‘STANDARD GING ME AL VROEGER ONTSLAAN, MAAR HET DURFDE NIET’

© BELGAIMAGE - ERIC LALMAND

Yannick Ferrera heeft altijd geweigerd om dieper in te gaan op de sfeer tijdens zijn laatste maanden bij Standard. Tot nu. Komend weekend ontvangt zijn KV de Luikenaars. En Ferrera spreekt!

De timing voor een uitgebreide babbel met Yannick Ferrera is perfect, vlak voor Mechelen-Standard. We wilden graag alles weten, over zijn einde in Luik, zijn rancune, zijn trots en frustratie. En uiteindelijk vertelde hij ook alles.

Maar eerst even over Mechelen. Je zei dat je het voetbal daar kunt voelen. Leg eens uit.

YANNICK FERRERA: ‘Er heerst een bijzondere sfeer, met die tribune uit een andere tijd die achter de coaches en de reservebanken staat. En er is de passie van het publiek. Dat is geweldig. Ik moet zeggen: bij uitmatchen met Standard speelden we altijd voor volle stadions en tegen een tegenstander die je vel wilde: dat mis ik een beetje. Maar wanneer KV thuis speelt, is dat ook heel speciaal. Ik kende deze club al, hé! Ik heb hier nog gevoetbald. Bij de scholieren speelde ik in een ploeg met Thomas Chatelle. Dat was in de tijd toen Frankie Vercauteren jeugdcoördinator was. Toen al gaf ik mijn ogen de kost en maakte ik notities. Ik had een shirt van Eli Ohana, toen KV de Europacup II won.’

TIMING

Je bent zelf weggegaan bij Al Sjabab, Charleroi en STVV. Bij Standard werd je ontslagen, dat is iets heel anders. Toen je naar Mechelen ging, had je toen niet het gevoel van een sterrenrestaurant naar de Pizza Hut te gaan?

FERRERA: ‘Ik heb niks tegen de Pizza Hut! (lacht) De ambitie is natuurlijk niet dezelfde. Hier willen we een rustig seizoen, de achtste of negende plaats zou goed zijn. Of iets hoger als het meevalt. Play-off 1 is niet bij voorbaat onmogelijk. Met een goed parcours zou ik de verwachtingen ingelost hebben. Je noemt Charleroi en STVV, daar heb ik mijn doel bereikt. Ook bij Standard. Hoe lang hadden ze daar al niks meer gewonnen? En vorig seizoen pakten we de beker. Ik zei het al bij mijn ontslag: Standard was geen mislukking voor mij.’

Wat de timing betreft: je moest gaan na een draw in Brugge, een match die jullie gewonnen zouden hebben zonder de misser van de ref in de slotfase.

FERRERA: ‘Men zei al weken dat ik op de wip zat en ik wist dat zelf ook al sinds juni, maar als er één moment was dat ik het niet had verwacht, dan dat wel. Ik dacht echt dat de prestatie van mijn ploeg me nog een beetje krediet zou geven. Ik hoor iemand van Standard nog zeggen: ‘Na zo’n match kun je niet ontslagen worden.’ En enkele dagen later kloppen we Marseille in een vriendschappelijke wedstrijd.’

Was je echt verrast door je ontslag?

FERRERA: ‘Ik zweer het! Niet door de beslissing op zich maar door de timing. De maandag na Marseille had ik een vergadering met het bestuur. Op het laatste moment verplaatste Bruno Venanzi die naar dinsdagochtend. Ik stelde me daar geen vragen bij. Dinsdagochtend kom ik rustig op de club aan en zegt hij dat hij niet rond de pot gaat draaien: ik ben ontslagen.’

KWALIFICATIE VOOR DE EL

Op welk moment begon je te beseffen dat je op de wip zat?

FERRERA: ‘Al héél vroeg! In juni, nog voor het hervatten van de trainingen. Ik stuurde mails naar de directie met heel precieze vragen, onder meer over de samenstelling van mijn technische staf. Logisch, toch? Geen antwoord… Van niemand. Ik vraag het nog eens en nog eens. Niks. Uiteindelijk krijg ik een telefoontje van Venanzi, amper drie dagen voor de trainingen begonnen. Ik vond het abnormaal dat men me zo lang in het ongewisse liet. En dat ik dan geen enkele inspraak had in de keuze van de fysiektrainer en de keepers- trainer, vind je dat niet een beetje vreemd?’

