstveit, niet gescout, van de winter niet naar de club gekomen.
Dat ze allemaal in Gent spelen – en zoals Custovic bijvoorbeeld niet bij Cercle Brugge – heeft Gent aan de koopmanskunst van Michel Louwagie te danken. Hij was het dan ook die na de nederlaag tegen Germinal Beerschot de druk weer opvoerde. De vijfde plaats was een kwestie van moeten, heette het. De transfers die waren gedaan, moesten maar eens renderen. Sindsdien verloor AA Gent geen wedstrijd meer. Het zit sinds vrijdag tegen Genk aan 17 op 21.
De diepgang en onverzettelijkheid van destijds bij Standard sluipen steeds meer in de ploeg van Gent, dat spelers transfereerde met het oog op tactische discipline en fysieke en mentale weerbaarheid. Leekens liet onduidelijkheid bestaan over zijn toekomst en van Sollied was vooraf bekend dat het bij één jaar zou blijven: bouwen aan een ploeg op lange termijn was toen niet aan de orde. Nu kan dat wel en daartoe werden onder Preud’homme spelers als Sorokin, De Beule, Mutavdzic, Svetlicic, Grncarov, Martinovic, Nfor en Moia van de hand gedaan.
Een duidelijke voetbalfilosofie en een goed transferbeleid beginnen te renderen.
En de jeugd?
In de buurt van het oefencomplex is de stad ondertussen in stilte begonnen met het opkopen van gronden. Zowel de schepen van Sport Christophe Peeters als de voorzitter van de club Ivan De Witte maken er geen geheim van: Standard is het model waar Gent zijn jeugdacademie op wil baseren.
Door het gelijkspel op Racing Genk van vrijdag staat AA Gent derde, na Standard en Anderlecht, als je een rangschikking maakt op basis van de terugronde alleen. De symbolische titel van ‘kampioen van de terugronde’ staat de komende weken op het spel. AA Gent maakt ondanks een weinig belovende heenronde – tiende stond het – bovendien nog altijd kans op Europees voetbal. Ook al kan het tot de 34e speeldag duren voor die zekerheid er is. De laatste wedstrijd, thuis, mag voor Michel Preud’homme & co geen probleem zijn.
Tenzij Standard ’s morgens vroeg vertrekt, natuurlijk. S
door RAOUL DE GROOTE