Had je de beker niet gewonnen, dan had je al veel langer buiten gelegen, toch?

FERRERA: ‘Best mogelijk. Door het verlies op Mechelen de laatste speeldag en het missen van PO1 voelde ik dat het heet onder mijn voeten werd. Acht dagen later winnen we dan de beker. Ik had toen twee bedenkingen… Ik ben er zeker van dat als we PO1 gehaald hadden, we niet hetzelfde Standard hadden gezien in de bekerfinale. Dan was er misschien wat decompressie geweest en hadden we niet met dezelfde honger op het veld gestaan. Bovendien was het moeilijk om mij te ontslaan na die overwinning tegen Club Brugge. Stel je voor. De club vecht jaren voor een trofee, dan zouden de supporters het niet pikken als de trainer die daar dan eindelijk voor zorgt, de laan uit wordt gestuurd! Maar achteraf bekeken moet ik zeggen dat het logischer geweest zou zijn om me op het einde van het seizoen te ontslaan, want ze wisten toch al dat het voor mij niet lang meer zou duren.’

Heeft het bestuur je gefeliciteerd na de bekerwinst?

FERRERA: ‘Ja, toch wel. Maar het belangrijkste voor mij was de emotie die ik voelde. En ook het feit dat ik Standard gekwalificeerd had voor de Europa League. Ik zou Europa gaan ontdekken, een mijlpaal in elke trainerscarrière. Had ik geweten dat ze me zouden ontslaan negen dagen voor de eerste EL-match… Om je een idee te geven hoeveel pijn dat deed: ik heb zelfs niet kunnen kijken naar de eerste twee wedstrijden, tegen Celta de Vigo en Ajax. Het heeft een maand geduurd voor ik naar tv kon kijken wanneer Standard speelde. Tegen Anderlecht was dat. Ondertussen gaat het beter, ik heb hen al enkele keren zien spelen.’

SANTINI GERETWEET

Het is dezelfde ploeg niet meer… Net zoals jij vorig jaar heeft de nieuwe coach meteen kunnen profiteren van de lastminutetransfers.

FERRERA: ‘In de laatste uren van de transferperiode heeft Standard nog zes spelers aangetrokken. Dat wil dan toch zeggen dat het bestuur heel goed wist dat ik niet de middelen had om de doelstellingen te halen. Als ik het goed begrepen heb, is het doel van de voorzitter dit jaar toch de titel, niet? Oké. Ik geef je twee voorbeelden: Ishak Belfodil en Orlando Sá. Vandaag vormen zij de aanval van Standard. Ik moest soms Ryan Mmaee en Benjamin Tetteh samen opstellen. Dat is heel wat anders! Die hebben wel mogelijkheden, maar zijn nog niet rijp. En dan waren er nog heel wat spelers die niet fit waren toen het seizoen begon. Konstantinos Laifis is nu een revelatie. Oké, het is waar dat die er al was toen ik coach was. Maar in welke fysieke toestand trof ik hem aan? Zijn conditie was ondermaats en hij had last van een beginnende pubalgie. Na twee kilometer lopen was hij op. Wil je een ander voorbeeld? Alexander Scholz! Die moest voortdurend voor anderen in de bres springen omdat er veel ontevredenheid was en veel spelers met vragen en twijfels zaten. Je had sleutelspelers die aan een transfer dachten, die eind augustus hoopten weg te zijn. Andere belangrijke pionnen geraakten gefrustreerd omdat ze de weken zagen voorbijgaan zonder dat er versterkingen kwamen. Na de kwalificatie voor de Europa League hadden we hen overtuigd om te blijven en hen uitgelegd dat de groep versterkt zou worden om een mooi Europees parcours af te leggen. Toen Ivan Santini in dit blad vertelde dat Standard meer bezig was met business dan met resultaten, hebben heel wat spelers die boodschap geretweet. Het vatte de zaken goed samen, het gaf aan hoe er binnen de groep gedacht werd op dat moment. Daarmee moest ik zien om te gaan.’

Was het frustrerend dat je geen inspraak had in de transferpolitiek?

FERRERA: ‘Helemaal niet. Het lijkt misschien vreemd dat een club haar trainer niet raadpleegt bij het samenstellen van de kern, maar ik heb daar nooit een probleem mee gehad. Mijn redenering is: ‘Het is jullie geld, jullie doen ermee wat je wilt.’ Idem toen ze me niets gevraagd hebben over de spelerslijst die ze zouden indienen voor de Europa League. Ik heb via de pers vernomen welke spelers er op die lijst stonden. Maar goed, zij zijn de baas.’

VAN BUYTEN EN RENARD

Denk je dat je nog altijd de steun van de groep had?

FERRERA: ‘Als je met de spelers off the record zou praten, dan ben ik ervan overtuigd dat ze zullen zeggen dat ze nog altijd achter mij stonden. Maar in het openbaar zullen ze dat niet zomaar zeggen. Ze moeten zichzelf beschermen, dat is normaal. Er waren er die mij in vertrouwen namen toen ik er nog coach was. Iemand vertelde me bijvoorbeeld: ‘Mijn makelaar heeft me gezegd dat je binnenkort ontslagen zult worden.’ Zoiets verzin je toch niet! Het helpt niet om een kleedkamer in de hand te houden wanneer je eigen bazen van de daken schreeuwen dat ze je gaan ontslaan. Samengevat: verzwak je ploeg, ondermijn de positie van je coach tegenover de spelers en de pers, ontsla hem als hij geen 15 op 15 haalt, versterk vervolgens je ploeg en laat de volgende coach ervan profiteren.’

Hoe verklaar je dat je verstandhouding met Daniel Van Buyten zo snel achteruitgegaan is? Na de eerste maanden zei je dat je veel van hem leerde.

FERRERA: ‘Dat was ook zo! Onze gesprekken waren heel interessant. We praatten over tactiek, organisatie, van alles… Hij bracht me veel bij. Hij had vastgesteld toen hij bij Standard aankwam, dat er een enorm gebrek aan discipline was. Sommige spelers arriveerden maar net op het nippertje voor de training, anderen kauwden tien minuten voor ze het oefenveld opgingen nog snel een boterham met choco. Er was een reglement, maar dat werd in de wind geslagen, dat leek nergens naar. Ik heb weer orde gebracht en ik heb daar met Daniel Van Buyten over gesproken. In februari is het dan beginnen mis te lopen, toen we een moeilijke maand kenden. Ik voelde een breuk, onze relatie was niet meer zoals in december, toen we Brugge en Anderlecht geklopt hadden.’

Olivier Renard vertelde ons dat hij je verwittigd had dat je absoluut je menselijke aanpak moest veranderen, anders zou je nooit een grote trainer worden.

FERRERA: ‘Dat klopt niet. Als hij met mij sprak, was dat om bepaalde van mijn methodes te bekritiseren of om zijn mening te geven over zaken waar hij niks van af wist. Advies heeft hij me nooit gegeven. Een maand voor mijn ontslag heb ik nog geprobeerd alle plooien glad te strijken, maar hij had al zijn mening over mij en die veranderde niet meer.’

Heeft je jaar bij Standard je op een of andere manier verrijkt?

FERRERA: ‘Zeker. Overal waar ik gewerkt heb, heb ik wel wat opgestoken. Ik ben nog altijd een jonge coach. Ik vergelijk mijn situatie soms met een zestienjarige die een groot potentieel heeft en die in de A-kern terechtkomt. Die jongere is nog geen afgewerkt product, net zoals ik als coach dat evenmin ben. Dat is ook normaal. De club moet hem dus omkaderen en begeleiden om hem te helpen beter te worden en zijn potentieel ten volle te benutten. Dat heb ik mogen meemaken in mijn eerste maanden bij Standard, maar niet lang genoeg. Aan mijn ervaring bij Standard heb ik wat gehad in de zin dat ik nu weet dat het allicht niet goed is om 300 procent met je vak bezig te zijn. Je moet je hoofd af en toe eens vrijmaken en dat deed ik niet meer omdat ik er te diep in zat. Op het moment zelf besef je dat niet. Nu kan ik wat meer afstand nemen. Ik doe nu opnieuw dingen die ik had laten vallen. Ik lees weer, ik ga naar de bioscoop. Ik ben opnieuw meer mens geworden.’

DOOR PIERRE DANVOYE – FOTO’S BELGAIMAGE – ERIC LALMAND

‘Een speler vertelde me: ‘Mijn makelaar heeft me gezegd dat je binnenkort ontslagen zult worden.’ Zoiets verzin je toch niet!’ – YANNICK FERRERA

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content